Κεφάλαιον 15, Συνέχεια από το Κεφάλαιον 14
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Β’: Ποιός πιστός κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του…(#6)
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ: « Μελέτες κατά περίπτωσιν»…
Τώρα θα εξετάσουμε ορισμένες άλλες τελευταίες περιπτώσεις:
21. Εκείνους που συμπεριφέρονται σαν τις «άφρονες παρθένες»
Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον κεφάλαιον 25 έχομεν την παραβολή των δέκα παρθένων (εδ.1-13). «Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ’ εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών. Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο» (Ματ.25:2-5). Εν συνεχεία η παραβολή συνεχίζεται ως εξής: «Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους· Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας, διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι· Μήποτε δεν αρκέση εις ημάς και εις εσάς· όθεν υπάγετε κάλλιον προς τους πωλούντας και αγοράσατε εις εαυτάς. Ενώ δε απήρχοντο διά να αγοράσωσιν, ήλθεν ο νυμφίος και αι έτοιμοι εισήλθον μετ’ αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα» (Ματ.25:8-10).
Σ’αυτήν την παραβολή βλέπουμε τα ακόλουθα σημεία, τα οποία αυτοερμηνεύονται:
- Όλες ήτανε παρθένες. Όλες περιμένανε τον Νυμφίον.
- Όλες τους ενύσταξαν και εκοιμώντο.
- Πού ήταν η διαφορά; Στην πνευματικήν τους προετοιμασία!
- Οι μεν ήταν επιμελείς οι δε αμελείς.
- Η λέξη «έλαιον» δεν αντιστοιχεί στο Άγιον Πνεύμα διότι το Άγιον Πνεύμα δεν αγοράζεται ούτε και δανείζεται. Αναφέρεται στην πνευματική τους προετοιμασία και ετοιμότητα.
- Η προετοιμασία δεν είναι αντικείμενο μιάς στιγμής αλλά έχει να κάνει με μια συνεχή, επιμελή διαδικασία κατά τη διάρκεια όλης μας της ζωής. Η ετοιμότητα έχει σχέση με συνεχή σταθερή καθαρότητα καρδιάς και συνειδήσεως, που δεν κατακρίνει τον πιστεύοντα.
- Το αίτημά τους να εισέλθουν στην τελετή δεν έγινε δεκτόν, αλλά έλαβε την ακόλουθη απάντηση: « […] Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω» (εδ.12). Εσώθησαν; Όχι! Ας προσέξουμε και ας σοβαρευθούμε!
Το μέρος αυτό της Γραφής αναφέρεται λοιπόν στην ανάγκη της αδιαλείπτου ετοιμασίας και ετοιμότητος του πιστού, δεδομένου ότι δεν γνωρίζει ούτε τη στιγμή που ο Κύριος επιστρέφει να παραλάβει την εκκλησίαν Του αλλά ούτε και την στιγμήν που ο πιστεύων θα αποθάνει… Η ετοιμότης του πιστού ανά πάσαν στιγμήν δια του Πνεύματος του Αγίου είναι θέμα βασικής σημασίας! Εάν ο πιστός δεν διατηρεί τα «ιμάτιά του» πάντοτε καθαρά διά της μετανοίας και της πίστεως εις τον Κύριον και τους λόγους Του κινδυνεύει… να ακούσει το «…Αληθώς σας λέγω, ΔΕΝ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΖΩ». Δεν μπορείς ούτε να δανειστείς ούτε να αγοράσεις την ετοιμότητά σου, την πνευματικότητά σου ή την αγνότητά σου, από κάποιον άλλον! Είναι θέμα απολύτως προσωπικόν!
Ό,τι έχει ειπωθεί μέχρις αυτό το σημείο δεν ακυρώνει την υπόθεση της σωτηρίας ενός αμαρτωλού εάν μετανοήσει ταπεινά και ομολογήσει ειλικρινά τις αμαρτίες του. Παράδειγμα: Ο ένας από τους δύο εγκληματίες που σταυρώθηκαν μαζί με τον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν!
Είμαστε πάντοτε έτοιμοι:
- ΕΑΝ σεβόμεθα την παραγγελίαν που είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου (1Τιμ.1:5).
- ΕΑΝ έχουμε πίστιν και αγαθήν συνείδησιν, την οποίαν τινές αποβαλόντες εναυάγησαν εις την πίστιν (1Τιμ.1:19).
- ΕΑΝ ζούμε με ταπεινό και συντετριμμένο πνεύμα και τρέμομε τον λόγον Του (Ησα.66:2).
Οι μεν φρόνιμες παρθένες απλώς ενύσταξαν και άφησαν να τις πάρει ο ύπνος αλλά ήταν κατάλληλα προετοιμασμένες… Οι άφρονες ενύσταξαν και εκοιμήθησαν αλλά δεν ήταν προετοιμασμένες!
Ο Θεός με ερωτά και σε ερωτά:
Ποιά είναι η πνευματική μας προετοιμασία; Και ποία η ετοιμότης μας;
22. Ο πονηρός και οκνηρός δούλος
Στην παραβολήν των ταλάντων, «κάποιος» πριν αναχωρήσει για ένα μακρυνό ταξίδι του, παρέδωσε στον καθένα τόσα τάλαντα όσα ο καθείς εξ αυτών θα μπορούσε να διαχειριστεί (Ματ.25.14-30). Στην πραγματικότητα, αναφέρεται στις παντός είδους ικανότητες, χαρίσματα και υλικά αγαθά που ο Θεός έχει δώσει στον καθένα μας. Η μη αξιοποίησή τους λόγω αδιαφορίας ή οκνηρίας με την πρόφαση ότι εκείνο που ο Θεός μας ενεπιστεύθη ήταν τόσον λίγο, ώστε δεν άξιζε τον κόπον να το αξιοποιήσουμε, μας καθιστά υπευθύνους και ενόχους ενώπιόν Του. Το θέμα δεν είναι πόσον έχομε, αλλά πώς διαχειριζόμαστε εκείνο που έχομε. Ο αχρείος δούλος ο οποίος λόγω αδιαφορίας ή οκνηρίας δεν αξιοποίησε εκείνο που είχε λάβει έφθασε σε σημείο να κατηγορήσει και τον κύριόν του για να δικαιολογήσει την κακή συμπεριφορά του! Ο αχρείος δούλος ερρίφθη εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων (Ματ.25:30). Ο οκνηρός δούλος είχε σκοπίμως κάμει ό,τι έκαμε: Ήξευρε ότι το αφεντικό του εθέριζε όπου δεν έσπειρε… (Ματ.25:26).
«Αποκριθείς δε ο κύριος αυτού, είπε προς αυτόν· Πονηρέ δούλε και οκνηρέ· ήξευρες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα και συνάγω όθεν δεν διεσκόρπισα· έπρεπε λοιπόν να βάλης το αργύριόν μου εις τους τραπεζίτας, και ελθών εγώ ήθελον λάβει το εμόν μετά τόκου. Λάβετε λοιπόν απ’ αυτού το τάλαντον, και δότε εις τον έχοντα τα δέκα τάλαντα.» (Ματ.25:28)
Μη γένοιτο να μας συμβεί!
Για δύο από αυτές περιπτώσεις, τις μωρές παρθένες και τον οκνηρό δούλον ήταν πάρα πολύ αργά! Δεν είχαν την ευκαιρία να μετανοήσουν και να σωθούν! Τρομερό! Μερικοί, οι οποίοι είναι ειλικρινείς και έντιμοι βρίσκουν το χρόνο να μετανοήσουν, έστω και την τελευταία στιγμή αλλά άλλοι δεν έχουν το χρόνο να μετανοήσουν και να σωθούν επειδή έχουν ήδη κάνει τις τελικές επιλογές τους…
[Ο Ιησούς απηύθυνε αυτά τα λόγια (στα κεφ. 24 και 25 του Ματθαίου) στους μαθητές Του και όχι σε άπιστους!]
23. Εκείνοι που επειράσθησαν υπό του Πειραστού…
«Διά τούτο και εγώ μη υποφέρων πλέον έπεμψα διά να μάθω την πίστιν σας, μήπως σας επείρασεν ο πειράζων και αποβή εις μάτην ο κόπος ημών» (1Θεσσαλ.3:5). Έτσι, βλέπομε την ανησυχία που ο Παύλος και οι συνεργάτες του είχαν! Θα ήταν δυνατόν να ματαιωθεί ο κόπος τους εάν εκείνοι που είχαν πιστεύσει υπέκυπταν στους πειρασμούς του Πειραστού! Οποία απογοήτευση! Τρομερό! Να φέρουμε κάποια άτομα στην πνευματική ζωή και να τα υποστηρίξουμε με προτροπές, με δάκρυα και προσευχές, και μετά να τα ιδούμε να καταβροχθίζονται από το ωρυόμενο λιοντάρι… Είχαν πιστεύσει αλλά τί θα συνέβαινε εάν είχαν ξεγελαστεί από τους πειρασμούς του μεγάλου Πειραστή ; Σε τέτοια περίπτωση, ο κόπος του Παύλου, αλλά και ο δικός μας, ο οποίος είχε φέρει θετικά αποτελέσματα όσον αφορά τη σωτηρία τους, θα απέβαινε μάταιος! Πιστεύω ότι ο Παύλος με αυτό το πνεύμα ήθελε να επιστρέψει και να επισκεφθεί τους αδελφούς κατά πάσαν πόλιν, στις οποίες είχαν κηρύξει τον λόγον του Κυρίου, «πως έχουσι» (Πράξ.15:36), μήπως τους επείρασεν ο πειράζων και αποβεί εις μάτην ο κόπος τους (1Θεσσαλ.3:5). Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικά από τα τεχνάσματα του Σατανά: Διώξεις, αποθάρρυνση, παράπονα, σκανδαλισμός με τας οδούς του Θεού και τα σχέδιά Του ή και τη συμπεριφορά ορισμένων πνευματικών ηγετών, ψευδο-διδάσκαλοι ή ψευδο-προφήτες, καθυστερήσεις, απορία, ασθένεια, κ. λπ.
Αποτέλεσμα: Απώλεια κόπου του εργάτου αλλά και απώλεια του πιστεύσαντος!
(Την περίπτωση αυτή τη θεωρώ άκρως σημαντική γι’αυτό και επαναλαμβάνω αρκετά σημεία από όσα ανέφερα στην «περίπτωση υπαριθ. 15 του Κεφαλαίου 13»).
Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους πιστούς της Κορίνθου: «φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νους σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν» (2Κορ.11:3). Έτσι βλέπομε ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τους χριστιανούς να εξαπατηθούν υπό του Σατανά και να διαφθαρούν… μέσω ψευδοδιδασκάλων καί πονηρών μεθοδειών του Σατανά (Εφεσ.6:11), μέσω άλλου Ιησού, άλλου Πνεύματος ή άλλου Ευαγγελίου από εκείνου που εδέχθησαν με αποτέλεσμα να εκτραπούν από την απλότητα της πίστεως! Γι’αυτό και προτρέπονται:
- Να είναι «σοφοί εις το αγαθόν και απλοί εις το κακόν»! (Ρωμ.16:19).
- Να βλέπουν και να προσέχουν από της ζύμης (της διδαχής) των συγχρόνων Φαρισαίων και Σαδδουκαίων (Ματ.16:6, 12).
- Να είναι προσκεκολλημένοι εξ όλης καρδίας εις τον Κύριον και να μη στραφούν σε άλλα αντικείμενα, πρόσωπα, εικόνες (Έξοδ.20:4, Δευτερ.5:8-9).
- Να είναι προσκεκολλημένοι στην απλή και υγιά διδασκαλία και να αποφύγουν να στραφούν σε εθελοθρησκείες, μίγματα φιλοσοφιών, ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και χάσουν την απλότητα που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα πραγματικόν χριστιανόν (Κολ.2:23).
- Να μην απομακρυνθούν από τον απλόν τρόπον λατρείας εν πνεύματι και αληθεία που ο Κύριος είχε συστήσει και απαιτούσε: Εν πνεύματι και αληθεία (Ιωάν.4:23), προϊόν λατρείας της καρδίας και όχι τελετών και εορτών, δαπανηρών πολυτελών και εντυπωσιακών ενδυμασιών ή ακόμη με εικονολατρείες, αγιολατρείες, Μαριολατρείες (στην αγία μητέρα του Ιησού), μοντέρνους κοσμικούς τρόπους λατρείας, με κληρικισμό κ.λπ. Ας περιοριστούμε σ’αυτά τα ολίγα και ας μη αναφερθούμε σε άλλους τρόπους αντιγραφικής λατρείας… Θα σωθούν οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι εξηπατήθησαν και διεφθάρησαν, εάν δεν συνέλθουν και δεν μετανοήσουν εγκαίρως και δεν εμπιστευθούν τον Θεόν;
ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ, πιστεύετε ότι πιστοί που εισήλθαν δια της στενής πύλης, που ηγάπησαν τον Κύριον εξ όλης καρδίας, οι οποίοι ώμοσαν (έκαμαν συνθήκην μετ’Αυτού) να φυλάττουν τας κρίσεις της δικαιοσύνης Του (Ψαλ.119:106 και Ψαλ.50:5), οι οποίοι σήκωσαν τον σταυρόν τους και ακολουθούν τον Ιησούν, οι οποίοι παρέστησαν τα σώματά τους θυσίαν ζώσαν, οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με τον κόσμον τούτον αλλά μεταμορφώνονται δια της ανακαινίσεως του νοός των, θα εξαπατηθούν και θα διαφθαρούν υπό του Σατανά και θα χάσουν την σωτηρίαν τους;
Όχι, όχι, όχι! Οι υποσχέσεις του Θεού σχετικά με την προστασία των ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ δεν έχουν καμία αξία; Ποιός άνθρωπος θα εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Χριστού και ο Χριστός δεν θα τηρήσει την «υποσχεσή Του» να τον φυλάξει μέχρι τέλους; Αυτός ο άνθρωπος έχει τη μαρτυρία μέσα του για την ασφάλεια της σωτηρίας του!
Ας αναφέρομε μόνον τρεις:
- «Αγαπήσατε τον Κύριον, πάντες οι όσιοι αυτού· ο Κύριος φυλάττει τους πιστούς, και ανταποδίδει περισσώς εις τους πράττοντας την υπερηφανίαν» (Ψαλ.31:23).
- «Οι οφθαλμοί μου θέλουσιν είσθαι επί τους πιστούς της γης, διά να συγκατοικώσι μετ’ εμού· ο περιπατών εν οδώ αμώμω, ούτος θέλει με υπηρετεί» (Ψαλ.101:6).
- «οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ» (1Πετ.1:5).
24. Εκείνοι που προημάρτησαν αλλά δεν μετενόησαν
Ιδιαιτέρα προσοχή, επαναλαμβάνω, πρέπει να δοθεί στο εδάφιο 2Κορ.12:21, το οποίον λέγει: «μήπως πάλιν όταν έλθω προς εσάς, με ταπεινώση ο Θεός μου και πενθήσω πολλούς των προαμαρτησάντων και μη μετανοησάντων διά την ακαθαρσίαν και πορνείαν και ασέλγειαν, την οποίαν έπραξαν» (2Κορ.12:21). (Θα επανέλθω στο σημείο αυτό αργότερα… εκτενώς).
Στα προηγούμενα κεφάλαια εξετάσαμε τις περιπτώσεις:
- 1. «Μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου»
- «…μέλλουσι να αποθάνωσι…»
- 3. «… Κύριε, Κύριε…»
- «Εχθροί του σταυρού»
- 5. «Όσοι ζουν μέσα στις «…μέριμνες…»
- 6. Όσοι «εκλήθησαν» και απεδέχθησαν μεν την πρόσκληση αλλά δεν συνεμμορφώθησαν…
- 7. «Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω…»
- 8. Παραδείγματα «πιστών» που προφανώς έχουν χάσει τη σωτηρία τους
- 9. «Ο κύων επέστρεψεν εις το ίδιον αυτού εξέρασμα»…
- 10. «Πιστοί» αλλά που «περιπατούν ατάκτως…»
- 11. Αδελφοί στους οποίους υπάρχει «πονηρά καρδία απιστίας…»
- 12. Εκείνοι που δεν πιστεύουν τις υποσχέσεις και προειδοποιήσειςτου Θεού
- 13. Εκείνοι που έχουν «παραπέσει»
- 14. «Δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής»
- 15. « Όσοι «εξηπατήθησαν υπό του… όφεως»…
- 16. Όσοι κηρύττουν «άλλο Ευαγγέλιον»
- 17. Εκείνοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τον Θεόν, αλλά…
- 18. Αυτοί που είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι
- 19. «Χριστιανοί» οι οποίοι ντρέπονται να oμολογήσουν ανοιχτά τον Χριστόν…
- 20. Εργάτες αισχροκερδείς και κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού…
- 21. Εκείνοι που συμπεριφέρονται σαν τις «άφρονες παρθένες»
- 22. Ο πονηρός και οκνηρός δούλος
- 23. Εκείνοι που επειράσθησαν υπό του Πειραστού…
- 24. Εκείνοι που «προημάρτησαν αλλά δεν μετενόησαν…»
Ο κατάλογος αυτός δεν είναι εξαντλητικός. Κάποιος άλλος θα μπορούσε να προσθέσει και άλλες «περιπτώσεις». Το επόμενο Kεφάλαιο ασχολείται με ορισμένες γενικές αρχές με τις οποίες κλείνει το δεύτερον μέρος της νέας αυτής σειράς, στο οποίο εξετάσθηκαν διάφορες «περιπτώσεις» απωλείας της σωτηρίας του πιστεύοντος: «Ποιός πιστεύων κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του…»
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…