Κεφάλαιον 2 Συνέχεια από Κεφάλαιον 1
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Α’ : H ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΊΑ (#2)
Προϋποθέσεις για τη σωτηρία μας (#2)
Καθώς συνεχίζομε να μιλάμε για τη σωτηρία, η οποία μας προσεφέρθη υπό του Ιησού Χριστού, εθεώρησα αναγκαίον να προσθέσω τα ακόλουθα σημεία:
1. Η εορτή της θυσίας και της αναστάσεως του Χριστού: Πάσχα!
Κατά το Πάσχα εορτάζεται η θυσία και η ανάσταση του Χριστού. Η εορτή του Πάσχα είναι ένα μήνυμα ελπίδoς και νίκης επί του θανάτου για να υπενθυμίζει ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα μετά την σταύρωσή Του. Δεν υπάρχει Πάσχα χωρίς τον Ιησούν αναστημένον! Οι άπιστοι θεωρούν το θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ως μια τρέλα, οι πιστοί την δέχονται ως αλήθεια, και λαμβάνουν τη σωτηρία διά του ελέους και της χάριτος του Θεού. Και ας μη ξεχνούμε ποτέ εκείνο που είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή με τρόπο πολύ επίσημο: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού» (Ιωάν.3:36).
Η είδηση ότι ο Ιησούς ήταν ζωντανός δεν θα έπρεπε να έχει εκπλήξει τους αποστόλους. Τους είχε ανακοινώσει πολλές φορές τη σταύρωση και την ανάστασή Του. Στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις, είχε ειπεί ότι ήθελε να πάει στην Ιερουσαλήμ, ότι επρόκειτο να θανατωθεί και να αναστηθεί, αν και οι μαθητές Του όμως δεν πολυκατάλαβαν εκείνο τους είπε… Ο Ιησούς «…παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών» (Ρωμ.4:25). Δια του θανάτου Του, η θανατική ποινή έχει ήδη καταβληθεί για τις αμαρτίες μας:
- «Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών…» (Γαλ.3:13), και
- «διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού» (2Κορ.5:21).
Με την ανάστασή Του, μας εδόθη μια ζωντανή ελπίδα. Αποτελεί το αποδεικτικό στοιχείο ότι οι υποσχέσεις Του είναι αληθείς (1Πέτ.1:3-5). Χωρίς ζωντανό Σωτήρα, δεν υπάρχει ελπίδα: «αλλ’ εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας· έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών» (1Κορ.15:17). Είναι εν ζωή! «…Μη φοβού· εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων…» (Αποκ.1:17-18).
2. Η ανάσταση του Ιησού έλαβε χώρα! Οι πιστοί περιμένουν την ανάστασή τους!
Το Πάσχα συμβολίζει την αγάπη του Θεού και την υπόσχεση ότι οι άνθρωποι πρόκειται και εκείνοι να αναστηθούν από τους νεκρούς: «Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον» (Ματ.25:46). Η σημασία της αναστάσεως είναι εξίσου σπουδαία όσον και αυτή του θανάτου Του! Ωστόσο, είναι ζων! «και ο ζων, και έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν, και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου» (Αποκ.1:18). Τί ασύγκριτη νίκη για τον Ίδιο, αλλά και για όλους τους γνήσιους πιστούς! Θα ζήσουμε μαζί Του για πάντα! Αλληλούια! Οι κοιμηθέντες εν Χριστώ είναι πιό ευτυχείς από εμάς! Τους έχει εξαλείψει τα δάκρυα (Αποκ.7:17 και 21:4)! Αναπαύονται από τους κόπους τους τα δε έργα τους που τούς ακολουθούν: Όχι τόσον οι θρησκευτικές τους δραστηριότητες όσον ο χριστιανικός τους χαρακτήρας: Η ειλικρινής τους μετάνοια, η ανυπόκριτη πίστη τους, το ταπεινό και συγχωρητικό τους πνεύμα, η ευθύτητα και η καθαρότητα της καρδιάς τους, το φιλόξενο πνεύμα τους, η αγάπη τους για την αλήθεια και για τους ελέγχους του Αγίου Πνεύματος, η εκ καρδίας παραχώρησή τους στην Κυριότητα του Ιησού, η αγγόγγυστος υπομονή τους, το νικηφόρο πνεύμα τους και πάνω από όλα εάν δεν έζησαν για τον εαυτόν τους αλλά για τον Χριστόν και τους συνανθρώπους τους.
3. Η σωτηρία μας δεν οφείλεται σε άγγελο ή αρχάγγελο αλλά μόνον στον Ιησούν Χριστόν
Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού είναι πάνω από όλους τους αγγέλους και αρχαγγέλους! (Εβρ.1:4-5). Ο Ιησούς ενίκησε τον Σατανά. Ο νικητής είναι ο Χριστός, και οι νικηθέντες είναι ο Σατανάς και ο θάνατος. Η νίκη Του δεν ήταν για τον ΊΔΙΟΝ αλλά για εμάς… Για εσάς και για εμένα! Για εσάς και για εμένα, ώστε οι αμαρτίες μας να μπορέσουν να διαγραφούν και να κληρονομήσουμε αιώνια ζωή! Και αυτό έγινε με σκοπό να μας αποκαταστήσει στην προτέρα μας κατάσταση πριν από την πτώση του ανθρωπίνου γένους στην αμαρτία. Η νίκη Του έγινε και δική μας νίκη! Μας αναμένει η ανάσταση! «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως» (Ιωάν.5:28-29).
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας διαβεβαίωσε ότι ο άρχων του κόσμου τούτου, που είναι ο Σατανάς, δεν είχε τίποτε μέσα Του (Ιωάν.14:30). Στις ημέρες του θανάτου Του και της αναστάσεώς Του, η κρίση αυτού του κόσμου έλαβε χώρα και ο άρχων αυτού του κόσμου εξεβλήθη (Ιωάν.12:31), πράγμα που θα πάρει και την τελικήν του μορφή. Το Άγιον Πνεύμα το επιβεβαίωσε στη δευτέρα προς Θεσσαλονικείς κεφ.2 και εδ.8, με την πέννα του Αποστόλου Παύλου ότι, «[…] τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού».
4. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπου
Ο Ιησούς, προκειμένου να επιτύχει τον σκοπόν Του, εμέθεξε και αυτός παρομοίως από σαρκός και αίματος, διά να καταργήση διά του θανάτου τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον, και να ελευθερώσει εκείνους, όσοι διά τον φόβον του θανάτου ήσαν διά παντός του βίου υποκείμενοι εις την δουλείαν (Εβρ.2:14-15). Και για άλλη μια φορά, πληροφορούμεθα από τα χείλη του αποστόλου Ιωάννου ότι διά τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού, διά να καταστρέψη τα έργα του διαβόλου, ο οποίος αμαρτάνει εξαρχής (1Ιωάν.3:8). Και πάλιν, ο ίδιος απόστολος μάς ενημέρωσε προφητικώς ότι ο Σατανάς, ο πλανών τους ανθρώπους, θα ριφθή εις την λίμνην του πυρός και του θείου με το θηρίον και τον ψευδοπροφήτην, και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων (Αποκ.20:10).
Συμπέρασμα: Ούτε άγγελος ούτε ανδρας ούτε γυναίκα απέθαναν υπέρ ημών! Ο αποκλειστικός μεσολαβητής είναι, λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός! ΌΧΙ η κατά σάρκα ευλογημένη Μητέρα Του, ΌΧΙ κάποιο αγγελικό πρόσωπο, και ΌΧΙ κάποιος άγιος, και ΌΧΙ οποιαδήποτε «θαυματουργός εικόνα» κ.λπ. Όλοι όσοι προσεύχονται στον Θεόν εν τω ονόματι της Μητρός Του Ιησού Χριστού ή με τη διαμεσολάβηση εκλειπόντων αγίων ή μέσω ένός είδους υποτιθεμένης «θαυματουργού εικόνας» είναι σε τρομερή πλάνη! Ατιμάζουν τον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος είναι ο μόνος μεσολαβητής μεταξύ ημών και του ουρανίου Πατέρα μας (1Τιμ.2:5)!
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω, εν μέρει, αυτό που είπα πριν: «όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού […]» (Φιλιπ.2:6-11). Τί πνεύμα ταπεινώσεως και αυτοθυσίας! Προσέξατε, παρακαλώ, πώς ο απόστολος Παύλος προτρέπει τους πιστούς να είναι εξοπλισμένοι με το ίδιο πνεύμα: «κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες, μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ’ εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών. Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων. Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού» (Φιλιπ.2:2-5).
5. Ο θρίαμβος του Χριστού έχει επιτευχθεί με την έκχυση του αίματός Του
Ναι! Με το αίμα Του το οποίο έχυσε στο σταυρό μέσα στο οποίο δεν κυκλοφορούσε αμαρτία… Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ο θάνατος και ο Σατανάς δεν μπορούσαν να Τον κρατήσουν. Οι άνθρωποι Τον έβρισαν, Τον εκτύπησαν, Τον επλήγωσαν, Τον έφτυσαν, Τον περιφρόνησαν, αλλ’Εκείνος δεν τα λογάριασε ως εμπόδιο. Εξήλθε νικών και διά να νικήσει. Έλαβε τη σάρκα μας, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού (Φιλιπ.2:8). Εμείς με τη σειρά μας, μπορούμε να αναδειχθούμε νικητές και περισσότερον από νικητές, αν κάνουμε καλή χρήση του αίματός Του, εάν χρησιμοποιούμε καλώς τον Άγιον Λόγον Του, εάν διακηρύττουμε τον λόγον Του, εάν μιμηθούμε την απόφασή Του να κάνουμε «ό,τι κι’αν μας στοιχίσει» … Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για εμάς να υπερνικώμεν παρά μόνον όταν μάθουμε να αντιστεκόμαστε μέχρις αίματος αγωνιζόμενοι κατά της αμαρτίας (Εβρ.12:4). Οι έχοντες ώτα διά να ακούουν ας ακούσουν… Εάν περιπλανηθούμε, ας επιστρέψουμε στην πρώτη αγάπη μας.
Η βασιλεία Του ποτέ δεν θα παρέλθει! Θα συντρίψει και θα εξαλείψει όλα τα βασίλεια αλλά η δική Του εξουσία θα είναι αιώνιος (Δαν.2:44)! Όλοι οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι θα τον λατρεύσουν· η εξουσία Του είναι εξουσία αιώνιος, η οποία δεν θα παρέλθει, και η βασιλεία Του δεν θα φθαρή (Δαν.7:14).
6. Ο κατ’εξοχήν δρόμος της σωτηρίας και της πνευματικής αναπτύξεως!
Στις προηγούμενες σελίδες αναφερθήκαμε στον τρόπο με τον οποίον ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί: Με τη μετάνοια και την πίστη! Θα ήθελα, τώρα, να τονίσω το σημείο αυτό και να το καταστήσω ολίγον τι σαφέστερον. Είναι γραμμένο: «…επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.» (Μάρκ.1:15). Ο απόστολος Πέτρος, στην πρώτη του ομιλία προς το πλήθος μετά την ανάσταση του Χριστού, εδήλωσε, μεταξύ άλλων: «… Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (Πράξεις 2:38). Κατά τη δευτέρα ομιλία του, όπως καταγράφεται στο βιβλίο των Πράξεων, είπε: «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, διά να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, διά να έλθωσι καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Κυρίου, και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν, τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντων, όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος διά στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών[…] Προς εσάς πρώτον ο Θεός αναστήσας τον Υιόν αυτού Ιησούν απέστειλεν αυτόν διά να σας ευλογή όταν επιστρέφητε (ενεστώς διαρκείας) έκαστος από των πονηριών υμών» (Πράξεις 3:19-26). Με άλλα λογια: Όταν υπάρχει μετάνοια ακολουθούν ευλογίες. Και, σε άλλη ευκαιρία, είπε: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» (Πράξεις 4:12).
Αυτός είναι ο μόνος και ο καλύτερος τρόπος για να σωθούμε, για να σημειώνουμε πρόοδο στην πνευματική ζωή, για να τιμούμε τον Θεόν και για να κάνουμε δικαιοσύνη προς Αυτόν! Στην πραγματικότητα, αδικία προς τον Θεόν δεν είναι παρά η έλλειψη εμπιστοσύνης ή πίστεως στο πρόσωπό Του: «… όστις δεν πιστεύει εις τον Θεόν (δηλ. στον λόγον Του), έκαμεν αυτόν ψεύστην» (1Ιωάν.5:10). Ατιμάζει τον Θεόν! Διαπράττει αδικίαν όσον αφορά την ειλικρίνεια, την καλοσύνη και την αγάπη Του για τον άνθρωπον! Απιστία προς τον Θεόν ισοδυναμεί με αδικία, η δε πίστη ή η εμπιστοσύνη στο πρόσωπόν Του ισοδυναμεί με δικαιοσύνη. Αντιθέτως, η πίστη στις εντολές ή τις υποσχέσεις του Θεού και η εμπιστοσύνη στον χαρακτήρα Του λογίζονται ως δικαιοσύνη. Αν πιστεύουμε στους λόγους Του, τότε κάνομε μια πράξη δικαιοσύνης και Τον τιμούμε! Αυτό είναι το πνεύμα των λόγων της Γραφής: «Και επίστευσεν εις τον Κύριον· και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην.» (Γεν.15:6). Επίσης, κάνομε δικαιοσύνη λέγοντες την αλήθεια στον Θεόν μέσα στην καρδιά μας και στους εαυτούς μας όσον αφορά τις αμαρτίες μας και την αμαρτωλή μας φύση.
7. Προϋποθέσεις για τη σωτηρία μας (σχηματικώς):
a) «Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή· διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν. Διότι λέγει η γραφή· Πας ο πιστεύων επ’ αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή» (Ρωμ.10:9-11)
b) “…θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή” (Μάρκ.12:30). Η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή σημαίνει ότι ο Χριστός πρέπει να εχει όλες τις προτεραιότητες… ΜΑΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΌΣ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ!
c) «Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, θέλει ευρεί αυτήν. Επειδή τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού; Διότι μέλλει ο Υιός του ανθρώπου να έλθη εν τη δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων αυτού, και τότε θέλει αποδώσει εις έκαστον κατά την πράξιν αυτού » (Ματ.16:24-27).
d) «Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον ζητούντα καλούς μαργαρίτας· όστις ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην, υπήγε και επώλησε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν» (Ματ.13:45-46).
e) «Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις αγαπά υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού» (Ματ.10:37). Ποίος λοιπόν δεν είναι άξιος Αυτού; Ποίος λοιπόν αποκλείεται;
8. Ένα πολύ μικρό μέρος από την προσωπική μου μαρτυρία
Η επιστροφή μου στον Θεόν βασίστηκε στο θέμα του θανάτου και της αναστάσεως του Χριστού. Ο Θεός με οδήγησε κατά τρόπον, ώστε η πίστη μου να βασίζεται στα πλέον θεμελιώδη σημεία της χριστιανικής πίστεως: Αυτά είναι η θαυματουργική γέννηση του Ιησού Χριστού από την παρθένο Μαρία, ο θάνατός Του και η ανάστασή Του! Μου ήταν πολύ δύσκολο να δεχθώ τη γέννηση του Χριστού από παρθένο! Μια άλλη σημαντική δυσκολία για μένα ήταν να δεχθώ την αυθεντικότητα της Βίβλου και την ανάσταση του Χριστού, διότι είναι γραμμένο: «και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας………. αλλ’ εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας· έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών» (1Κορ.15:14, 17). Όταν τελικά επείσθην για:
- την αυθεντικότητα της Βίβλου (ιδιαιτέρως μέσω των μεσσιανικών προφητειών, αλλά και από τα αδιαμφισβήτητα ιστορικά εξωβιβλικά γεγονότα σχετικά με τον βίον του Ιησού και τη ζωή του λαού Ισραήλ), και
- την ανάσταση του Ιησού,
η ψυχή μου κατελήφθη από θαυμασμό, σεβασμό, φόβο και τρόμο. Οι ιστορικές αποδείξεις, ενωμένες με την «bona fιde» (καλή πίστη) ενός ανθρώπου απλής και καλής θελήσεως, με βοήθησαν να συλλάβω το αντικείμενο της πίστεως, που είναι ο Ίδιος ο Ιησούς. Η έρευνά μου μετετράπη σε βεβαιότητες… και σε έργα πίστεως!
Όλη μου η ζωή άλλάξε! Το σκότος αντικατεστάθη από το φως του Ευαγγελίου. Συνειδητοποίησα ότι χρειαζόταν περισσότερη «πίστη» να είναι κανείς ένας ηλίθιος άπιστος και άθεος, όπως ήμουν εγώ, παρά να είμαι ένας σοβαρός πιστός. Τότε, έπεσα στα γόνατα μου, αρχές Νοεμβρίου του 1952, και ζήτησα από τον Θεόν τη συγχώρεση των αμαρτιών μου και τη σωτηρία της ψυχής μου, με βάση το χωρίο: «Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή» (Ρωμ.10:9).
Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο Θεός δεν έδωσε σημασία τόσον στην εξαιρετικά περιορισμένη γνώση που είχα για Εκείνον και το θέλημά Του, όσον και στην πολύ περιορισμένη γνώση που είχα σχετικά με τον εαυτόν μου, αλλά δεχθηκε την «παραχώρησή μου» σ’Αυτόν, ακριβώς όπως ήμουν. Γνώριζε ότι είχα δώσει, με μια παιδική απλότητα, ειλικρίνεια και εντιμότητα παν ό,τι ήμουν και ό, τι είχα. Δεν εκράτησα ένα «κλειδί» για τον εαυτόν μου «σε περίπτωση που…». Με συγχώρησε και με έσωσε για τώρα και για την αιωνιότητα! Έκτοτε «οργάνωσε» ένα μεγάλο αριθμό δοκιμασιών και θλίψεων που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ, αλλά επίσης και σχεδίασε και υλοποίησε ευλογίες, τόσον υλικές όσον και πνευματικές, πέραν πάσης φαντασίας μου! Tαπεινώθηκα ενώπιόν Του όχι τόσον από τις πολλές αποτυχίες μου όσον από τις ευλογίες που ο Εκείνος μού έδωσε με το έλεός Του και τη χάρη Του και που δεν άξιζα! Το μόνο πράγμα που έκανα από την ημέρα της επιστροφής μου ήταν να μελετώ τον λόγον Του και να προσπαθώ με όλη μου την καρδιά και την ειλικρίνεια να τον εφαρμόζω στη ζωή μου με φόβο Θεού. Τα λόγια κλειδιά μου ήταν: «Γιάννη, μετανόει αληθινά μέσα στη καρδιά σου για τις αμαρτίες, παραλείψεις σου και τις τις ατέλειές σου». Τώρα, θα ήθελα να μάθω πώς με βλέπει, αλλά, ανεξάρτητα από αυτή την ευχή μου, δεν έχω σταματήσει να προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατό με βαθιά ευγνωμοσύνη.
Η προσευχή μου είναι για όλους μας να γνωρίσουμε την αγάπην του Χριστού την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθούμε με όλον το πλήρωμα του Θεού. (Εφεσ.3:19)
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ Five pages
Συνεχίζεται…