του Γιώργου Οικονομίδη
Είσαι ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους, ζείς κοντά τους, κινείσαι ανάμεσά τους, συναλλάσσεσαι μαζί τους, και όμως… ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!!!
Δέν μπορεί κάποιος να υποστηρίξει τό αντίθετο, είμαστε μόνοι ανάμεσα στούς πολλούς. Αυτό μας αποδεικνύει η φαεινή ιδέα του 40χρονου Jeff Ragsdale από την Νέα Υόρκη ο οποίος έμεινε μόνος μετά την εγκατάλειψη του από την σύντροφο του. Μή αντέχοντας πλέον τό βάσανο της μοναξιάς αποφάσισε να τό κάνει γνωστό στους ανθρώπους γύρω του. Έγραψε ένα μήνυμα της μοναξιάς του, τό τύπωσε σε φυλλάδια και έχοντας τόν τηλεφωνικό του αριθμό επάνω, τοιχοκόλλησε σε διάφορα σημεία της Νέας Υόρκης τά φυλλάδια αυτά, λέγοντας:
«Είμαι μόνος, όποιος θέλει ας μου τηλεφωνήσει για να τα πούμε.
Jeff ένας μοναχικός τύπος»
Περιττό να πούμε ότι σε λίγο χρονικό διάστημα από 100 τηλεφωνήματα που τού έγιναν την πρώτη ημέρα, και 1000 την πρώτη εβδομάδα, κατέληξε μέσα σε οκτώ μήνες να του μιλούν πάνω από 70.000 άνθρωποι απ’ όλο τόν κόσμο.
Δείτε τό βίντεο με τόν Jeff Ragsdale.
Αυτό όμως τί σημαίνει;
Σημαίνει ότι η μοναξιά που ο καθένας μας μπορεί να νοιώθει, θα παραμείνει μοναξιά εάν δέν την μοιραστούμε με τους άλλους… εξίσου μοναχικούς, που ίσως εσύ και εγώ δέν τό γνωρίζουμε. Και αυτοί πιθανόν να θέλουν να μοιραστούν μαζί μας τό ίδιο “βάσανο” τους. Εξάλλου, μή ξεχνάμε ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν τόν πόνο τού άλλου, και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν με έναν λόγο παρηγοριάς στην ανάγκη μας.
Το φαινόμενο αυτό της μοναξιάς υπάρχει στόν κόσμο σε μέγιστο βαθμό. Τό λυπηρό όμως είναι ότι η μοναξιά πλεονάζει και ανάμεσα σε Χριστιανούς όπου η μόνη συνάντηση τους γίνεται την ημέρα της Κυριακής, στην ώρα της Λατρείας στόν Θεό, και μετά ο καθένας συναναστρέφεται με τούς “κολλητούς” ή “κλείνεται στό καβούκι” του σάν την χελώνα έως την επόμενη Κυριακή για να επαναλάβουν τά λόγια “κλισέ” που συνήθισαν να παπαγαλίζουν:
“Γιά σου αδελφέ, τί κάνεις;”
“Σε σκεφτόμουν σήμερα”
“Καιρό έχω να σε δώ”
“Προσεύχομαι για σένα”
“Ελπίζω να σε δώ και πάλι την ερχόμενη Κυριακή…”
… και διάφορα άλλα, που δυστυχώς τις περισσότερες φορές είναι μηχανικά και δίχως πίστη. Αυτό θέλει και ο εχθρός μας ο διάβολος, να είμαστε μόνοι για να μπορεί να εργάζεται ευκολότερα ενάντια στην ψυχή μας και να μας αποτελειώσει, όπως ο λύκος αποχωρίζει τό πρόβατο από τό κοπάδι και τού επιτίθεται να τό θανατώσει.
Κάτι τέτοιο ο Απόστολος Παύλος τό “προείδε” γι’αυτό και αναγκάστηκε να γράψει σε επιστολή του πρός τούς Χριστιανούς:
“μὴ ἐγκαταλείποντες τὴν ἐπισυναγωγὴν ἑαυτῶν, καθὼς ἔθος τισίν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες,…” [Εβραίους: ι’ 25].
Να μήν αμελείτε, δηλαδή, να συναναστρέφεστε μεταξύ σας για ενθάρρυνση ο ένας στόν άλλον, όπως συνηθίζουν κάποιοι να κάνουν και αδιαφορούν για την μοναξιά τού αδελφού τους, με συνέπεια να μεγαλώσει τό βάσανο της μοναξιάς και να επέρχεται η αμαρτία, διότι:
“Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία” [Ιάκωβος: δ’ 17].
Σήκωσε τώρα τό ακουστικό τού τηλεφώνου σου και πάρε αυτή την στιγμή αυτόν που πρώτος έρχεται στό νού σου ότι είναι μόνος καί έρημος, και με λίγα λόγια αγάπης και συμπάθειας παρηγόρησέ τον και βοήθησέ τον όσο μπορείς, διότι αξίζει να τό επαναλάβουμε, ναί, να τό επαναλάβουμε, ότι:
“Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία” [Ιάκωβος: δ’ 17].
Γιώργος Οικονομίδης «sporeas.gr»