Αναρωτιέμαι τί άραγε να απέγινε ο Βησσαρίωνας που έκανε τά ΜΜΕ να παραληρούν καί τό Ορθόδοξο Χριστεπώνυμο πλήρωμα να μιλάει για έναν ακόμα "άγιο" που έκανε την εμφάνιση του στις… μέρες μας!
Ας θυμηθούμε τί έγραψα στις 15 Ιουλίου 2008 και ας αναρωτηθούμε ( διότι εύκολα ξεχνάμε ) πόσο ακόμα θα μας εμπαίζουν οι θεομπαίχτες παπαδοκαλόγεροι.
"άνθρακας ο θησαυρός"
Αυτό το αποκρουστικό θέαμα με το σκελετωμένο πτώμα του Ιερομονάχου Βησσαρίωνα που σου προκαλεί φρίκη, αηδία και αγανάκτηση, η Ορθόδοξη Εκκλησία το αποκαλεί "αγιότητα"…!!!
Είναι αυτό το έκτρωμα Χριστιανικό φαινόμενο; Γιατί τελικά δεν επεμβαίνει η Δικαιοσύνη για να αποσύρει από την κοινή θέα το σάπιο, πλέον, σκήνωμα του Βησσαρίωνα και αφήνει την Εκκλησία να περιπαίζει και να εξαπατά το πλήρωμά της, και κατά συνέπεια να εκτίθεται η Εκκλησία στα μάτια των απίστων; Έως πότε θα υπάρχει αυτή η ανοχή… στην ειδωλολατρική ενοχή;
Ποιός ήταν ο Βησσαρίωνας;
Η απόφαση της αγιοποίησης ή όχι του Ιερομονάχου Βησσαρίωνα, απασχόλησε την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις αρχές Απριλίου του 2006, αλλά -δυστυχώς- βιάστηκε και χαρακτήρισε τον Βησσαρίωνα "σημείον εξ ουρανού". Οι δηλώσεις του Χριστόδουλου, του Ζακύνθου Χρυσοστόμου και τα δημοσιεύματα των εφημερίδων για το "θαύμα", επέφεραν κοσμοσυρροή πιστών απ' όλα τα μέρη της Ελλάδος και αργότερα και του εξωτερικού.
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος δήλωσε "προσεκτικά": "Ο Θεός και ο χρόνος θα μας δείξουν τί ακριβώς συμβαίνει". Όμως, η "έφοδος" των πιστών που κατέκλυσαν το μοναστήρι, μας έδειξε ότι, ούτε τον Θεό περίμεναν να τους δείξει, ούτε τον χρόνο. Η εμπορευματοποίηση του σκηνώματος είχε ήδη αρχίσει και το εμπόριο έστησε το "πανηγύρι" του σε όλο τον δρόμο που οδηγούσε στη Μονή. Μιά φωτογραφία του σκηνώματος (από τις πρώτες) πουλιόταν στα ΜΜΕ αντί του ποσού των 50,000 Ευρώ…!
Η διαμόρφωση της διαδικασίας για την "αγιοποίηση" προσώπων, ξεκίνησε το έτος 1547 όπου και παρέμεινε στο "περιθώριο". Το 1885 το θέμα ξανασυζητήθηκε με αποτέλεσμα να καθοριστεί το 1955 και να συνταχθεί το τυπικό της ανακοίνωσης το έτος 1988. Έτσι, σκαρφίστηκαν οι ραδιουργοί παπάδες, στην ευκαιρία που τους δόθηκε για να γεμίσουν και πάλι τα μπαούλα τους με άτιμο θησαυρό, ότι το πτώμα ενός νεκρού παπά που σχεδόν δεν έλειωσε (από φυσικά -όπως αποδεικνύεται- αίτια) ήταν μιά καλή ευκαιρία για εμπορικοποίηση του θρησκευτικού συναισθήματος και της αφέλειας του αμαθή λαού. Ο Βησσαρίωνας βρέθηκε σε μουμιοποιημένη κατάσταση, και οι παπάδες αυτή την "κατάρα" -όπως ο λαός την θεωρεί- την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο.
Υστερικές συμπεριφορές θρησκόληπτων ορθοδόξων προσκυνητών του Βησσαρίωνα, διαδραματίζονται συχνά πάνω από το φέρετρο το μοναχού και αναζωπυρώνουν την ήδη υπάρχουσα ειδωλολατρεία στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Κάποιοι τρώνε τα λουλούδια που υπάρχουν στο φέρετρο ενώ κάποιοι άλλοι σκουπίζουν το φέρετρο με βαμβάκι για να πάρουν στο σπίτι τους την… "ευλογία" του νεκρού και σάπιου πτώματος. Κάποιοι άλλοι -περισσότερο ψύχραιμοι- αναφωνούν με αγανάκτηση:
"Έως πότε θα εξευτελίζεται η Εκκλησία της Ελλάδος από χριστέμπορους και από προβοκάτορες μεταμφιεσμένους σε ορθόδοξους μητροπολίτες;"
Διαβάζουμε στο "ΒΗΜΑ":
"Πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση; Ουδείς γνωρίζει. Στην ιστορία και την πορεία των 2.000 χρόνων της Εκκλησίας σημειώνονται ανάλογες περιπτώσεις".
Και συνεχίζει η εφημερίδα με ένα παρόμοιο παράδειγμα εκμετάλλευσης προς "αγιοποίηση".
"Όπως…, "αγίου" του οποίου αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξη αλλά στο μοναστήρι που του έχει αφιερωθεί προσέρχονται χιλιάδες πιστοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, προσκυνούν τα λείψανά του και δηλώνουν ότι γίνονται θαύματα. Ενώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί δέκα ολόκληρα χρόνια αποφεύγει να προχωρήσει στην ανακήρυξη του συγκεκριμένου προσώπου σε αγίου. Υπάρχει περίπτωση αρχιερέα που «διακρίθηκε» για την επίδοσή του στις αγιοποιήσεις – ιδιαίτερα των προκατόχων του, εις εκ των οποίων ήταν πολλαπλώς αμφισβητήσιμος – και όταν ο ίδιος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο οι στενοί του συνεργάτες φρόντισαν να γεμίσουν το φέρετρό του και τον τάφο του με αρωματικά βότανα, ουσίες και αιθέρια έλαια, ίσως για να αναβλύσει μύρο και αυτός, όταν θα γίνει η εκταφή του, ώστε να συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη δική του αγιοποίηση" (τα έντονα του "Σπορέα").
Έχουν τελικά πολλούς τρόπους οι παπάδες για να "αγιοποιήσουν" αυτόν που θα τους επιφέρει κέρδη πολλά. Το κατ' υπόθεσιν "θαύμα" στον Βησσαρίωνα όμως, έρχεται να μας το ερμηνεύσει η επιστήμη από την ορθή του πλευρά, λέγοντάς μας ότι είναι: «Σύνηθες φαινόμενο η μουμιοποίηση», και μας μιλούν για τους παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν την πορεία της φθοράς του σώματος. Τονίζουν ότι διαφορετικοί εξωγενείς παράγοντες, όπως είναι οι κλιματολογικές συνθήκες και ο τρόπος ταφής, μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική πορεία της σήψης.
Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Θ. Βουγιουκλάκης, δήλωσε μεταξύ άλλων στο "ΒΗΜΑ":
"Οι δύο κύριες τέτοιες περιπτώσεις εξωγενούς παρέμβασης στη φυσιολογική διαδικασία αποδόμησης των οργανικών συστατικών του σώματος είναι:
α) η αποκαλούμενη σαπουνοποίηση, η οποία προκαλείται όταν ο νεκρός τοποθετηθεί σε ζεστό και υγρό περιβάλλον
β) η επονομαζόμενη μουμιοποίηση, η οποία για να συμβεί απαιτούνται συνθήκες θερμού και ξηρού περιβάλλοντος. Το δέρμα αφυδατώνεται και παραμένει επάνω στον σκελετό για πολύ μεγάλο διάστημα μετά τον θάνατο". Και ο καθηγητής συμπληρώνει: «αν και κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος χωρίς να έχει εξετάσει από κοντά το πτώμα του μοναχού, οι φωτογραφίες μαρτυρούν ότι μάλλον πρόκειται για αυτή τη δεύτερη κατηγορία παραλλαγής της σήψης».
Στις ίδιες ακριβώς γραμμές κινείται και η άποψη του κ. N. Καλόγρηα, ιατροδικαστή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών. Ο επιστήμονας επισημαίνει ότι στη διαδικασία της μουμιοποίησης επιδρά σημαντικά και το γεγονός της μη επαρκούς οξυγόνωσης του χώρου μέσα στον οποίον τοποθετείται ένας νεκρός – όπως για παράδειγμα ένα κενοτάφιο. Σημειώνει μάλιστα ότι οι ιατροδικαστές ανακαλύπτουν κατά καιρούς πτώματα που έχουν «μουμιοποιηθεί» χρόνια μετά τον θάνατο, «ακόμη και εκατό έτη μετά μπορεί να βρεθεί σε αυτή την κατάσταση ένα πτώμα» (Το "ΒΗΜΑ").
Όμως, παρόλο τις επιστημονικές διαβεβαιώσεις περί του φαινομένου Βησσαρίωνα, στις 22 Μαρτίου 2008, πραγματοποιήθηκε στην Φθιώτιδα Ημερίδα προς τιμήν του Βησσαρίωνα, όπου 800 και πλέον άτομα κατέκλισαν το Δημοτικό Θέατρο Λαμίας. Ο κ. Νικόλαος, μητροπολίτης Φθιώτιδος, διάβασε μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Β', που απέδιδε "εκ μέσης καρδίας την τιμή και τον σεβασμό προς τον αοίδιμο ιερομόναχο Βησσαρίωνα της ιεράς και ιστορικής Ιεράς Μονής Αγάθωνος" και ευχήθηκε: "η αναφορά στον γέροντα και ο ιερός στοχασμός ν' αποβεί πρός όφελος όλων". Τόνισε δε, ότι, μετά από δύο χρόνια σιωπής, ήρθε η ώρα η Ιερά Μητρόπολη να μιλήσει, διότι εάν δεν μιλήσει, "οι λίθοι κεκράξωνται" (σ."Σπ":, θα μιλήσουν οι πέτρες).
Ο μητροπολίτης Φθιώτιδος, ευχαριστώντας τους εισηγητές για την παρουσίαση της προσωπικότητας του μοναχού Βησσαρίωνα, έκανε μνεία στη συμμετοχή του κόσμου που ήρθε να τιμήσει την "αγιασμένη μορφή του αιώνα μας" (sic), του οποίου την αφθαρσία του σκηνώματος η Ιερά Σύνοδος την χαρακτήρισε "σημείον του ουρανού", δηλαδή μήνυμα πρός τον λαό μας και την εποχή μας…! Προχωρώντας δε παραπέρα, ο μητροπολίτης τόνισε ότι, η εμφάνιση του θαυμαστού γεγονότος της αφθαρσίας του σκηνώματος του Βησσαρίωνα, ήρθε να δώσει δύναμη στους πιστούς σε μιά εποχή σκανδαλολογίας και αρνητισμού.
Η εποχή όμως της σκανδαλολογίας και του αρνητισμού (των αληθειών της Αγίας Γραφής), υπάρχει στις μέρες μας και υποστηρίζεται από τους παπάδες, και κατά συνέπεια σκανδαλολογία αποδεικνύεται το "φιάσκο" του Βησσαρίωνα.
Η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δημοσίευσε στις 22/03/2006 επιστολή της «Παγκληρικής – Παλλαϊκής Αγωνιστικής Κίνησης» πρός τον μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο όπου επισείουν τον κίνδυνο για «καταχρήσεις, υπερβολές, δεισιδαίμονα φανατισμό και αγύρτικες εκμεταλλεύσεις» και θέτει θέμα «έξαψης» της λαϊκής φαντασίας και θρησκοληψίας.
Γράφουν στην επιστολή τους τα μέλη της Κίνησης απευθυνόμενα στο μητροπολίτη Φθιώτιδος:
«Η μη πλήρης αποσύνθεση του λειψάνου δεν αποτελεί ασφαλές τεκμήριο αγιοποιήσεως κάποιου, όταν το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται συχνά στα νεκροταφεία και μάλιστα η λαϊκή αντίληψη το θεωρεί κατάρα. Η Εκκλησία, σώμα Χριστού, δεν έχει ανάγκη προβολής από το θόρυβο ενός ημιαποσυντεθειμένου λειψάνου. Η εν Χριστώ πίστη αναφέρεται στο Αιώνιο Πνεύμα, τον Θεό, και η λατρεία γίνεται "εν πνεύματι και αληθεία". Και αυτός ο σεβασμός προς τους αγίους αναφέρεται πάλι προς τον Θεό.
Η σωτηρία του ανθρώπου γίνεται με την πνευματική του υπόσταση και όχι με τα κόκαλά του. Δεν χρειάζεται η φαντασία ορισμένων θρησκόληπτων αμαθών, αλλά η πίστη ότι το πνεύμα αγιάζεται και τιμάται. Όντως οι πρώτοι χριστιανοί προσέδωσαν ευλάβεια και τιμή προς τα λείψανα των αγίων, των μαρτύρων, αλλά είναι και ιστορική αλήθεια ότι σημειώθηκαν καταχρήσεις, υπερβολές, δεισιδαίμων φανατισμός, αγύρτικες εκμεταλλεύσεις. Η διέγερση και έξαψη σήμερα της λαϊκής φαντασίας και θρησκοληψίας δεν τιμά το εκκλησιαστικό κύρος.
Η Εκκλησία σήμερα έχει ανάγκη από την οργάνωση ζωντανού ποιμαντικού, πνευματικού και κοινωνικού έργου με επιστέγασμα την αγάπη προς τον άνθρωπο. Απαιτείται κατανόηση των σημερινών αδιεξόδων και φωτισμένη αντιμετώπισή τους.
Ας αφήσουμε τα ψεύτικα κατασκευάσματα. Εμείς προτείνουμε ο ευλαβής μοναχός Βησσαρίων με εντολή σας να ταφεί στο κοιμητήριο της μονής και η ψυχή του να αναπαύεται στην εν ουρανοίς βασιλεία του Θεού».
Η δημοσιογράφος Μαρία Αντωνιάδου γράφει μεταξύ άλλων στο "ΒΗΜΑ" για τις "αγιοποιήσεις":
"Στο πέρασμα των αιώνων υπάρχουν ορισμένοι Άγιοι η παρουσία των οποίων αμφισβητείται έντονα. Οι πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτές του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη, του Αγίου Ευσταθίου που μαρτύρησε επί Αυτοκράτορος Τραϊανού και του Αγίου Φανουρίου. Όπως τονίζει ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Τσέτσης στο βιβλίο του, αρχικά στην Εκκλησία τιμούνταν μόνον ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων, που ήταν απλός στρατιώτης. Με την πάροδο των χρόνων εμφανίστηκε και ο Αγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, που δεν ήταν άλλος από τον Θεόδωρο τον Τήρωνα, τον οποίο όμως οι πιστοί προήγαγαν από στρατιώτη σε Στρατηλάτη. Αργότερα οι πιστοί ξέχασαν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές εκδοχές του ενός και αυτού Αγίου και έτσι δίπλα από τον Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα έλαβε τη θέση στο εορτολόγιο και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης. Στη συνέχεια αναγέρθηκαν πολλοί ναοί των «Αγίων Θεοδώρων». Ακόμη στο ίδιο βιβλίο σημειώνεται ότι η βιογραφία του Αγίου Ευσταθίου, ο οποίος φέρεται να μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Τραϊανού, έχει ως βάση έναν παλαιό ινδικό μύθο. Το 1919 ο τότε Μητροπολίτης Αθηνών Αιμίλιος Μεταξάκης – μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως – εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία κήρυττε ανύπαρκτο τον Αγιο Φανούριο. Αργότερα ανετράπη η απόφαση αυτή καθώς στην Κρήτη και στα Μετέωρα βρέθηκαν τοιχογραφίες αφιερωμένες στον Αγιο".
Και συνεχίζει:
Στη σημερινή εποχή δεκάδες κληρικοί και μητροπολίτες προσπαθούν να «εξασφαλίσουν» τις κάρες Αγίων, τα δάχτυλα Οσίων και μαρτύρων. Και το φαινόμενο δείχνει μεν τον σεβασμό στους Αγίους αλλά η φιλοξενία τους σε ένα μοναστήρι ή σε ναό αποτελεί και μέσο έλξης προσκυνητών. Ένα τέτοιο προσκύνημα είναι του Αγίου Ραφαήλ στη Μυτιλήνη, όπου το μοναστήρι μεταξύ άλλων αποτελεί και σημαντική οικονομική πηγή για το νησί. Εκατοντάδες χιλιάδες ορθόδοξοι από όλον τον κόσμο συρρέουν για να προσκυνήσουν τον Αγιο Ραφαήλ και αφήνουν τον οβολό τους. Τα διαχειριζόμενα ποσά από την ηγουμένη του μοναστηριού Ευγενία Κλειδαρά είναι τεράστια, σε σημείο που η ίδια να καμαρώνει ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για την προσφορά ύψους 100 εκατομμυρίων δρχ. (293,470 ευρώ) για την έκδοση του περιοδικού «Ορθοδοξία» της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Ο Όσιος Εφραίμ της Αττικής, που ακόμη δεν έχει αναγνωρισθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σύμφωνα με τις μοναχές του μοναστηριού και τους προσκυνητές διεξάγει θαύματα. Ενώ, σύμφωνα με τις ίδιες τις μοναχές, προσέφεραν εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές στον Μητροπολίτη πρώην Αττικής κ. Παντελεήμονα κάθε φορά που πήγαινε να λειτουργήσει στο μοναστήρι. Και αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα μοναστήρι που διαθέτει ισχυρούς υποστηρικτές, φίλους και πιστούς. Έτσι σε διάφορες περιοχές της χώρας αλλά και της Ορθοδοξίας οι πιστοί προμηθεύονται από μοναστήρια και ναούς λαδάκια, εικονίτσες, μήλα για την αντιμετώπιση της στειρότητας και άλλα πολλά. Όπως η περίπτωση μιας πιστής που δήλωσε ότι πήρε χώμα από τον τάφο του ιερομονάχου Βησσαρίωνος, κίνηση η οποία, κατά τον εκπρόσωπο Τύπου της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, δείχνει υπερβάλλοντα σεβασμό αλλά για πολλούς άλλους δείγμα ειδωλολατρίας… (Το ΒΗΜΑ, 09/04/2006 , Σελ.: A40)
Ωστόσο σ' αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο, η εμπορευματοποίηση εμπλέκεται με την ειδωλολατρία λένε οι θεολόγοι.
Δείτε καί τό παρακάτω βίντεο μας περί τού Βυσσαρίωνα καί περί "θαυμάτων" απάτης:
"ΑΝΘΡΑΚΑΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ"
Έρχεται τώρα η εφημερίδα "ESPRESSO" με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, να μας ενημερώσει ότι το πτώμα του Βησσαρίωνα, δηλαδή το "σημείον εξ ουρανού" κατά την Ιερά Σύνοδο, έπαψε να είναι πλέον "σημείον εξ ουρανού" και μετατράπηκε σε ένα αποκρουστικό κουφάρι, εφόσον η προχωρημένη σήψη του σκηνώματος αρχίζει να γίνεται αιτία απογοήτευσης σε όσους έλπιζαν στο εύκολο οικονομικό κέρδος από την εμπορικοποίηση που βάλθηκαν να κάνουν.
Πάει ο Βησσαρίων
(12.7.2008) «Είναι πλέον αποκρουστικό το θέαμα! Πρόκειται καθαρά για το πτώμα ενός ιερέα σε προχωρημένη σήψη, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε κοινή θέα»! Αυτά τα ανατριχιαστικά λόγια των λιγοστών πλέον προσκυνητών συμπληρώνουν σήμερα το πάζλ του «θαύματος» που φυλάσσεται σε λάρνακα στην Ιερά Μονή Αγάθωνος. Δυόμισι χρόνια μετά την εκταφή του ιερομόναχου Βησσαρίωνα και την ανακάλυψη του άφθαρτου σκηνώματος που έκανε το πανελλήνιο να παραληρεί, η «Εspresso» (που δημοσίευσε και τις πρώτες φωτογραφίες κατ’ αποκλειστικότητα) επισκέφθηκε το μοναστήρι στη Φθιώτιδα και οι εικόνες που αντίκρισε προκαλούν πραγματικά σοκ.
Το «σεπτό σκήνωμα» του ιερομόναχου Βησσαρίωνα δεν θυμίζει σε τίποτα το «άφθαρτο» σώμα που είχε ανακαλυφθεί στα τέλη Φεβρουαρίου του 2006. Η ανελέητη φθορά του χρόνου δεν έχει αφήσει μόνο τα σημάδια της στον «άγιο», αλλά το έχει μετατρέψει σε θέαμα, το οποίο δεν θα μπορούσε να αντέξει ούτε και ο πιο έμπειρος ιατροδικαστής. Το σώμα έχει πλέον «μαζέψει» και στεγνώσει, ενώ σε πάρα πολλά σημεία το μαυρισμένο δέρμα έχει υποχωρήσει αφήνοντας τα κόκαλα να ξεπετάγονται μέσα από τη «σάπια» σάρκα. Τα χέρια, τα οποία εξακολουθούν να κρατούν το Ευαγγέλιο, έχουν σκελετωθεί και παραμορφωθεί, ειδικά τα δάχτυλα που μοιάζουν περισσότερο με μικρά ξυλάκια, ακανόνιστου σχήματος, ενώ τα νύχια έχουν εξαφανιστεί. Μάλιστα στο ένα χέρι η σήψη είναι τόσο έντονη που εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει τα κόκαλα κάτω από το σκισμένο δέρμα. Σε εικόνα φρίκης παραπέμπουν και τα πόδια του αρχιμανδρίτη, τα οποία έχουν υποστεί τεράστιες αλλοιώσεις. Το ωχροκίτρινο χρώμα που είχαν πριν από δυόμισι χρόνια έχει παραχωρήσει τη θέση του στο μαύρο, το οποίο κυριαρχεί παντού. Το πρόσωπό του, εξακολουθεί να είναι καλυμμένο, ωστόσο η φθορά του χρόνου είναι εμφανής στο λαιμό και στο πηγούνι, το οποίο και αυτό έχει παραμορφωθεί και θυμίζει κομμάτι ξύλου.
«Είναι τραγικό. Έρχομαι πρώτη φορά εδώ για να προσκυνήσω το σκήνωμα και πραγματικά ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγει» ανέφερε στην «Espresso» η κ. Ειρήνη από τον Αγιο Κωνσταντίνο, που πήγε στη μονή με μία φίλη της για να ανάψουν ένα κεράκι. «Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έβλεπα στην τηλεόραση. Είναι τρομερό, πρέπει πια η Εκκλησία να πάρει την απόφαση και να τον θάψει» επισήμανε και πρόσθεσε: «Ταλαιπωρούν και τον κόσμο και την ψυχή του. Είναι απίστευτο. Έχω δει και άλλα σκηνώματα, όπως αυτά του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι και του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλλονιά και πραγματικά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που αντίκρισα σήμερα…»
Κυριακή χωρίς επισκέπτες στο μοναστήρι
Εκτός από την αποτρόπαια εικόνα που παρουσιάζει το σκήνωμα του Βησσαρίωνα Κορκολιάκου, αίσθηση μας προκάλεσε ακόμη το γεγονός ότι το μοναστήρι ήταν άδειο και μάλιστα ημέρα Κυριακή. Οι εικόνες από τους γεμάτους με αυτοκίνητα και πούλμαν δρόμους, οι εκατοντάδες προσκυνητές που έρχονταν από κάθε γωνιά της Ελλάδας, ακόμη και οι μικροπωλητές που είχαν κατασκηνώσει έξω από τη μονή, έχουν πλέον εξαφανιστεί… Το μεσημέρι της Κυριακής, οπότε και φτάσαμε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος, αντικρίσαμε μόνο τέσσερις προσκυνητές, που συνδύασαν την εκδρομή τους με την περιέργεια να δουν από κοντά τον πολυσυζητημένο Βησσαρίωνα.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η λάρνακα στην οποία έχει τοποθετηθεί το σκήνωμα, εξακολουθεί να είναι καλυμμένη με εκατοντάδες τάματα και φωτογραφίες πιστών -ακόμη και μικρών παιδιών- που είχαν περάσει ή περνούν από τη μονή για να ζητήσουν βοήθεια από τον «άγιο» της Φθιώτιδας. ("Espresso")
Εάν υποθέσουμε ότι, ο Θεός, θέλοντας να μας δείξει την αγιότητα κάποιου ανθρώπου, μας παρουσιάζει το σκήνωμά του σε μορφή Βησσαρίωνα, ένα έκτρωμα δηλαδή, τότε τί θα πρέπει να πούμε για τον "άνθρωπο του Σιμιλάουν" που ανακαλύφθηκε στις παγωμένες Άλπεις σε μορφή ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ και από του Βησσαρίωνα αλλά και κάθε άλλου "αγίου" που τα κουφάρια τους είναι αποκρουστικά; Και το κυριότερο με τον άνθρωπο του Σιμιλάουν είναι ότι βρέθηκε 4.000 έτη μετά τον θάνατό του στην μορφή που δείχνουν οι φωτογραφίες μας και όχι μόνο 15 έτη του Βησσαρίωνα. Μήπως και αυτόν θα πρέπει να τον ανακηρύξουμε "άγιο" εφόσον "πληρεί τις προϋποθέσεις" που απαιτεί η Ορθόδοξη Εκκλησία για την "αγιοποίηση" κάποιου πεθαμένου ανθρώπου;
Εάν προσωπικά θα έπρεπε να διαλέξω "άγιο" με βάση την αφθαρσία του σκηνώματός του, αναμφιβόλως ανάμεσα στον Βησσαρίωνα και τον άνθρωπο του Σιμιλάουν, θα διάλεγα τον δεύτερο. Όπως φυσικά όλοι οι σώφρονες. Και μη μου πεί κάποιος ότι αυτός δεν ήταν ορθόδοξος, γιατί από υποκριτικές συνταγές χορτάσαμε μέχρι αηδίας…!
*******
Ο άνθρωπος που "κοιμόταν" επί 4.000 έτη στην παγωμένη οροσειρά των Άλπεων.
Απο φυσικά αίτια διατηρήθηκε επί 4.000 έτη ο άνθρωπος του Σιμιλάουν σε μορφή "αφθαρσίας".
Μια "τέλεια" μορφή που ποτέ δεν είδαμε σε σκήνωμα "αγίου" της Ορθοδόξου Εκκλησίας ανά τους αιώνες, παρά μονάχα τα αποκρουστικά σάπια κουφάρια τους, που υπέστησαν και έξωθεν παρεμβάσεις με χημικές ουσίες για να διατηρούνται και να εκτίθενται σε κοινή θέα με σκοπό την συλλογή χρημάτων και την εξαπάτηση του χριστεπώνυμου Ορθοδόξου πληρώματος περί της -δήθεν- μόνης και αληθινής ορθοδόξου θρησκείας.
Τώρα το πιθανότερο είναι η σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος να εισηγηθεί τον ενταφιασμό του σκηνώματος του μοναχού Βησσαρίωνα, και από τον "Σπορέα" ευχόμαστε σύντομα να το κάνει…
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το θέμα της "αγιοποίησης" ανθρώπων από την Ορθόδοξη Εκκλησία, κάτι σαν βιομηχανία αγίων, έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Όπως δείξαμε στο άρθρο μας, η όλη διαδικασία στις "αγιοποιήσεις" βασίζεται σε ανθρώπινες αποφάσεις και ενέργειες και όχι σε επέμβαση του Θεού. Εξ' άλλου, ο Χριστιανός που αγαπά και σέβεται τον Θεό, γνωρίζει πολύ καλά μέσα από την Αγία Γραφή ότι, άγιος δεν είναι η κάθε νεκρή μούμια που προβάλλει η θρησκεία για οικονομικό όφελος της και κατά συνέπεια για υποδούλωση αθανάτων ψυχών οδηγώντας τους στην ειδωλολατρεία και στη νεκροφιλία, αλλά άγιος είναι ο ζωντανός πιστός Χριστιανός που αφιερώνει την ζωή του στην υπηρεσία του Θεού.
Η πράξη αυτή της θρησκείας, που ο διάβολος εφεύρε, αποκρύπτει από τον πιστό ότι ο αγιασμός του πρέπει να εκζητείται από τον ίδιο στην διάρκεια της ζωής του διότι αυτό θέλει ο Θεός. Με την "αγιοποίηση" κάποιων μόνο προσώπων στην θρησκεία, δεν μπορεί να γνωρίζει ο πιστός ότι και αυτός μπορεί να είναι άγιος ενώπιον του Θεού, εάν βαδίζει όπως ο Θεός τον θέλει να βαδίζει στην πνευματική του πορεία.
Άγιος σημαίνει αγνός, ξεχωρισμένος από τα στοιχεία του κόσμου αυτού, αποχωρισμένος από την αμαρτία.
Αυτή ήταν η διδασκαλία του Ιησού Χριστού και των Αποστόλων Του. Η προτροπή του Λόγου του Θεού είναι να γινόμαστε άγιοι όπως Άγιος είναι ο Θεός:
"αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή (A' Πέτρου α: 15 ).
Το "γίνεσθε" είναι χρόνος διαρκής που σημαίνει κάθε στιγμή της ζωής μας θα πρέπει να επιδιώκουμε τον αγιασμό μας, και όχι ότι θα γίνουμε κάποτε άγιοι, εάν… κ.λ.π.
Ο Απόστολος Παύλος όταν μιλούσε σε αγίους, απευθυνόταν σε ζωντανούς Χριστιανούς αποκαλώντας τους αγίους, και όχι σε πεθαμένους.
(Α. Κορινθίους, ς: 2). "Δεν εξεύρετε ότι οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον; και εάν ο κόσμος κρίνηται από σας, ανάξιοι είσθε να κρίνητε ελάχιστα πράγματα;"
(Β. Κορινθίους, ιγ: 13). "Σας ασπάζονται πάντες οι άγιοι".
(Φιλιππησίους, δ: 22). "Σας ασπάζονται πάντες οι άγιοι, μάλιστα δε οι εκ της οικίας του Καίσαρος".
(Κολοσσαείς, γ: 12). "Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν".
(A' Πέτρου, α: 16)"διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, (λέει ο Θεός) διότι εγώ είμαι άγιος".
Αφήστε λοιπόν τον Βησσαρίωνα και τους ομοίους του στην ησυχία τους, και μη υπόκεισθε εις ζυγόν δουλείας των ενεργειών στη Θρησκευτική "μπόχα και δυσωδία" κάποιων παπάδων.
Είθε ο Θεός να σου δώσει να καταλάβεις την αλήθεια Του.
Γιώργος Οικονομίδης
"sporeas.gr"15 Ιουλίου 2008
From: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Subject: Θρησκευτική "Μπόχα και δυσωδία"
Email:
ellas…….@hotmail.com
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ.ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ <<Ο άνθρωπος που "κοιμόταν" επί 4.000 έτη στην παγωμένη οροσειρά των Άλπεων.>> ΣΤΗΝ Π Α Γ Ω Μ Ε Ν Η>> ΒΑΛΕ ΜΙΑ ΜΠΡΙΖΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΗΝ ΒΕΡΑΝΤΑ ΣΟΥ.ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΜΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΟ ΖΕΣΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΜΠΡΙΖΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ ΔΕΝ ΘΑ ΛΙΩΣΕΙ.ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΜΠΡΙΖΟΛΑ ΣΤΗΝ ΒΕΡΑΝΤΑ ΣΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑΥΜΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΙΑΤΡΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητέ Αλέξανδρε,
αναλογιζόμενος ότι από τό εμπεριστατωμένο άρθρο πού περιέχει τόσα στοιχεία γιά τό παπαδικό ψεύδος, κράτησες μόνο τήν σύγκριση τού πτώματος τού Βησσαρίωνα μέ τόν άνθρωπο τών Άλπεων, επέτρεψε μου νά σού πώ πώς εσύ έχεις μιά λάθος άποψη γιά τά γεγονότα αυτά και όχι εγώ, όπως μέ κατηγορείς.
Εφόσον θεωρείς ατυχή τήν σύγκριση μου αυτή και πιστεύεις πώς είναι θαύμα από τόν Θεό ό Βησσαρίωνας, τότε θά πρέπει νά μάς πείς γιατί άραγε αυτό τό… "θαύμα" αποδείχθηκε άνθρακας; Τό πτώμα αυτό είναι πλέον ένα αποκρουστικό θέαμα και βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη. Τέτοια "θαύματα" αγαπητέ μου δέν είναι από τόν Θεό αλλά από κάποιους απατεώνες παπάδες που δέν διστάζουν μπροστά σέ τίποτα να εξαπατούν κάποιους ανόητους και ευκολόπιστους θρησκευόμενους, χάριν αισχρού κέρδους.
Ο χαρακτηρισμός, “σημείον εξ ουρανού”, από την Ιερά Σύνοδο, ήταν ότι ατυχέστερο θα μπορούσε να συμβεί από μια Σύνοδο πού αυτοαποκαλείται… "Ιερά" !!! Τώρα τί έχει νά πεί η Σύνοδος αυτή γιά τό “σημείον εξ ουρανού” πού απεδείχθη ότι μάλλον "σημείον τού σκότους" ήταν όλο αυτό τό φιάσκο;;;
Μίλησες γιά "μπριζόλες" στόν πάγο καί εκτός πάγου, καί χλευάζοντας τό παράδειγμά μου, μέ τόν άνθρωπο τού πάγου, ξέχασες μάλλον πώς καί ό Βησσαρίων σέ συνθήκες φυσικές ή και αφύσικες παρέμεινε σχεδόν όπως ετάφη. Μόλις τό πτώμα είδε τό φώς και τό οξυγόνο, άρχισε πλέον νά αποσυντίθεται και σήμερα μέ παπαδικά τερτίπια κρατείται μουμιοποιημένο γιά νά συνεχίσει η κονόμα μέ πολλά αργύρια στίς τσέπες τών ρασοφόρων.
Τέλος, επειδή είσαι και γιατρός, άρα και επιστήμων, καλό θά είναι αντί νά πλανάσαι μέ τέτοια αντιβιλικά και καθ' όλα σατανικά τεχνάσματα, νά μελετάς την Αγία Γραφή, καί άν τυχόν δείς κάτι τέτοιο τύπου Βησσαρίωνα μέσα στην Βίβλο, τότε ευχαρίστως νά τα πούμε και πάλι.
Φιλικά
Γιώργος Οικονομίδης.