Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1γ]

Σειρά μηνυμάτων επί του θέματος:

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ

του Γιάννη Μπαλτατζή

«…Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως.» (Ρωμ.1:17)

· «Αληθώς αληθώς, σας λέγω, Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν.6:47)

Μέρος 1γ: Η πίστις, η σημασία της και η σπουδαιότητά της

Εισαγωγή

Με το μέρος 1γ θα κλείσουμε την εξέταση του εδαφίου Ιωάννης 6:47 τονίζοντας τα επωφελή αποτελέσματα της πίστεως εν Χριστώ για τώρα και για την αιωνιότητα. Πριν εξετάσουμε το υπόλοιπον μέρος του εδαφίου αυτού, κρίνω αναγκαίον να παρεμβάλλω μερικές βασικές έννοιες και αλήθειες:

3ε) Η έννοια των όρων «δικαιοσύνης», «ελέους» και «χάριτος»

Πρέπει να καταλάβουμε την έννοια των όρων «δικαιοσύνη», «έλεος» και «χάρη»:

· Εάν ο Θεός μας είχε εφαρμόσει δικαιοσύνη θα είχαμε πάρει ό,τι αξίζαμε. Την Κόλαση! Και εκείνο που αξίζαμε ήταν να πεθάνουμε επάνω στον σταυρό. Ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό στη θέση μας!
· Ο Θεός, εντούτοις, με το έλεός Του δεν μας έδωσε ό,τι αξίζαμε δηλαδή τον σταυρόν και τον αιώνιον θάνατον. Αντίθετα, ο Ιησούς επί του σταυρού εξιλέωσε τις αμαρτίες μας διά του αίματός Του και τις έχει πετάξει στα βάθη της θαλάσσης (Μιχ.7:19). Λάβαμε την άφεση των αμαρτιών μας! (Έσδρ.9:13 και Ψαλ.103:10-11).
· Με τη χάρη Του, μας εδικαίωσε και μας έδωσε πολλές ευλογίες που δεν αξίζαμε. Η χάρη Του είναι απροσμέτρητη!

Έτσι, όχι μόνο ΑΦΑΙΡΕΣΕ τις αμαρτίες μας αλλά ΠΡΟΣΕΘΕΣΕ επίσης πολλές αρετές και ευλογίες. Ευλογίες επάνω σε ευλογίες!

Το απλό σχέδιο Θεού για τη σωτηρία

Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι η χαρά ή η λύπη τους, η ευτυχία ή η δυστυχία τους για τώρα και για όλη την αιωνιότητα εξαρτάται από τις εκλογές τους! Ο Θεός έχει, όμως, καθορίσει ένα σχέδιο για τη σωτηρία μας, διαφορετικό από την ανθρώπινη νοοτροπία!

Εάν εξαρτώμεθα από την προσάρτησή μας σε κάποια εκκλησία για να σωθούμε από την κόλαση, πλανώμεθα. Επίσης, πλανώμεθα εάν στηριζόμαστε στο πόσον καλοί είμαστε και ότι λόγω της καλοσύνης μας θα είμαστε με το Θεό όταν πεθάνουμε! Η Βίβλος είναι σαφής στο σημείο της σωτηρίας: Προκειμένου να σωθούμε από την κόλαση, πρέπει να αναγεννηθούμε (Ιωάν.3:7). Δεν μπορούμε να αναγεννηθούμε από το Πνεύμα παρά εάν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί (Ρωμ.3:23). Ως αμαρτωλοί είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο, διότι η αμοιβή της αμαρτίας είναι θάνατος αλλά το δώρο του Θεού είναι αιώνια ζωή εν Χριστώ Ιησού του Κυρίου μας (Ρωμ.6:23). Αυτό περιλαμβάνει τον αιώνιο αποχωρισμό από τον Θεόν στην κόλαση. Η κόλαση δεν είναι ένα ψέμα, προϊόν της φαντασίας ή απλώς ενός μεταφορικού όρου. Η κόλαση είναι πολύ πραγματική!

Είναι αποφασισμένον στους ανθρώπους άπαξ να πεθάνουν, μετά δε τούτο είναι κρίση (Εβρ.9:27). Αλλά ο Θεός αγάπησε τον άνθρωπον τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μόνογενή Υιόν Του, τον Ιησούν, για να σηκώσει την αμαρτία σας και την αμαρτία μου και πεθαίνει στη θέση μας. Ήλθε λόγω της αμαρτίας μας, πέθανε για να πληρώσει το χρέος μας και αναστήθηκε για να μας φυλάξει σωσμένους αιωνίως. Διότι ο Θεός έκανε Εκείνον που δεν εγνώρισε αμαρτία να γίνει για μας αμαρτία, ώστε να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη του Θεού εν Αυτώ (2Κορ.5:21). Ο Ιησούς έπρεπε να χύσει το αίμα Του και να πεθάνει επειδή άνευ χύσεως αίματος δεν υπάρχει άφεση αμαρτιών (Εβρ.9:22). Πρέπει να δεχθούμε ότι ο Ιησούς Χριστός έχει πληρώσει ήδη το χρέος της αμαρτίας μας. «…αλλ’ ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών» (Ρωμ.5:8) και έγινε ο αντικαταστάτης μας. Πρέπει να δεχθούμε με πίστη κάθε τι που ο Ιησούς Χριστός έκανε για μας. «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού.» (Ιωάν.3:36). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ο Θεός μας καλεί μετανοήσουμε και να Τον ευχαριστήσουμε για την απαράμιλλη δωρεά Του (Πράξ.17:30).

Εκείνοι που Τον εδέχθησαν, σ’αυτούς δίνει την εξουσία να γίνουν παδιά Θεού, σ’εκείνους που πιστεύουν στο όνομά Του (Ιωάν.1:12). Επομένως «…Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου θέλει σωθή.» (Ρωμ.10:13). Εάν πιστεύουμε ότι Αυτός είναι ο σταυρωθείς, ταφείς και αναστηθείς Σωτήρας μας, θα λάβουμε τη συγχώρηση όλων των αμαρτιών μας και την αιώνια σωτηρία διά της πίστεως. Είναι γραμμένο: «Επειδή τί θέλει ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;» (Μάρκ.8:36). Εάν χάσουμε την ψυχή μας, χάνουμε τον Ουρανό και χάνουμε τα πάντα. Ο Θεός μπορεί να μας σώσει αυτή τούτη τη στιγμή.

Η προσευχή του αμαρτωλού

Τη στιγμή που ο άνθρωπος δέχεται τον Ιησού, ο Θεός υπόσχεται ότι δεν είναι πλέον υπό καταδίκην αλλά έχει την αιώνια ζωή και ότι δεν θα χαθεί ποτέ στην κόλαση. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.» (Ιωάν.5:24).

Εκείνοι που πραγματικά πιστεύουν, πρέπει να προσευχηθούν και να ειπούν: «Ω Κύριε, ξεύρω ότι είμαι αμαρτωλός. Πιστεύω ότι ο Ιησούς ήταν ο αντικαταστάτης μου όταν πέθανε στο σταυρό. Πιστεύω ότι το αίμα αίμα Του που χύθηκε, ο θάνατός του, ο ενταφιασμός του, και η ανάστασή Του ήταν για μένα. Τον δέχομαι τώρα ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής μου. Σ’ευχαριστώ για τη συγχώρηση των αμαρτιών μου, τη δωρεά της σωτηρίας και της αιωνίου ζωής. Γνωρίζω ότι είμαι ενας αμαρτωλός. Εάν πεθάνω τώρα μέσα στην αμαρτία μου, θα πάω στην κόλαση. Αυτή τη στιγμή, Σε εμπιστεύομαι ως Σωτήρα μου προσωπικόν και ως την μόνη ελπίδα για τον ουρανόν. Σ’ευχαριστώ που δέχθηκες να αποθάνεις επάνω στον σταυρόν για να με σώσεις αιωνίως από την κόλαση. Εν τω ονόματι του Ιησού. Αμήν.»

Εάν ο άνθρωπος πιστεύσει θα σωθεί. Καμία εκκλησία, κανένα καλό έργο δεν μπορεί να τον σώσει. Να ενθυμούμεθα ότι ο Θεός είναι Εκείνος που σώζει. Εκείνοι που εσώθησαν δεν πρέπει να ξεχάσουν ή να αμελήσουν να δίνουν την μαρτυρία τους γι’Αυτόν. «Μη αισχυνθής λοιπόν την μαρτυρίαν του Κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού, αλλά συγκακοπάθησον μετά του ευαγγελίου με την δύναμιν του Θεού,» (1Τιμ1:8). Και, «Πας λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς.» (Ματ.10:32). Και μην ξεχνούμε ότι «…πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ’ α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν.» (2Κορ.5:10).

4. «… ο πιστεύων εις ΑΥΤΟΝ»: όχι σε αγγέλους, σε εικόνες, σε νεκρούς αγίους κλπ.

Ακριβώς καθώς ο υιός του ανθρώπου είναι άνθρωπος έτσι και ο Υιός του Θεού είναι Θεός.

Ο Υιός του Θεού εδημιούργησε τα πάντα.

· «Πάντα δι’ αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν.» (Ιωάν.1:3)
· «αλλ’ εις ημάς είναι εις Θεός ο Πατήρ, εξ ου τα πάντα και ημείς εις αυτόν, και εις Κύριος Ιησούς Χριστός, δι’ ου τα πάντα και ημείς δι’ αυτού.» (1Κορ.8:6)
· «και να φωτίσω πάντας, ποία είναι η κοινωνία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ όστις έκτισε τα πάντα διά του Ιησού Χριστού,» (Εφεσ.3:9)
· «επειδή δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι’ αυτού και εις αυτόν εκτίσθησαν·» (Κολ.1:16)
· «Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας·» (Εβρ.1:1-2)

Ηταν ο ηγαπημένος του Πατρός προ καταβολής κόσμου.

· «και τώρα δόξασόν με συ, Πάτερ, πλησίον σου με την δόξαν, την οποίαν είχον παρά σοι πριν γείνη ο κόσμος.» (Ιωάν.17:5)
· «Πάτερ, εκείνους τους οποίους μοι έδωκας, θέλω, όπου είμαι εγώ, να ήναι και εκείνοι μετ’ εμού, διά να θεωρώσι την δόξαν μου, την οποίαν μοι έδωκας, διότι με ηγάπησας προ καταβολής κόσμου.» (Ιωάν.17:24)
· «Επειδή ούτος ηξιώθη πλειοτέρας δόξης παρά τον Μωϋσήν, καθ’ όσον έχει τιμήν πλειοτέραν παρά τον οίκον ο κατασκευάσας αυτόν.» (Εβρ.3:3)

Έτσι, η έκφραση «εις Αυτόν» σημαίνει ότι θέτομε όλη την εμπιστοσύνη μας αποκλειστικά σ’Εκείνον για τη σωτηρία μας. Όχι σε αγγέλους, όχι σε εικόνες, όχι στις πρεσβείες των νεκρών αγίων και στα ξηρά κόκκαλά τους, όχι σε οποιονδήποτε άνθρωπο, όχι σε ορατή εκκλησία, όχι σε κάποιον ιερέα ή ποιμένα, όχι σε οποιαδήποτε θρησκευτική κίνηση αλλά μόνο σ’Αυτόν και απ’ευθείας σ’Αυτόν. (Ιωάν. κεφ. 14 και 16). Σ’Αυτόν που είναι ο Λόγος, ο μονογενής Υιός του Θεού, ο οποίος έγινε σάρκα και παρεδόθη για τις παραβάσεις μας και ο Οποίος αναστήθηκε από τους νεκρούς για την δικαίωσή μας. Εκείνος που θέλησε «…να καταργήση διά του θανάτου τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον, και ελευθερώση εκείνους, όσοι διά τον φόβον του θανάτου ήσαν διά παντός του βίου υποκείμενοι εις την δουλείαν.» (Εβρ.2:14-15). Αυτός που είναι επάνω από τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους, που μας αγάπησε με αιώνια αγάπη και που έδωσε τον εαυτόν Του ως εξιλαστήριο θύμα για να μας μεταφέρει από το σκοτάδι στο θαυμαστό φως της βασιλείας Του (1Πέτ.2:9). Αυτός που καλείται ο «μεγάλος Θεός και Σωτήρας ημών Ιησούς Χριστός», (Τίτ.2:13) «…ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ» (Αποκ.1:8) και ο Οποίος θα συλλέξει όλους εκείνους που ανήκουν σ’Αυτόν. Ναι, όλους εκείνους που έχουν κάνει «… συνθήκην επί θυσίας» (Ψαλ.50:5).

Οι παραδόσεις και τα τελετουργικά έχουν ακυρώσει τον λόγον του Θεού. Η Μαριολατρεία, στην πραγματικότητα, έχει αντικαταστήσει τη λατρεία του Χριστού ο οποίος είναι ο μόνος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Οι ιερείς και ο λαός προσεύχονται στη Μαρία, την ευλογημένη μητέρα του Ιησού, για να τους σώσουν από τους κινδύνους, τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους. Είναι ο Ιησούς ανίκανος να τους σώσει; Υπάρχουν δύο κύριοι σωτήρες, ο Ιησούς και η Μαρία, η μητέρα Του; Υπάρχουν και πολλοί άλλοι «μικροί» σωτήρες και μεσίτες, οι εκλιπόντες άγιοι, οι οποίοι είναι πανταχού παρόντες (!!!) και ικανοί να ακούσουν εκείνους που προσεύχονται σ’αυτούς και να τους σώσουν από τους κινδύνους, τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους είτε μέσω των εικόνων είτε άνευ αυτών; Κύριε, ελέησέ μας!

Ας εξετάσουμε τώρα την έκφραση:

5. «ΕΧΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ »

Ουδεμία κατάκριση, υπό τον όρο ότι περιπατούμε διά του Πνεύματος

Η φράση «έχει αιώνια ζωή» ή ευλογημένη ατελείωτη ζωή, σημαίνει ότι εκείνος που πιστεύει ΈΧΕΙ ήδη την αιώνια ζωή. Ναι, ναι, ναι, την ΈΧΕΙ μάλιστα από τώρα. Την έχει διά της πίστεως και διά της ελπίδος· την έχει ως αρραβώνα του Πνεύματος της χάριτος· έχει ήδη την πρόγευση της αιωνίου ζωής στην ψυχή του, και την οποίαν κάποια μέρα βεβαίως θα την απολαύσει. Δεν θα την έχει μόνο μετά θάνατον, επειδή ήδη … έχει περάσει από τον θάνατον εις την ζωήν (Ιωάν.5:24). Και αλλού ο λόγος του Θεού λέγει: «Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού…» (Ρωμ.8:1). Η διαβεβαίωση της σωτηρίας δεν βασίζεται σε συναισθήματα αλλά σε γεγονότα σχετικά με τη ζωή και τον θάνατον του Ιησού Χριστού. Αυτά τα γεγονότα του εξασφαλίζουν τη βεβαιότητα μιας νέας ζωής, μιας νέας σχέσης με τον Θεόν και Σωτήρα του. Εάν ο θάνατος του Ιησού είναι αναμφισβήτητος είναι εξίσου αναμφισβήτητον ότι ο αληθινός πιστός, επαναλαμβάνω, ο αληθινός πιστός, έχει αιώνια ζωή. Για να υποστηρίξω ό,τι είπα θα επιθυμούσα να αναφέρω δύο εδάφια: Πρώτον, Ρωμ.10:9: «Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή·», και δεύτερο Ιωάν.3:16 «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Επανειλημμένως βλέπουμε μιά και μόνο μιά δυνατότητα σωτηρίας: Να πιστεύσει κανείς ειλικρινά και ολόψυχα σ’Αυτόν!

Το ίδιο εδάφιο μας λέγει ότι εκείνος που δεν πιστεύει στον Χριστόν δεν έχει ζωήν αιώνιον. Η ζωή του τελειώνει εδώ και μετά ακολουθεί η κρίση, μετά η αιωνία καταδίκη. Σκληρός είναι ο λόγος αλλά συγχρόνως μιά προειδοποίηση αγάπης από μέρους του Θεού… «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού.» (Ιωάν.3:36)

Αγάπη για την αλήθεια· για την ειλικρίνεια

Ο μόνος όρος είναι να είμαστε ειλικρινείς προς τον Χριστόν, τον Κύριόν μας. Δεν πρέπει, εντούτοις, να αφήσουμε την αλήθεια να γλιστρήσει από το μυαλό μας ότι ο Χριστός δεν μπορεί να γίνει ο Σωτήρας μας εκτός αν έχουμε πάρει την απόφαση να Τον δεχθούμε, επίσης, ως Κύριον της ζωής μας. Αυτός είναι Εκείνος που θα αποφασίζει και εμείς που θα υπακούμε με ειλικρίνεια και με καλή θέληση! Να υπακούμε σε τί; Να υπακούμε σε έργα του νόμου; Όχι, αλλά να υπακούμε με τη μετάνοια, με πίστη σε όλα τα λόγια του Θεού και με εμπιστοσύνη στον χαρακτήρα του Θεού! Όχι με λόγια αλλά με έργα και αλήθεια. Η κοινωνία μπορεί να μη δίνει μετάλλιο στην ακεραιότητα, αλλά ο Θεός δίδει. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την αλήθεια στην καρδιά μας για ό, τι είμαστε και κάνουμε: Παραδείγματος χάριν: «Ναι, Κύριε, αυτό που έκανα ήταν άδικο, αυτό που είπα ήταν μια υπερβολή, ήταν ένα ψέμα, ήταν μιά υπεκφυγή… Ναι, Κύριε, αντέδρασα με έναν θυμώδη και βάναυσο τρόπο… Ναι, Κύριε, η συμπεριφορά μου δεν ήταν τίμια… Η συμπεριφορά μου ήταν εγωιστική… Ναι, Κύριε, αυτό που αισθάνομαι είναι ένα συναίσθημα πικρίας, εκδίκησης… κ.λπ.» (Ps.15:2). Μετάβαλέ με, Κύριε, σύμφωνα με τον λόγον Σου.».

Θα ήθελα να τελειώσω αυτό το σημείο αναφερόμενος σε μια μεγάλη και ένδοξη αλήθεια: Η ευλογία στη ζωή του ανθρώπου είναι στενά εξαρτωμένη από το γεγονός ότι φοβάται τον Κύριον, ότι αγαπά την αλήθεια και ότι αγαπά να κάνει παν ό,τι είναι είναι καλόν και δίκαιον. Η αγάπη του: « δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν·» (1Κορ.13:6). Τουναντίον, «…διά τούτο θέλει πέμψει επ’ αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος, διά να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν.» (2Θεσ.2:11-12).

6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Εάν, λoιπóν, η αληθής πίστη είναι παν óτι χρειάζεται o άνθρωπoς για ν’απoκτήση αιώνια ζωή, αύξηση, δύναμη αντιστάσεως κατά της αμαρτίας και κατά του Σατανά κλπ., κλπ., και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να πρoσθέσει σ’αυτήν κάτι τι άλλo· εάν η πίστις είναι τo κλειδί διά να απoκτήση μια ανoικτή πύλη διά τoν oυρανóν, αντιλαμβάνεσθε πóσoν θεμελιώδoυς σημασίας είναι αυτή, ώστε να πρέπει με πoλλήν πρoσoχήν να την πρoσέξωμεν… Συνεπώς, ας εφαρμόσουμε πιστώς την προτροπή της Γραφής: «Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε. Η δεν γνωρίζετε εαυτούς ότι ο Ιησούς Χριστός είναι εν υμίν; εκτός εάν ήσθε αδόκιμοι κατά τι.» (2Κορ.13:5).

Θα ήθελα να επαναλάβω εκείνο που είπα στο προηγούμενο μήνυμά μου: ´Οταν ο άνθρωπος σωθεί είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μείνη εκείνος που ήταν! Το ´Αγιον Πνεύμα που τον αναγεννά μεταβάλλει ριζικώς τις διαθέσεις και επιθυμίες της καρδιάς εν ριπή οφθαλμού, και απαλλάσσει τον άνθρωπον απó την αγάπην της αμαρτίας διότι το Άγιον Πνεύμα γράφει τους νόμους Του στην πλάκα της καρδιάς του ανθρώπου. Ο νομίζων óτι εσώθη αλλά εξακολουθεί να είναι δούλος της αμαρτίας πλανάται και αυταπατάται… Ποτέ του δεν επίστευσε αληθινά. Η πίστη του δεν είναι παρά θεωρητική μέσα του. Η αληθινή πίστη δεν είναι άκαρπη αλλά ενεργείται δι=αγάπης. Δικαίωση, αναγέννηση και αγιασμóς είναι πράγματα αχώριστα, óπως ακριβώς είναι αχώριστα το φως και η θερμóτης απó την ηλιακή ακτίνα. ´Οπου δεν υπάρχουν καλά έργα δεν υπάρχει πίστη γνησία, άρα ούτε δικαίωση ούτε σωτηρία. Η πίστη εκδηλώνεται με υπακοή σε ó, τι λέγει ο Θεóς.

Έχοντες επομένως, έναν Θεόν, όπως τον δικόν μας, τον Δημιουργόν, τον συντηρητήν του σύμπαντος και τον Σωτήρα της ψυχής, του σώματος και του πνεύματός μας και έχοντες ένδοξες υποσχέσεις σχετικά με τη συγχώρηση των αμαρτιών μας, την απελευθέρωση του πνεύματός μας από την εξουσία και τη δουλεία της αμαρτίας – εδώ και τώρα – και την απολύτρωση του σώματός μας όταν εμφανιστεί ο Υιός του Θεού· έχοντες έναν Θεόν, ο ΟΠΟΙΟΣ εν τω μεταξύ μας προστατεύει και μας φροντίζει και ο Οποίος μας απελευθερώνει από τις παγίδες του Σατανά, ας επικαλεσθούμε το όνομα του Κυρίου και «Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.» (Εβρ.4:16). Αμήν!

Ιωάννης Μπαλτατζής

baltatzis@skynet.be

Συνεχίζεται…

Δείτε επίσης τις συνέχειες:

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1α’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1β]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1γ’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1δ’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 2]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3α’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3β’]