Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ… «εκπέμπει την φωνήν αυτής»

Απάντηση στις "ερωτήσεις"(!) της Ο.Ο.Δ.Ε.

Παραβλέποντας το προκλητικό, εγωιστικό, ειρωνικό, «απειλητικό» αλλά και καθ’ όλα ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ύφος στις ερωτήσεις από την Ο.Ο.Δ.Ε. (Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας), προς τον «Σπορέα», αλλά και προς πάσα κατεύθυνση, (διότι οι ερωτήσεις αυτές έγιναν «πλανήτες» περιφερόμενες στο διαδίκτυο), επιθυμώ να απαντήσω –αφού ρωτήθηκα- χάριν των αναγνωστών του «Σπορέα» και όχι μόνο.

Με λυπεί όμως αφάνταστα το γεγονός, ότι, μια μικρή ομάδα, όπως είναι η Ο.Ο.Δ.Ε., που αυτοχαρακτηρίζονται ως «οι μόνοι χριστιανοί» (διότι μου γράφουν: "Δέκα απλές για εμάς τους Χριστιανούς ερωτήσεις κύριε Οικονομίδη"), εκούσια ή ακούσια απορρίπτουν την Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής (ερώτηση: 9), και δεν την δέχονται ως Λόγο Θεού (ερώτηση: 2), καθώς επίσης, ότι βρίσκουν και λάθη σ’ αυτήν (ερώτηση: 8). Και όλα αυτά, στον βωμό της προσπάθειας για την εδραίωση των αχαλίνωτων παραδόσεων τους.

Ας προχωρήσουμε λοιπόν με την Χάρη του Θεού, απαντώντας στις ερωτήσεις που τέθηκαν στον «Σπορέα», και έχουν ως εξής:

Ο.Ο.Δ.Ε.: Ερωτήσεις στις οποίες σιωπά ο "Σπορέας" αιρέσεων.

Κύριε Οικονομίδη, ΑΝ νομίζεις ότι Προτεσταντική σου αίρεση είναι αληθινή, απάντησέ μας τουλάχιστον στα 10 εξής βασικά ερωτήματα, τα οποία έχεις αποφύγει στη συκοφαντική ιστοσελίδα σου, "όπως ο διάβολος το λιβάνι":

1. Πού λέει η Αγία Γραφή ότι είναι καταστατικό πίστης;

2. Πού λέει ότι είναι «ο λόγος του Θεού;»

3. Πού λέει ποια είναι τα βιβλία της;

4. Με ποια αγιογραφική βάση απορρίπτετε 10 βιβλία της Αγίας Γραφής από την Π.Δ. και κρατάτε μόνο 66;

5. Πού λέει η Αγία Γραφή ότι η πίστη της Εκκλησίας κρίνεται με βάση την Αγία Γραφή και όχι το αντίθετο;

6. Πού λέει ότι πρέπει όσα τηρεί η Εκκλησία να βρίσκονται μέσα στην Αγία Γραφή;

7. Πού βρήκατε ότι η Αγία Γραφή είναι ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ και όχι απλώς μια από τις πολλές εκφράσεις του;

8. Πού λέει ότι Αγία Γραφή είναι αλάθητη, και γιατί έχει λάθη;

9. Από ποια εδάφια προκύπτει η έννοια της Θεοπνευστίας, όπως τη δέχεται ο Προτεσταντισμός;

10. Πού λέει η Αγία Γραφή, ότι το βιβλίο αυτό είναι «Η μόνη αλήθεια» ως βιβλίο;

Δέκα απλές για εμάς τους Χριστιανούς ερωτήσεις κύριε Οικονομίδη. Περιμένουμε τις απαντήσεις σου, οι οποίες θα δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα μας, μαζί με τον σχολιασμό μας πάντα, για να γίνει σε όλους φανερή η αίρεση την οποία εκπροσωπείς.

Αυτός, λοιπόν, ο επιβλητικός τρόπος ερωτήσεων, αλλά κι’ αυτές καθ΄ αυτές οι ερωτήσεις, δείχνουν και την πνευματική κατάντια των ανθρώπων της Ο.Ο.Δ.Ε. Αυτό όμως δεν θα με εμποδίσει να κάνω γνωστό τόσο σ’ αυτούς, όσο και σε κάθε ενδιαφερόμενο, τι ο Λόγος του Θεού λέει ότι είναι.

Οι ερωτήσεις αρ: 1,2,9 και 10, υπάγονται στην ίδια ενότητα, και κατά συνέπεια, θα συναπαντηθούν. Το ίδιο θα κάνουμε και στις ερωτήσεις 3,4, καθώς και με τις υπ’ αριθ.: 5 και 6, όπως και με τις 7 και 8.

Εισαγωγή

Η Αγία Γραφή δεν είναι απλά μια ανθρώπινη εξιστόρηση για το πώς θα βρούμε τον Θεό, αλλά είναι η εξιστόρηση της προσπάθειας που ο Θεός έκανε θέλοντας να αποκαλύψει τον Εαυτό Του στον άνθρωπο. Και αυτό το έκανε:

1. με τον γραπτό Του λόγο, και,
2. στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Η Αγία Γραφή, πράγματι ισχυρίζεται ότι είναι ο Λόγος του Θεού.

Το βλέπουμε σε πολλά σημεία της Βίβλου αυτό. Η Παλαιά Διαθήκη, το ένα μέρος της Αγίας Γραφής, χωρίζεται από τον Ιησού Χριστό, σε δύο μέρη. Στο Νόμο και στους Προφήτες (Ματθαίος: ε’ 17, και ζ’ 12):

• «Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω»,

ενώ στον Λουκά ο Κύριος την χωρίζει σε τρία μέρη:

• «Είπε δε προς αυτούς· Ούτοι είναι οι λόγοι, τους οποίους ελάλησα προς υμάς ότε ήμην έτι μεθ' υμών, ότι πρέπει να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα εν τω νόμω του Μωϋσέως και προφήταις και ψαλμοίς περί εμού» (Λουκάς: κδ’ 44).

Δεδομένου όμως ότι, οι Ψαλμοί υπάγονται στο προφητικό μέρος της Βίβλου, και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε ότι αποτελούσαν «τις Γραφές» (Λουκάς: κδ’ 44-45), η κατηγοριοποίηση της Παλαιάς Διαθήκης, παραμένει σε δύο μέρη. ΝΟΜΟΣ και ΠΡΟΦΗΤΕΣ.

Ο «Νόμος» καλύπτεται από την Πεντάτευχο (πέντε βιβλία) του Μωϋσή, που στην Εβραϊκή γλώσσα λέγεται «Τορά». Η Πεντάτευχος προβάλει ρητά και κατηγορηματικά την Θεοπνευστία της.

«Και αι πλάκες ήσαν έργον Θεού και η γραφή ήτο γραφή Θεού εγκεχαραγμένη επί τας πλάκας» (Έξοδος: λβ’ 16).

«Και αφού ο Μωϋσής ετελείωσε να γράφη τους λόγους του νόμου τούτου εις βιβλίον, έως τέλους, τότε ο Μωϋσής προσέταξεν… λέγων, Λάβετε τούτο το βιβλίον του νόμου, και θέσατε αυτό εις τα πλάγια της κιβωτού της διαθήκης Κυρίου του Θεού σας, και θέλει είσθαι εκεί εις μαρτύριον κατά σού» (Δευτερονόμιον: λα’ 24-26), καθώς και σε πολλά άλλα μέρη αποδεικνύεται η Θεοπνευστία της Πεντατεύχου.

Το δεύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης, που είναι οι Προφήτες, εκτός από την επικύρωση της Θεοπνευστίας του από τον Ιησού Χριστό, «δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω», μας το επικυρώνουν και οι ίδιοι οι Προφήτες του Θεού. Παράδειγμα, ο προφήτης Έσδρας αναγνώρισε την Θεοπνευστία του βιβλίου του Ιερεμία (Έσδρας: α’ 1), όπως επίσης και τα βιβλία των προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία (Έσδρας: ε’ 1).

Σε πολλά μέρη της Παλαιάς Διαθήκης, βρίσκουμε την χαρακτηριστική εισαγωγική φράση, «Ούτω λέγει Κύριος» καθώς και τον προφήτη Ησαΐα να λέει, «Ακούσατε, ουρανοί, και ακροάσθητι, γή· διότι ο Κύριος ελάλησεν» (Ησαΐας: α’ 2).

Άλλη μια αναφορά για την Θεοπνευστία, από τις τόσες που υπάρχουν, έχουμε και από τον προφήτη Ζαχαρία, που είναι και από τις ισχυρότερες περικοπές. Ο Ζαχαρίας μιλάει για τους προηγούμενους προφήτες αναγνωρίζοντας ότι τα λόγια τους ήταν διδασκαλία και λόγια του Κυρίου, με το Πνεύμα του Θεού… δηλαδή, ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΑ, όπως:

«… τον νόμον και τους λόγους, τους οποίους ο Κύριος των δυνάμεων εξαπέστειλεν εν τω πνεύματι αυτού διά των προτέρων προφητών» (Ζαχαρίας: ζ’ 12).

Την ίδια αναγνώριση βλέπουμε και από τον μαθητή του Κυρίου, Πέτρο, λέγοντας μας:

«διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού» (B' Πέτρου: α’ 21).

Ο ίδιος μαθητής μας λέει και πάλι:

«Ο λόγος όμως του Κυρίου μένει εις τον αιώνα. Και ούτος είναι ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς» (Α’ Πέτρου: α’ 25).

Μαρτυρίες πάμπολλες για την Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, και είναι απορίας άξιο γιατί άραγε να υφίσταται αυτή η "ταλαιπωρία" για απόδειξη των αληθειών της Βίβλου σε ανθρώπους που (αυτο)ονομάζονται Χριστιανοί, όπως οι της Ο.Ο.Δ.Ε.; Πολύ λυπάμαι γι’ αυτό.

Συνεχίζουμε όμως με περισσότερες(!!!) αποδείξεις περί των Θεόπνευστων Ιερών Γραμμάτων, που απαρτίζουν το μοναδικό στην ανθρώπινη Ιστορία βιβλίο, που λέγετε ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, και περιλαμβάνει ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.

(Α’ Τιμόθεον: δ’ 13-16) Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν… Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.

(Ιωάννης: ιδ’ 26) ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς. (Η οδηγία του Αγίου Πνεύματος συνέβαλε στην συγγραφή του Λόγου του Θεού).

(Α’ Θεσ/νικείς: β’ 13) Διά τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον λόγον του Θεού, τον οποίον ηκούσατε παρ' ημών, εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά καθώς είναι αληθώς, λόγον Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ υμών των πιστευόντων.

Ένα βασικό σημείο του δόγματος της θεοπνευστίας της Βίβλου, είναι και το, Β’ Τιμόθεον: γ’ 16,:

«πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν».

Η ίδια η λέξη θεόπνευστος, που σημαίνει ο εμπνευστής υπό του Θεού, ο κατά θείαν έμπνευσιν γενόμενος, συνηγορεί στον ορισμό του Αποστόλου Παύλου, «πάσα γραφή θεόπνευστος». Ο Παύλος συμβουλεύει τον Τιμόθεο να μένει στα γεγραμμένα της Βίβλου, όπου και τα ονομάζει τα «Ιερά γράμματα».

Ας δούμε ακριβώς τα λόγια του Παύλου προς τον Τιμόθεο, από το εδάφιο 14 έως και το 17 στην Β’ Τιμόθεον επιστολή, κεφ: γ':

«Αλλά συ μένε εις εκείνα, τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες, και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν».

Και άλλη μαρτυρία –από τις τόσες που έχουμε- μας δίνει ο Λόγος του Θεού στις Παροιμίες λ’ 5-6:

«Πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος· είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ' αυτόν. Μη προσθέσης (σ. "Σπ": όποιες παραδόσεις) εις τους λόγους αυτού· μήποτε σε εξελέγξη, και ευρεθής ψεύστης».

ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΤΗΣ, ΑΛΛΑΞΕ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΟΠΟΥ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΑΝΕΡΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ. ΝΑΙ, Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΟΛΟΤΕΛΑ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΚΑΙ ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΟΝ.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να συνεχίσω με περισσότερα και βαθύτερα για την Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, διότι στον καθένα που υπάρχει έστω και λίγο ίχνος αγάπης για τον Θεό, αρκούν αυτά τα λίγα, όσον αφορά τις ερωτήσεις υπ’ αριθ. 1,2,9 και 10.

Ένα τέτοιο Θεόπνευστο Βιβλίο είναι πράγματι το καταλληλότερο «Καταστατικό Πίστεως» (απάντηση: 1η).

Από Αυτό το Βιβλίο μαθαίνουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ διότι ότι ακούμε και διαβάζουμε πρέπει πρώτα να τα περνάμε από το «κόσκινο» των Γραφών. Αυτό ακριβώς έκαναν και οι Βεροιείς όταν δέχτηκαν τους διωγμένους από τους Ιουδαίους Παύλο και Σίλα, και ενώ άκουγαν τα λεγόμενα υπ’ αυτών:

"… εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ' ημέραν τας γραφάς αν ούτως έχωσι ταύτα" (Πράξεις Αποστόλων: ιζ’ 10-11).

Είναι δίχως άλλο «Ο Λόγος του Θεού» (απάντηση: 2η),

μας αποδεικνύεται «Η Θεοπνευστία του» (απάντηση: 9η),

καθώς επίσης, εν συγκρίσει με τις ανθρώπινες παραδόσεις, είναι πράγματι το Βιβλίο αυτό «η ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» (απάντηση: 10η).

Περνώντας στις ερωτήσεις 5 και 6, που μας ρωτάνε αν η πίστη της Εκκλησίας πρέπει να είναι βασισμένη στην Αγία Γραφή και να τηρεί ότι είναι γραμμένο σ’ Αυτήν, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Η υποβάθμιση που οι ΟΟΔΕΐτες και οι σύν αυτώ προσπαθούν να κάνουν στον Λόγο του θεού, είναι διότι, αυτός ο Λόγος, καταρρίπτει συθέμελα το «καταστατικό» της «Εκκλησιαστικής τους παραδόσεως» (από τον 3^ο μ.Χ. αιώνα περίπου και μετά), που ως γνωστόν, το μεγαλύτερο μέρος της παράδοσης αυτής έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Αγία Γραφή. Θα πρέπει, εδώ, να διευκρινίσω ότι, ο «Σπορέας», αλλά και κάθε σώφρων Χριστιανός, δέχεται την Ιερά Αποστολική Παράδοση (των τριών πρώτων μ.Χ. αιώνων περίπου), ως έναν οδηγό της Χριστιανικής πορείας και ζωής. Αρκεί αυτή η παράδοση να μη έρχεται σε αντίθεση με τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Τι εννοώ μ’ αυτό; Θα δώσω δύο παραδείγματα και έτσι θα καταλάβουμε και την απάντηση στις ερωτήσεις αριθ. 5 και 6.

       1^ον Ο Απόστολος Παύλος, έγραψε:

"και να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε· Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη" (Πράξεις Αποστόλων: κ’ 35).

Αυτά τα λόγια δεν υπάρχουν μέσα στα Ευαγγέλια ως λόγια Χριστού, και όμως ο Κύριος τα είπε, άσχετα αν δεν καταγράφηκαν από τους τέσσερις Ευαγγελιστές. Ο Ιωάννης μας λέει ότι, και άλλα πολλά είπε και έκανε ο Κύριος που αν καταγραφούν όλα, δεν θα τα χωρέσουν τα βιβλία του κόσμου. Ο Απόστολος Παύλος είπε, να κρατούμε τις παραδόσεις (αυτά που παραδόθηκαν σ’ εμάς) είτε προφορικές είτε γραπτές. Εφ’ όσον συμφωνούν οι προφορικές παραδόσεις με τον Λόγο του Θεού, θα τις δεχτούμε. Ο Κύριος είπε:

«Εις τον ζητούντα παρά σου δίδε και τον θέλοντα να δανεισθή από σου μη αποστραφής» (Ματθαίος: ε’ 42),

και αυτό έρχεται σε πλήρη αρμονία με τα προφορικά λόγια του Κυρίου που ο Παύλος μας τα μετέφερε παραπάνω, «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη». ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ (ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ), ΤΙΣ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ.

       2^ον Στις αρχές του 19^ου αιώνα, ήρθε «στο φως» ένα από τα αρχαιότερα γραπτά από τα μισά του 2^ου αιώνα, με πολύτιμο κείμενο και πληροφοριακό υλικό.

Μιλάμε για την «ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ».

Ανώνυμος και άγνωστος ο συγγραφέας, αλλά υπολογίζεται πως ήταν κάποιος συλλογέας κειμένων. Το επικαλείται συχνά το γραπτό αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία για να υπερασπίσει την παράδοση της. Όμως, παρ’ όλη την χρησιμότητα του κειμένου αυτού, βλέπουμε μέσα και περίεργες παρεκκλίσεις από την Βιβλική διδασκαλία. Συστήνει, για παράδειγμα, την νηστεία να γίνεται Τετάρτη και Παρασκευή, κάτι το οποίο είναι αντιβιβλικό, διότι, η νηστεία πρέπει να γίνεται κάθε στιγμή που το επιθυμεί ο πιστός (Λουκάς: β’ 37, και αλλού).

Αυτή την παρέκκλιση του κειμένου από την διδασκαλία της Καινής Διαθήκης, την δέχτηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία ως «Ιερά παράδοση» της, και προχώρησε σε ακραίες διατάξεις, που πραγματικά, λυπάμαι να πω, ότι ο διάβολος χαίρεται. Στην «Σύνοψη των Ιερών της Κανόνων», κανών: ξδ’, γράφουν τα εξής:

• «Εί τις κληρικός ευρεθεί την Κυριακήν ημέραν νηστεύων, ή το Σάββατον, πλήν του ενός και μόνου, καθαιρείσθω, είδέ λαϊκός, αφοριζέσθω».

Εκτός των άλλων, σου απαγορεύουν και να νηστεύεις πέραν από την Τετάρτη και την Παρασκευή, αλλιώς ο κληρικός καθαιρείται ενώ ο λαϊκός αφορίζεται!!! Δυστυχώς όμως, προχώρησαν και στα χειρότερα λέγοντας:

• «Ο καταλύων τας Τατράδας και Παρασκευάς όλου του χρόνου, άνευ σωματικής ασθενείας, κολάζεται, κατά τον κανόνα των Αγίων Αποστόλων».

ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ (ΑΝΤΙΒΙΒΛΙΚΕΣ) ΔΕΝ ΤΙΣ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ.

*********

Ή δεν είναι υποχρεωτικά τα παραπάνω, ή όποιος δεν τα τηρεί… ΚΟΛΑΖΕΤΑΙ.

Διάλεξε κ. Ν.Μ. ποιο από τα δύο είναι σωστό!!!

Αυτή είναι η διαφορά με τις ανθρώπινες παραδόσεις, όπως η προαναφερθείσα, ότι παρεκκλίνουν από την υγιαίνουσα διδασκαλία της Αγίας Γραφής, διότι, απουσιάζει από εκεί το Άγιο Πνεύμα. Ο Κύριος το είπε και είναι αλήθεια:

«Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων» (Μάρκος: ζ' 8).

Το εν λόγω γραπτό, η «ΔΙΔΑΧΗ», υποστηρίζει και την πλανεμένη διδασκαλία ότι, με την ελεημοσύνη κερδίζεται και η άφεση των αμαρτιών, ενώ η Γραφή μας λέει ότι: "Το Αίμα του Ιησού Χριστού μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία", και ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ. Ο μεταφραστής του βιβλίου «ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ» ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝΑΣ, π. Μάρκος Φώσκολος, το μέρος αυτό της ελεημοσύνης για την άφεση αμαρτιών (σελ. 151), το περιγράφει ως κοινή διδασκαλία του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού, πως η ελεημοσύνη «καλύπτει πλήθος αμαρτιών», και παραπέμπει τον αναγνώστη «για του λόγου το αληθές» σε απόκρυφα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και στα βιβλία της Καινής Διαθήκης, Α’ Πέτρου: δ΄8, που δυστυχώς για τον παπά Μάρκο, εκεί δεν μιλάει για ελεημοσύνη, αλλά λέει τα εξής:

«διότι η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών».

Επίσης η άλλη του παραπομπή είναι στον Ιάκωβο: ε’ 20, αλλά και πάλι δυστυχώς γι’ αυτόν, και εκεί λέει το αντίθετο, δηλαδή:

«ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.

Εδώ όμως δεν μιλάει για «άφεση» (συγχώρεση), αλλά για «κάλυψη» αμαρτιών, δηλαδή με την αγάπη και την επιστροφή από την πλάνη, θα καλυφθούν οι αμαρτίες που θα γινόντουσαν αν δεν επέστρεφε ο αμαρτωλός από την πλάνη του. Σε μια από τις παραπομπές του στα Απόκρυφα, που τυχαία διάλεξα, από το Σειράχ 3:30, μας λέει: «πύρ φλογιζόμενον αποσβέσει ύδωρ, και ελεημοσύνη εξιλάσεται αμαρτίας», και πάλι βλέπουμε εδώ μια ακόμα παρεκτροπή από την Θεόπνευστη Αγία Γραφή, μια παρεκτροπή που μόνο στα Απόκρυφα βιβλία θα παρατηρήσει κανείς.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ Ο.Ο.Δ.Ε. ΑΡΙΘ. 4 ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΠΟΡΡΙΨΗ" ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΥΦΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ.

Θέλω όμως να ρωτήσω: Που βλέπει, στις παραπομπές της Καινής Διαθήκης, την ελεημοσύνη ως άφεση αμαρτιών ο π. Μάρκος Φώσκολος και μας παραπέμπει κιόλας, λες και δεν έχουμε την δυνατότητα να δούμε την αλήθεια; Εκτός και αν επαναπαύεται στο γνωστό "Πίστευε και μη ερεύνα" και νομίζει ότι όλοι οι πιστοί θα "υπακούσουν" σ' αυτό τό ατόπημα.

Το βιβλίο πάντως αυτό, «ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ», ο Ιστορικός Ευσέβιος το θεωρεί νόθο, ενώ ο Μέγας Αθανάσιος αντιλεγόμενο. Να γιατί η πίστη της Εκκλησίας πρέπει να τηρείται με βάση την Αγία Γραφή, διότι είδαμε το αποτέλεσμα των παραδόσεων, και αυτή είναι και η απάντηση μου στις ερωτήσεις 5 και 6 της Ο.Ο.Δ.Ε.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει σμίξει την Εκκλησιαστική Παράδοση της με την Ιερά Αποστολική Παράδοση, και την αποκαλεί έτσι απλά, «Ιερά Παράδοση», συγχέοντας σκοπίμως αυτά τα δύο, για ευνόητους λόγους, φέροντας σύγχυση στους αγνοούντες την Βίβλο αλλά και την Εκκλησιαστική ιστορία.

Όσον αφορά την ερώτηση αριθ. 3, για την απόρριψη των 10 βιβλίων στην Παλαιά Διαθήκη –από τους Προτεστάντες-, κρατώντας μόνο τα 66 βιβλία, αυτό που θέλω να πω στην ομάδα της Ο.Ο.Δ.Ε., είναι ότι, τα βιβλία αυτά δεν είναι Θεόπνευστα και κατά συνέπεια δεν συμπεριλαμβάνονται εις «τας Γραφάς». Δεν απορρίπτονται –από τον «Σπορέα» τουλάχιστον– με την έννοια που μου θέτετε το ερώτημα, αλλά απλά και μόνο θεωρούνται ότι δεν αποτελούν μέρος των Γραφών. Τα βιβλία αυτά περιλαμβάνονται σε ορισμένες μόνο εκδόσεις της Αγίας Γραφής, και γράφτηκαν από αγνώστους κατά το πλείστον συγγραφείς, ανάμεσα στην 3η και 1η εκατονταετηρίδα π.χ. Προστέθηκαν δε, στην Ελληνική μετάφραση της Π.Δ. γνωστή ως η μετάφραση των ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ (όπου άρχισε επί βασιλείας Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου, 285-247 π.Χ., και ολοκληρώθηκε μέσα σε 100 έτη).

Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε είναι ότι, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, τα αγνοούσαν παντελώς, γι’ αυτό και δεν τα αναγνώρισαν οι Ιουδαίοι σαν Εβραϊκές Γραφές. Η Καινή Διαθήκη δεν κάνει καμιά αναφορά στα βιβλία αυτά, και το σπουδαιότερο είναι ότι, ποτέ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ Ή ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ. Ο Ιώσηπος τα απέρριψε παντελώς, ενώ η πρώτη Εκκλησία δεν τα αναγνώρισε σαν κανονικά και Θεόπνευστα βιβλία.

Την περίοδο που η Αγία Γραφή μεταφράστηκε στα Λατινικά (2^ος αιώνας), πέρασαν σ’ αυτήν και τα βιβλία αυτά διότι η μετάφραση δεν έγινε από την Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη, αλλά από την μετάφραση των 70κοντα, και έτσι παρέμειναν τα βιβλία αυτά και στην Λατινική μετάφραση, την γνωστή «Βουλγάτα» η οποία περιέχει όχι 10, αλλά 14 απόκρυφα βιβλία.

Τέλος, στις ερωτήσεις 7 και 8,: "Πού βρήκατε ότι η Αγία Γραφή είναι ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ και όχι απλώς μια από τις πολλές εκφράσεις του; Πού λέει ότι η Αγία Γραφή είναι αλάθητη, και γιατί έχει λάθη;" παρατηρούμε τα εξής:

       1^ον Είναι άστοχος ο ισχυρισμός της Ο.Ο.Δ.Ε. ότι η Αγία Γραφή είναι μια από τις πολλές εκφράσεις του Ευαγγελίου. Εδώ βλέπουμε να γίνεται μια φανερή προσπάθεια διαχωρισμού Αγίας Γραφής και  Ευαγγελίου, σαν να πρόκειται για κάτι το ξεχωριστό. Ο Απόστολος Παύλος, δίνει την απάντηση στο ερώτημα αυτό της Ο.Ο.Δ.Ε., και καλά θα κάνουν να την προσέξουν ιδιαίτερα:

«Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ' υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού» (προς Γαλάτας επιστολή: α’ 6-7).

Άρα, αυτό το σκέλος της ερώτησης το τελειώνουμε εδώ.

       2^ον Στην ερώτηση 8, δεν πιστεύουν οι της Ο.Ο.Δ.Ε. το αλάθητο της Αγίας Γραφής και ρωτούν «γιατί έχει λάθη;» Η απάντηση μου είναι η ακόλουθη.

Μαζί με τα «λάθη» κάποιοι άλλοι βρίσκουν και «αντιφάσεις» μέσα στην Γραφή. Αυτό όμως δεν αληθεύει διότι η Αγία Γραφή, όπως ο Θεός μας την παρέδωσε, ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΘΗΤΗ. Εάν πράγματι πιστεύουμε ότι ο Λόγος του Θεού μας δόθηκε με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν λάθη εκεί μέσα, και τα μόνα «λάθη» που τυχόν θα βρεθούν, θα οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στους αντιγραφείς των Γραφών.

Το σκέλος αυτό της ερώτησης από την Ο.Ο.Δ.Ε., είναι αόριστο διότι δεν αναφέρει κάποιο συγκεκριμένο «λάθος» για να μπορέσω να τοποθετηθώ κατάλληλα. Θα τους διευκολύνω όμως, επειδή γνωρίζω περί ποίων «λαθών» πρόκειται, και θα αναφερθώ σε τουλάχιστον ένα από αυτά.

Θεωρούν την αναφορά του Ματθαίου (κζ’ 9-10) για την προφητεία των «τριάκοντα αργυρίων» ότι ήταν λάθος του Ματθαίου που την απέδωσε στον Ιερεμία ενώ την προφητεία αυτή την έκανε ο προφήτης Ζαχαρίας. Ένα από τα αρχαία χειρόγραφα όμως, αναφέρει το όνομα του Ζαχαρία για την προφητεία αυτή, και όχι του Ιερεμία. Αν θέλουμε να το «παραβλέψουμε» αυτό, ας το κάνουμε. Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα χειρόγραφα που στην εν λόγω προφητεία δεν αναφέρουν κανένα όνομα, και απλά λένε: «Τότε επληρώθη το ρηθέν δια του προφήτου, λέγοντος…».

Γιατί όμως, έτσι αβίαστα, δέχονται κάποιοι αυτό το «λάθος» του Ματθαίου σαν λάθος και δεν ερευνούν παραπέρα; Έχω την εντύπωση ότι «συμφέρει» σε μερικούς να «αποδείξουν» την Βίβλο με λάθη. Αυτό εξυπηρετεί (καί για τους ΟΟΔΕΐτες) κάποιες αστοχίες τους. Ας είναι.

Αναφορικά με την εν λόγω προφητεία, αν δεν πρόκειται για αντιγραφικό λάθος, τότε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι τα λόγια αυτά τα είπε και ο Ιερεμίας, και ας μη υπάρχουν γραμμένα στο βιβλίο του. Μας είναι γνωστό ότι, οι νεότεροι προφήτες, όπως ο Ζαχαρίας, συχνά αναφερόντουσαν σε προφητείες αρχαιότερων προφητών. Ο Ζαχαρίας γράφει:

«δεν είναι ούτοι οι λόγοι, τους οποίους ο Κύριος ελάλησε διά των προτέρων προφητών…;» (Ζαχαρίας: ζ’ 7).

Είχε την τάση ο Ζαχαρίας να υπενθυμίζει στον λαό Ισραήλ τις προφητείες των αρχαιότερων προφητών, και πολύ περισσότερο τις προφητείες του Ιερεμία. Οι Εβραίοι έλεγαν, από συνήθεια, ότι «το πνεύμα του Ιερεμία ήταν επάνω στον Ζαχαρία».

Δυστυχώς, το «λάθος» αυτό του Ματθαίου, διατυμπανίζεται χωρίς να εξεταστεί σε βάθος. Οι προφητείες στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου του Ζαχαρία, είναι όλες υπενθύμιση προφητειών άλλων προφητών. Για πολλούς αιώνες οι κριτικοί της Βίβλου τις θεωρούσαν ως προφητείες του Ζαχαρία. Πολλοί όμως υποστηρίζουν ότι αυτές οι προφητείες ανήκουν στον προφήτη Ιερεμία. Άρα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν έσφαλε ο Ματθαίος αποδίδοντας την εν λόγω προφητεία στον Ιερεμία.

Αν όμως δεν ικανοποιεί η άποψη αυτή, αυτούς που επιμένουν στα Βιβλικά «λάθη», ας δούμε το θέμα και από μια άλλη όψη. Θα παραθέσουμε τα λεγόμενα του Ματθαίου, και τα λεγόμενα του Ζαχαρία για να δούμε αν συμβαδίζουν αυτά μεταξύ τους:

(Ματθαίος: κζ’ 9-10) «Τότε επληρώθη το ρηθέν διά Ιερεμίου του προφήτου, λέγοντος· Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του εκτιμηθέντος, τον οποίον εξετίμησαν από των υιών Ισραήλ, και έδωκαν αυτά εις τον αγρόν του κεραμέως, καθώς μοι παρήγγειλεν ο Κύριος».

(Ζαχαρίας: ια’ 12-13) «Και είπα προς αυτούς, Εάν σας φαίνηται καλόν, δότε μοι τον μισθόν μου· ει δε μη, αρνήθητε αυτόν. Και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργύρια. Και είπε Κύριος προς εμέ, Ρίψον αυτά εις τον κεραμέα, την έντιμον τιμήν, με την οποίαν ετιμήθην υπ' αυτών. Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια και έρριψα αυτά εν τω οίκω του Κυρίου εις τον κεραμέα».

Αντιπαραθέτοντας τα δύο αυτά μέρη, στο ένα μέρος βλέπουμε να γίνεται αναφορά για «αγρόν του κεραμέως» ενώ στο άλλο μέρος μας λέει «εν τω οίκω του Κυρίου εις τον κεραμέα». Θα μπορούσαμε αβίαστα να υποστηρίξουμε ότι η αναφορά γίνεται για δύο εντελώς διαφορετικά περιστατικά. Όλα αυτά όμως, όπως και τα παραπάνω, βασίζονται σε υποθέσεις και μόνο. Παρ’ όλα αυτά, επειδή και στα δύο μέρη βρίσκουμε τον «κεραμέα» καλό είναι να θυμίσουμε ότι και ο Ιερεμίας αναφέρεται παραβολικά σε κάποιον «κεραμέα» (Ιερεμίας: ιη’ 4), και κατ’ επέκταση, πριν συνεχιστούν οι αμφιβολίες, ας ξαναθυμηθούμε την ρήση του Ευαγγελίου ότι:

«…υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού» (B' Πέτρου: α’ 21).

Συμπέρασμα:

Εφ’ όσον δια του Αγίου Πνεύματος εμίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού, η αναφερόμενη από τον Ματθαίο προφητεία, ή πράγματι ανήκει στον Ιερεμία, ή -αν είναι λάθος- το λάθος είναι αποκλειστικά του αντιγραφέα και μόνο, όχι του Ματθαίου.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παρατηρήσω το εξής. Στις εν λόγω ερωτήσεις από την Ο.Ο.Δ.Ε. προς τον «Σπορέα», τους έκανα και εγώ κάποιες ερωτήσεις όπου οι απαντήσεις τους δεν ικανοποίησαν τον λογικό άνθρωπο. Πάνω σ’ αυτό λοιπόν έγραψαν δια του συνεργάτη τους κ. Νικόλαου Μαυρομάγουλου:

ΟΟΔΕ: (σημ. αναφερόμενη σ' αυτό που εγώ έγραψα στόν "Σπορέα")

• Απάντησα λοιπόν! Σειρά σου λοιπόν τώρα, να απαντήσεις κι εσύ στις 10 ερωτησούλες περί της Αγίας Γραφής που σου έδωσα.
• Εδώ ο κος Οικονομίδης, νομίζει ότι "μας στρίμωξε", επειδή δεν γράφει η Αγία Γραφή όλα όσα πιστεύουμε! Εδώ όμως είναι και το αδύνατο σημείο του Προτεσταντισμού. Ο Προτεσταντισμός ισχυρίζεται, ότι όλα όσα κάνουμε και πιστεύουμε εμείς οι Χριστιανοί, πρέπει κατ' ανάγκην να είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Αυτό όμως είναι ΑΙΡΕΣΗ! Εκτός από την Αγία Γραφή, (σύμφωνα με την Αγία Γραφή), πρέπει να δεχόμαστε και την προφορική διδασκαλία της Εκκλησίας, που ποτέ δεν γράφτηκε στην Αγία Γραφή: "Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι' επιστολής ημών" (Β΄ Θεσσαλονικείς 2/β: 15).
• Εμείς οι Χριστιανοί λοιπόν, ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Γι' αυτό και το να μην τα γράφει όλα όσα πιστεύουμε η Αγία Γραφή, όχι μόνο δεν μας θίγει, αλλά μας αποδεικνύει αληθινά Χριστιανούς, που δεν δεσμεύουμε την αγιωτάτη πίστη μας στο γράμμα ενός βιβλίου, αλλά στο ζωντανό Πνεύμα της Εκκλησίας, το Άγιο Πνεύμα. (οι υπογραμίσεις είναι του Σπορέα).

Γράφει λοιπόν ο κ. Ν.Μ. παραπάνω: "Εδώ ο κος Οικονομίδης, νομίζει ότι "μας στρίμωξε", επειδή δεν γράφει η Αγία Γραφή όλα όσα πιστεύουμε! Εδώ όμως είναι και το αδύνατο σημείο του Προτεσταντισμού. Ο Προτεσταντισμός ισχυρίζεται, ότι όλα όσα κάνουμε και πιστεύουμε εμείς οι Χριστιανοί, πρέπει κατ' ανάγκην να είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Αυτό όμως είναι ΑΙΡΕΣΗ!

Το ερώτημα μου λοιπόν, είναι: Με ποιο σκεπτικό, οι  άνθρωποι της Ο.Ο.Δ.Ε., εφ’ όσον θεωρούν ΑΙΡΕΣΗ το να πιστεύει κάποιος ότι, η Χριστιανική πίστη πρέπει να είναι γραμμένη μέσα στην Αγία Γραφή και μόνο, αυτοί οι ίδιοι ΑΠΑΙΤΟΥΝ «αυταρχικά» να τους πω εγώ (αλλά και κάθε… Προτεστάντης!!!) αυτά που πιστεύω και γράφω κατά καιρούς, ΠΟΥ ΑΡΑΓΕ ΤΑ ΛΕΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ;

Μου ζητάνε, δηλαδή, αποδείξεις να είναι γραμμένες μέσα στην Αγία Γραφή, ενώ γι’ αυτούς ισχύει το… αντίθετο!, θεωρώντας την Βίβλο ως το "γράμμα… ενός (τυχαίου!!!) βιβλίου, και αυτό τους «αποδεικνύει αληθινά Χριστιανούς» (τρομάρα τους), όπως καυχώνται παραπάνω. Σχήμα οξύμωρο, δεν νομίζετε; Εκτός εάν αυτό το θεωρούν αίρεση μόνο για τους άλλους και όχι γι’ αυτούς τους ίδιους, οι οποίοι είναι αιρετικότεροι πάντων.

Πάντως, ευχαριστώ τον Θεό διότι ασχολήθηκα με τα ερωτήματα τους αυτά και έδωσα τις απαντήσεις (χάριν των αναγνωστών του "Σπορέα" -διότι για τους ΟΟΔΕΐτες είναι χάσιμο χρόνου-) και πιστεύω ότι οι απαντήσεις μου αυτές είναι Γραφικές, άρα και σωστές.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η Αγία Γραφή είναι το πραγματικό αντίδοτο στην δηλητηριασμένη διαφθορά της εκκλησίας. Αγνοείται η Αγία Γραφή μέχρι και σήμερα. Αιτία της παραμέλησης της Αγίας Γραφής, ήταν και η επικράτηση του μεσαίωνα από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Διαμαρτύρηση του 16ου αιώνα, αποκατέστησε την παραμελημένη Αγία Γραφή, φέροντας την και πάλι στην θέση που της άξιζε για όλο τον λαό, αλλά δυστυχώς και αυτή η Διαμαρτυρόμενη Εκκλησία –όχι στο σύνολο της-, απέδειξε ότι τελευταία, και αυτή η ίδια, την παραμελεί. Η Ορθόδοξη Εκκλησία υποβαθμίζει την Αγία Γραφή σε τέτοιο σημείο, που την θεωρεί σαν ένα μέρος των παραδόσεων της και όχι σαν την βάση της Χριστιανικής πίστεως. Στην ερώτηση αριθ. 7, της Ο.Ο.Δ.Ε., βλέπουμε να μας λένε ότι η Αγία Γραφή είναι μια από τις πολλές… εκφράσεις του Ευαγγελίου(!!!), λες και το Ευαγγέλιο είναι κάτι ξέχωρο από την Αγία Γραφή. Αυτή είναι –δυστυχώς- η πνευματική κατάρτιση που έχουν κάποιοι «μαθητές» του ιερατείου. Και μ’ αυτή την κατάρτιση, βάλθηκαν να «διαφωτίσουν» τους… «εν σκότω κοιμωμένους», σύμφωνα πάντα με την δική τους αντίληψη.

Και τα εδάφια για τον επίλογο μας:

«Ήλθον δε προς αυτόν (τον Ιησού) η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού και δεν ηδύναντο διά τον όχλον να πλησιάσωσιν αυτόν. Και απηγγέλθη προς αυτόν υπό τινών λεγόντων· Η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου ίστανται έξω θέλοντες να σε ίδωσιν,  Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Μήτηρ μου και αδελφοί μου είναι ούτοι, οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και πράττοντες αυτόν» (Λουκάς: η’ 19-21).

************

Για τον Νικόλαο Μαυρομάγουλο και τους σύν αυτώ, που δεν δέχονται την θεοπνευστία και το αλάθητο της Αγίας Γραφής, τους αποδίδουμε τα λόγια του Ειρηναίου (από τους πρώτους Πατέρες), ο οποίος (τους) είπε:

• «Επειδή, λοιπόν, οι αιρετικοί ελέγχονται από την Γραφή, μεταστρέφονται και κατηγορούν την ίδια την Γραφή, ότι δήθεν δεν είναι γραμμένη σωστά ούτε έχει αυθεντία, διότι τα λέγει διαφορετικά από αυτούς. Και φυσικά δεν είναι δυνατό σε αυτή να βρουν την αλήθεια, αφού αγνοούν την Παράδοση (σημ.Σπ. Εννοεί πάντα την παράδοση των Αποστόλων και όχι την Ιερά εκκλησιαστική παράδοση)». Ο Θεός ας αναλάβει.

Υ.Γ. Θέλω να υπενθυμίσω στην Ο.Ο.Δ.Ε., αυτό που έγραψε, ότι:

• 1ον "Περιμένουμε τις απαντήσεις σου, οι οποίες θα δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα μας, μαζί με τον σχολιασμό μας πάντα, για να γίνει σε όλους φανερή η αίρεση την οποία εκπροσωπείς." καθώς επίσης και:
  
• 2ον "Ελπίζω λοιπόν να απαντήσεις (όπως γράφεις) και στα 10 ερωτήματα που σου έθεσα, έτσι ώστε μετά τη διαπίστωση του ήθους των συκοφαντών αποστατών από την Εκκλησία, να δουν οι αναγνώστες αυτής της αντιπαράθεσης και κάποια δογματικά πράγματα ουσίας, για την αντιγραφικότητα και αντιχριστιανικότητα του Προτεσταντισμού που εκπροσωπείς".
  

Και εγώ λοιπόν με την σειρά μου, θα περιμένω την δημοσίευση αυτή στην Ιστοσελίδα τους διότι ως όφειλα, τους ενημέρωσα για το εν λόγω άρθρο μου. Ο Θεός της Αγάπης ας ευλογεί τον κάθε άνθρωπο. ΑΜΗΝ.

Τίτλος : Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΤΟ ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ.

Διαβάστε επίσης:

• Απάντηση του “Σπορέα” στην Ο.Ο.Δ.Ε. για το άρθρο: Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ… «εκπέμπει την φωνήν αυτής» 
• Περί της ΟΟΔΕ ώς αποδεδειγμένη Σέκτα.