«Ο κόσμος είναι επικίνδυνο μέρος για να ζει κανείς, όχι γιατί υπάρχουν κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν το κακό να περνάει ατιμώρητο». (Associated Press).
του Γιώργου Οικονομίδη
Ο Νόμος της Ανοχής
Η αποκάλυψη απαγωγής, βιασμού και δολοφονίας ανηλίκων παιδιών στο Βέλγιο, έδειξε για άλλη μια φορά το διεστραμμένο πρόσωπο της εωσφορικής κοινωνίας μας.
Τα παιδιά του σήμερα, ανατρέφονται να μεγαλώσουν σωστά(;) ούτως ώστε να γίνουν οι αυριανοί επιστήμονες, φιλόλογοι, καθηγητές για να διδάξουν αυτά που … διδάχτηκαν και γιατί όχι, κυβερνήτες να μας κυβερνήσουν, έτσι όπως και αυτοί από μικροί κυβερνήθηκαν.
Για τα παιδιά αυτά, που ας το σημειώσουμε, ανήκει κάθε σεβασμός και προστασία, πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν να τα προστατεύσουμε από κάθε λογής διαστροφή και ανωμαλία κάποιων διεστραμμένων γέρων αλλά και νέων, δυστυχώς, δειλών παιδεραστών. Ο νόμος σήμερα αδρανεί και παρομοιάζεται σαν τον Φαραώ που θανάτωσε τα αρσενικά παιδιά των Ισραηλιτών (Έξοδος α΄ 22), καθώς και σαν τον Ηρώδη (που επίσης θανάτωσε τα αρσενικά της Βηθλεέμ για να μπορέσει να σκοτώσει και τον Ιησού στη γέννησή του) (Ματθαίος β΄16).
Σκληρός ίσως παραλληλισμός, όμως η ανοχή, σε σημείο δήθεν για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων(!!!) του παιδεραστή, κάνει το νόμο τόσο ελαστικό που αντί να εμποδίζει την παιδεραστία την ενισχύει άθελά του. Αρκεί λέτε να σφραγίζουν τον παιδεραστή στο μέτωπο για την αναγνώρισή του εκ’ μακρόθεν; δεν νομίζω.
Ας δούμε όμως αυτό το αίσχος της παιδικής εκμετάλλευσης του χθες και του σήμερα, και ο νόμος ας πάρει επιτέλους τα κατάλληλα μέτρα, μήπως και αποφύγουμε αυτό το αίσχος να το δούμε και αύριο.
Θρησκευτικός Κατήφορος
Στα περισσότερα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, όσον αφορά την παιδική εκμετάλλευση, βλέπουμε δυστυχώς παιδεραστές κάποιους λειτουργούς εκκλησιών. Η Ορθόδοξη και Ρωμαιοκαθολική εκκλησίες, – η δεύτερη το παράκανε – έχουν μεγάλη ευθύνη για την σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων παιδιών. Και η Διαμαρτυρόμενη εκκλησία άρχισε να ακολουθεί το διεστραμμένο αυτό δρόμο. Το παρήγορο όμως είναι ότι οι ανώμαλοι αυτοί «ιερείς του Διαβόλου» είναι μετρημένοι. Αυτό όμως δεν παύει να καταντροπιάζει το χριστιανισμό, ο οποίος δεν έχει σχέση με την καλογεροκακοδοξία που ανάστησε κάθε είδους έκτρωμα και αντί να υπηρετούν τον Θεό, έγιναν υπηρέτες και λάτρεις της σάρκας. Έτσι με τα καμώματά τους (κάθε λογής) σπιλώνουν το όνομα του Ιησού Χριστού. Ο ίδιος ο Ιησούς τους ονομάζει «μισθωτούς ποιμένες» που όταν δουν τον λύκο αφήνουν τα πρόβατα και φεύγουν διότι νοιάζονται μόνο για την σάρκα τους (Ιωάννης λ΄12-13). Γι’ αυτούς λοιπόν, ο νόμος Του Θεού είναι φυλαγμένος για τη στιγμή που πρέπει. Ο νόμος όμως των ανθρώπων τι κάνει; Μπορούν άραγε λίγες χιλιάδες δολάρια αποζημίωσης να κλείσουν το ψυχικό τραύμα στο θύμα, που είχε την αφέλεια από μικρός να εμπιστευθεί τέτοιον ιερέα και να καθίσει στα γόνατά του;
Μαστροποί Σωματέμποροι.
Δεν είναι μόνον οι βιασμοί ανηλίκων παιδιών που αφήνουν σωματικά και ψυχολογικά τραύματα στη ζωή. Υπάρχει και η μαστροπεία που η εκμετάλλευση των ανηλίκων φέρνει στους σωματέμπορους κέρδη «ουκ ολίγα». Στους οίκους ανοχής πλεονάζουν τα «ανθρώπινα παιδικά εμπορεύματα και ο κάθε ανώμαλος και ψυχικά άρρωστος, με το αζημίωτο φυσικά, ορέγεται το «κομμάτι» της αρεσκείας του. Τέτοιους πρωταγωνιστές έχουμε όχι λίγα εξέχοντα πρόσωπα, όπως π.χ. πολιτικούς με κύρος!
Η Ταϊλάνδη πουλάει τα παιδιά της για κάθε όρεξη μόνο 40 δολάρια τη φορά. Η παιδική πορνεία ανθεί σε διεθνή κλίμακα, ενώ οι αρμόδιοι δηλώνουν ανικανότητα να τη σταματήσουν.
Στις Ινδίες η εκμετάλλευση ανηλίκων είναι μεγάλη και λόγω ανάγκης επιβίωσης οι γονείς κλείνουν τα μάτια μπροστά σ’ αυτή τη ντροπή. Πολλές φορές οι ίδιοι προωθούν τα παιδιά τους. Νωπή είναι στη μνήμη μου αυτή η κατάσταση όταν βρέθηκα στην Βομβάη των Ινδιών και είδα ζωντανά αυτό το αίσχος. Στη σειρά υπάρχουν οι οίκοι ανοχής, νόμιμοι και παράνομοι, όπου μπορεί ο κάθε ανώμαλος να «παραδίδει τον εαυτό του στη ασέλγεια, για να εργάζεται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως» (Εφεσίους δ΄ 19).
Παιδιά και Αιρέσεις.
Οι θυσίες μικρών παιδιών στους θεούς, ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Γίνονται όμως και στις μέρες μας. Τον Μάιο του 1977 στη Βραζιλία, γονείς που ανήκαν στην αίρεση «Εκκλησία των αγίων του Σύμπαντος» θυσίασαν τελετουργικά οχτώ παιδιά τους «κατ’ εντολή του Θεού». Από τους γονείς ένας πα-Τέρας δήλωσε στην αστυνομία:
«Νιώθαμε λίγο άσχημα γι αυτό που κάναμε, αλλά ο ιερέας μας είπε ότι ήταν εντολή του Θεού!».
Αλλη αίρεση, «Τα παιδιά του Θεού», αφού προσηλυτίσουν νέα παιδιά με πνευματική αμάθεια, τους δίνουν το σύνθημα «δια του σεξ στο Θεό. Θα κάνουμε έρωτα, όχι πόλεμο». Μετά επιβάλλουν στα λεγόμενα «κορίτσια του Μω», (του θεού τους), να προσφέρονται σωματικά προκειμένου να προσηλυτίσουν ένα αγόρι. Μ’ αυτό τον τρόπο η πορνεία γίνεται επάγγελμα, και με τα έσοδα συντηρούνται τα στελέχη της αίρεσης. Και πόσα δεν γίνονται, ακόμα, και όλα κάτω από το όνομα του … Θεού! Έως πότε όμως ο Θεός θα εξακολουθεί να τους ανέχεται;
Νόμος Ντροπής
Οι αρχές φοβούνται μήπως η νέα γενιά πέσει στις σεξουαλικές καταχρήσεις των καπιταλιστών! Τώρα φοβούνται; Η δημιουργία της ECPAT (Διεθνής Οργανισμός για την καταπολέμηση της παιδικής πορνείας στις Ασιατικές χώρες και όχι μόνο) θα μπορέσει άραγε να καταργήσει τον Ολλανδικό νόμο που επιτρέπει το σεξ στα αγόρια από τα 13 και στα κορίτσια από τα 15 χρόνια τους; Αυτό είναι ένα κίνητρο στους παιδεραστές να οργιάζουν τώρα δια του νόμου.
Λίγο διάλειμμα για σκέψεις
Τα παιδιά, τα αιώνια θύματα, είναι(;) για μας ένα πολύτιμο διαμάντι. Όσο καλύτερα μορφώσουμε το διαμάντι αυτό, τόσο περισσότερο θα λάμπει. Αξίζει να δώσουμε την πρέπουσα στοργή και τιμή σ’ αυτά τα αθώα πλάσματα του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός είπε γι αυτά τα παιδιά «των τοιούτων είναι η βασιλεία των ουρανών» (Μάρκος ι΄ 14). Έκανε όμως και μια αυστηρή προειδοποίηση:
«όποιος σκανδαλίσει ένα των μικρών τούτων… συμφέρει εις αυτόν να κρεμάσει μύλου πέτραν επί τον τράχηλον αυτού, και να καταποντισθεί εις το πέλαγος της θάλασσης» (Ματθαίος ιη΄6).
Αυτά τα λόγια μας δίνουν μια εικόνα της τρομερής κρίσης του Θεού γι αυτούς που σκανδαλίζουν τα παιδιά. Αυτό δεν πρέπει όμως να υπνωτίζει το νόμο αλλά να τον κάνει πιο αυστηρό.
Επί τέλους, θα πρέπει να σταματήσει η παιδική πορνεία. Στο Ιράν με όποιο χέρι κλέψεις, αυτό θα σου κόψουν! Στον παιδεραστή τι πρέπει να κάνουν;Απλά…, ρώτησα.
Γιώργος Οικονομίδης “sporeas.gr” 23/09/1997Τό άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα
Διαβάστε επίσης σχετικά:
Ποτέ ξανά δεν θα παραπονεθώ για τα παιδιά μου…!!!