7. “Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ” (Κεφάλαιον 7).

Κεφάλαιον 7, Συνέχεια από το Κεφάλαιον 6

“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)

Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού

Σειρά Βιβλικών μελετών επί

ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

ΚΑΙ

ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

ΜΕΡΟΣ Α’: Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΙΣΤΟΣ (#1)

Εισαγωγή

Αγαπητοί μου! Αυτό το κεφάλαιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να το δεχθούμε και να το «χωνέψουμε» επειδή περιγράφει τις περισσότερες από τις κυριώτερες απαιτήσεις του Θεού σχετικά με τον χριστιανικόν χαρακτήρα! Φαίνονται ότι είναι πολύ απαιτητικές και αποθαρρυντικές! Θα μπορούσε κανείς, χωρίς αμφιβολία, να ειπεί: «Ποιός μπορεί να καλύψει όλες αυτές τις απαιτήσεις; Ποιός είναι τέλειος;» Ανθρωπίνως είναι αδύνατον! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί ποτέ να ζήσει τις διδασκαλίες του Χριστού, όπως διατυπώνονται π.χ., στην «Επί του όρους ομιλία» και στις εντολές και στις παραινέσεις των αποστόλων στις επιστολές τους. Χωρίς τον Ιησούν Χριστόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε (Ιωάν.15:5)! Ναι, αλλά με τη χάρη του Θεού και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος όλα είναι δυνατά: «Tα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού», έγραψε ο απόστολος Παύλος (Φιλιπ.4:13)! Γι’αυτό ο Παύλος μας καλούσε να γίνουμε μιμητές του.

Αυτή η αλήθεια επιβεβαιώνεται από τη δήλωση αυτού του ίδιου του Ιησού Χριστού: Ιδού η απόδειξη: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν» (Ματ.11:28-30).

Ας μη λησμονούμε επίσης την ενθαρρυντική υπόσχεση του Θεού: «Πιστός είναι εκείνος όστις σας καλεί, όστις και θέλει εκτελέσει» (1Θεσσαλ.5:24)! Θα ήθελα να εφελκύσω επίσης την προσοχή σας και σε μια άλλη θαυμασία παρόμοια υπόσχεση του Θεού:  «Ο Κύριος θέλει πολεμήσει διά σάς· σεις δε θέλετε μένει ήσυχοι» (Εξοδ.14:14)! Το μόνον πράγμα που μας ζητεί είναι η συγκατάθεση της θελήσεώς μας: ΝΑΙ, ΚΥΡΙΕ!

Όλα τα «πρέπει» της χριστιανικής ζωής οδηγούν τον άνθρωπον σε αποθάρρυνση ακόμα και σε κατάθλιψη. Ναι, επειδή η χριστιανική ζωή είναι υπερφυσική! Ο φυσικός άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μια υπερφυσική ζωή. Μπορεί, όμως, να ζήσει αυτήν την υπερφυσική ζωή όταν γίνει «υπερφυσικός…»! Γίνεται ‘υπερφυσικός’ όταν γεννηθεί από τον Θεόν! Γεννιέται από τον Θεόν, όταν ο Θεός ενεργοποιήσει τον Λόγον Του μέσα στο πνεύμα του ανθρώπου διά του Αγίου Πνεύματος. Φυσικά, αυτή η πνευματική γέννηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνον εάν ο άνθρωπος αποδεχθεί τους όρους του Θεού. Αυτοί είναι εύκολοι και εφικτοί και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και χωρίς να έχει κάμει εκ των προτέρων κάποια καλά έργα στο παρελθόν! Αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και όταν βρίσκεται στη φυλακή ή αν είναι ανάπηρος ή είναι σε καλή υγεία, όταν είναι νέος ή όταν είναι γέρος κ.λπ! Ιδού οι βασικοί όροι: Η ειλικρινής μετάνοια· η ειλικρινής πίστη στον λόγον του Θεού και στη θυσία του Χριστού στο σταυρό· η εμπιστοσύνη του στην αγάπη του Θεού και στον χαρακτήρα Του, και να δώσει την καρδιά του (τη θέλησή του) στον ουράνιο Πατέρα του! Καμία προσπάθεια, κανένα καλό έργο εκ των προτέρων αλλά μόνο ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ στον Θεόν! Τόσον η σωτηρία μας όσον και η πνευματική μας πρόοδος είναι θέμα επιλογής της καρδίας μας (της θελήσεώς μας) ! Η αλλαγμένη καρδιά αλλάζει τα γεγονότα και την εξέλιξη της ζωής! Είναι η ατμομηχανή που σέρνει τα βαγόνια!

Ο άνθρωπος που έχει πραγματικά γεννηθεί από τον Θεόν ζει όπως ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος είπε: «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ’ ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ.2:20).

Έγραψα σε ένα από τα παλαιά μηνύματά μου (Κεφάλαιον 7 της σειράς 4353):

<<< Όσον βέβαιον και αναμφισβήτητον είναι ότι ο Χριστός απέθανε στο σταυρό και ότι ετάφη και ότι ανέστη από τους νεκρούς, είναι εξίσου βέβαιον και αναμφισβήτητον, σύμφωνα με τις Γραφές, ότι:

• «… ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, διά να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας· διότι ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας. Εάν δε απεθάνομεν μετά του Χριστού, πιστεύομεν ότι και θέλομεν συζήσει μετ’ αυτού, γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον. Διότι καθ’ ο απέθανεν, απέθανεν άπαξ διά την αμαρτίαν, αλλά καθ’ ο ζη, ζη εις τον Θεόν. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.» (Ρωμ6:6-11).  Δεν είμαι πλέον σκλάβος της αμαρτίας αλλά το Πνεύμα του Θεού με έχει ελευθερώσει και συνεχίζει να με ελευθερώνει από το νόμο της αμαρτίας και του θάνατου. Επιπλέον, είναι βέβαιο και αναμφισβήτητο ότι:
• Οι αμαρτίες μου έχουν συγχωρηθεί, ότι ο Θεός με εδικαίωσε και ότι με έχει σώσει. «Νομικώς», είμαι δεδικαιωμένος. Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα (Ρωμ.8:1). >>>

Αλλού, στο ίδιο μήνυμά μου, έγραψα:

<<< Ο Θεός μπορεί να σώσει ΤΕΛΕΙΩΣ εκείνους που προσέρχονται στον Θεόν δια του Ιησού Χριστού, που είναι πάντα ζων και μεσιτεύων υπέρ ημών (Εβρ.7:25) και ότι αυτός που μας καλεί Αυτός είναι ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ (1Θεσ.5:24). Εξαιτίας της αδυναμίας μας να πιστεύσουμε σωστά, γίνεται σύμφωνα με την απιστία μας! Και κάτι άλλο: Ο φόβος ότι θα συνεχίσουμε να πέφτουμε στην ίδια αμαρτία είναι λάθος και παγίδα, οφειλόμενος στην απιστία. Φοβούμεθα ότι οι πειρασμοί μας είναι πέραν των δυνάμεών μας… Αυτό σημαίνει ότι δεν πιστεύομε την υπόσχεση του Θεού, ότι «Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε» (1Κορ.10:13). Έτσι, γίνεται σ’εσένα και σ’εμένα σύμφωνα με την απιστία μας. Αυτό σημαίνει ότι όταν πέφτομε στην αμαρτία η ευθύνη είναι δική μας…

<<< Είναι γραμμένο ότι ο Θεός έχει θέσει στη διάθεσή μας όλη την αναγκαία δύναμη ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ για να υπερνικούμε τη δύναμη της αμαρτίας και τους πειρασμούς του Σατανά με τους οποίους προσπαθεί να μας κάνει να πέσουμε και να μας φυλακίσει στη σκλαβιά της αμαρτίας. Ο λόγος του Θεού μας διακηρύττει ότι δεν είμαστε πλέον κάτω από τον νόμον του Μωυσέως αλλά κάτω από την οικονομίαν της χάριτος. Και η χάρη που ο Θεός μας έχει δώσει είναι υπεράφθονη να μας βοηθήσει να υπερνικούμε τη δύναμη της αμαρτίας, δύναμη, ώστε να μην εκπληρούμε το θέλημα της σαρκός και των διαλογισμών μας, ως επίσης και να ανθιστάμεθα στους πειρασμούς και στις πονηριές του διαβόλου. Η Αγία Γραφή μας καλεί:

• να πιστεύουμε κάθε λόγον Θεού και να Τον εμπιστευόμεθα χωρίς καμία εξαίρεση∙
• να λογαριάζουμε τους εαυτούς μας νεκρούς ως προς την αμαρτία, αλλά ως ζώντας δια του Κυρίου Ιησού Χριστού (Ρωμ.6:11), και
• να ενθυμούμεθα ότι έχουμε συσταυρωθεί με τον Χριστόν, ότι έχουμε συνταφεί μετά του Χριστού και ότι τώρα περπατούμε σε μιά καινούργια ζωή.

Πρέπει, επομένως, να οπλιστούμε με την πεποίθηση ότι έχουμε σταματήσει να αγαπούμε την αμαρτία, ώστε να ζήσουμε τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής μας όχι σύμφωνα με το θέλημα του κόσμου ή της σαρκός αλλά σύμφωνα με το θέλημα του Θεού (1Πέτ.4:1-2). Η Γραφή μας καλεί να πιστεύουμε ότι ο παλαιός μας άνθρωπος συνεσταυρώθη  μετά του Χριστού, δια να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μην είμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας (Ρωμ.6:6) αλλά ότι έχομε απελευθερωθεί από την αμαρτία. Υπάρχει ένας λόγος του Θεού που βγάζει «εκτός μάχης» αυτόν τον φόβο και αυτή τη ψευδή διδασκαλία: «όθεν δύναται και να ΣΩΖΗ ΕΝΤΕΛΩΣ τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι’ αυτού, ζων πάντοτε διά να μεσιτεύση υπέρ αυτών» (Εβρ.7:25). Ο Ιησούς μπορεί να μας σώσει τελείως όχι μόνο στο μέλλον αλλά επίσης τώρα από τις αμαρτίες μας, τα πάθη μας και από τη δουλεία του Σατανά! Κάποια πρόσωπα διδάσκουν ότι, παρά το γεγονός ότι είμαστε σταυρωμένοι, μπορούμε να κατεβαίνουμε από τον σταυρόν και να κάνουμε το δικό μας θέλημα! Ανοησία! Αυτή η ανοησία ισχύει για εκείνους που δεν πιστεύουν σε όσα λέγει η Γραφή ή και διότι δεν έχουν παραστήσει τους εαυτούς τους θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, και δεν μεταμορφώνονται διά της ανακαινίσεως του νοός τους, ώστε να δοκιμάζουν τί είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον (Ρωμ.12:1-2).

 Έχομε συναποθάνει με τον Κύριον, άπαξ διαπαντός διά την αμαρτίαν και είμαστε τώρα «εν Χριστώ» διά τον Θεόν: «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ’ ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ.2:20). Και ειδικώτερον, η Βίβλος μας καλεί να πιστεύουμε ότι η αγάπη μας για την αμαρτία έχει επίσης πεθάνει μέσα μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον είναι γραμμένο ότι, «Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού.» (1Ιωάν.3:9). Αυτή είναι η κανονική εμπειρία ενός αληθινού Χριστιανού και κυρίως ενός αληθινού εργάτη του Ευαγγελίου!

Ποιός είναι ο παλαιός μου άνθρωπος παρά οι αμαρτωλές τάσεις μου και η εξουσία τους επάνω μου; Είναι αληθές ότι η δύναμη της συνηθείας της αμαρτίας υπάρχει, δηλαδή η έλξη της αμαρτίας που προέρχεται από τις φυσικές μας επιθυμίες είναι ισχυρή και οι πειρασμοί του διαβόλου υπάρχουν και μπορούν να είναι πολλοί και ισχυροί. Παρόλα αυτά, είναι, επίσης, αληθές ότι ο πραγματικός πιστός δεν ευαρεστείται στην αμαρτία· αντίθετα,η αμαρτία τον κάνει να υποφέρει και δεν μπορεί να την αντέξει. Και ειδικά, είναι αληθές όταν η  δύναμη της αναστάσεως και η εξουσία του αίματος του Ιησού είναι πάντα στη διάθεσή του! Ιδού ο λόγος για τον οποίον είναι γραμμένο στο βιβλίο της Αποκαλύψεως 12:11: «Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου». Όπου η αμαρτία επερίσσευσε, η χάρη υπερεπερίσσευσε (Ρωμ.5:20). «Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν» (Ρωμ.6:14). Επιπλέον, είναι αληθές ότι το το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα στον αληθινόν πιστόν, ικετεύει διά στεναγμών αλαλήτων· Αυτό κατοικεί μέσα του και του δίδει τη δύναμη εναντίον της αμαρτίας∙ εν Αυτώ συνοικοδομείται ο πιστός εις κατοικητήριον του Θεού δια του Πνεύματος (Εφε.2:22). Δεν είναι πλέον δούλος της αμαρτίας και της τυραννίας της. Γι αυτό ο απόστολος Ιωάννης λέγει: «…ας μη σας πλανά μηδείς· ……… Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού. Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού» (1Ιωάν.3:7-10).

Ο απόστολος Παύλος προέτρεπε τους πιστούς να γίνουν μιμητές του. Εάν ο Παύλος ζούσε πάντοτε υπό το κράτος του «… εκείνο το οποίον θέλω τούτο δεν πράττω, αλλ’ εκείνο το οποίον μισώ τούτο πράττω» (Ρωμ.7:15) ή με άλλα λόγια: «θέλω να κάνω το αγαθό αλλά κάνω εκείνο που μισώ», ή όπως είναι γραμμένο «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;» (Ρωμ.7:24), δεν θα είχε κάνει ποτέ όλες αυτές τις προτροπές του. Αντιθέτως, προέτρεπε τους πιστούς να ενθυμούνται ότι ευχαριστούσε τον Θεόν διά του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!…  (εδ.25). Αλλού έγραψε: «Διότι ο νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού με ηλευθέρωσεν από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου» (Ρωμ.8:2). Επιπλέον, τους καλούσε να μιμηθούν τη συμπεριφορά του, όπως την είχε περιγράψει μέσα στις επιστολές προς τους Κορινθίους και αλλού, λέγοντάς τους: «τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού» (Φιλιπ.4:13). Επιπλέον, διεκήρυττε: «μη δίδοντες μηδέν πρόσκομμα κατ’ ουδέν, διά να μη προσαφθή μώμος εις την διακονίαν, αλλά εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως υπηρέται Θεού, εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν ραβδισμοίς, εν φυλακαίς, εν ακαταστασίαις, εν κόποις, εν αγρυπνίαις, εν νηστείαις, εν καθαρότητι, εν γνώσει, εν μακροθυμία, εν χρηστότητι, εν Πνεύματι Αγίω, εν αγάπη ανυποκρίτω, εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού, διά των όπλων της δικαιοσύνης των δεξιών και αριστερών, διά δόξης και ατιμίας, διά δυσφημίας και ευφημίας, ως πλάνοι όμως αληθείς, ως αγνοούμενοι αλλά καλώς γνωριζόμενοι, ως αποθνήσκοντες αλλ ιδού, ζώμεν, ως παιδευόμενοι αλλά μη θανατούμενοι» (2Κορ.6:3-9).>>>

Στις προηγούμενες σελίδες του παρόντος Κεφαλαίου, ορισμένοι θεολογικοί όροι και  έννοιες έχουν αναφερθεί. Ο αληθής πιστός, είτε τις καταλαβαίνει είτε όχι, όμως αποτελούν μέρος της ζωής του! Γνωρίζει και είναι βέβαιος πως ο Θεός τον έχει σώσει με τη χάρη Του και ότι είναι στη διαδικασία τού να σώζεται από ελαττώματα, ελλείψεις, ατέλειες κ.λπ., δια της χάριτός Του και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος! Επιθυμεί πολύ να διορθώνεται, να διδάσκεται και να καθοδηγείται από το Άγιον Πνεύμα! Το Άγιον Πνεύμα του έχει δώσει το Χρίσμα για να εννοεί τον λόγον του Θεού! Ξεύρει πως είναι «νεκρός» γι’αυτόν τον κόσμο… Με το Άγιο Πνεύμα μέσα στην καρδιά του… όλα είναι δυνατά επειδή έχει σφραγισθεί με το Άγιο Πνεύμα! Η φύση του Χριστού είναι μέσα του! Ο απόστολος Πέτρος δηλώνει ότι με τις μέγιστες και πολύτιμες υποσχέσεις Του έχομε γίνει κοινωνοί της θείας φύσεώς Του (2Πέτ.1:4)! Ο Θεός έχει κάμει περιτομή της καρδιάς του διότι ο πιστός του έχει δώσει την καρδιά του! Του έδωσε την καρδιά του γιατί Του είχε εμπιστοσύνη. Η υπακοή και η υποταγή είναι λέξεις που πολλοί άνθρωποι απεχθάνονται! Ο πιστός χαίρεται να υπακούει και να θέτει τη θέλησή του στο θέλημα του Κυρίου του Ιησού Χριστού! Γίνεται επιστολή Χριστού, ‘εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ’ εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας’ (2Κορ.3:3).

Στις ημέρες μας, ένας μεγάλος αριθμός δογματικών αποχρώσεων και νέων εκκλησιών έχουν εμφανισθεί στο διεθνή αρένα. Όλες ισχυρίζονται ότι έχουν την καλύτερη δογματική διδασκαλία και ότι έχουν τους καλύτερους χριστιανούς! Αλλά ποίοι είναι οι καλύτεροι Χριστιανοί; Σκοπός μου σ’ αυτό το κεφάλαιο και στο επόμενο είναι να δώσω μια όσον το δυνατόν πλήρη περιγραφή του χριστιανού επί της βάσει της Αγίας Γραφής. Όλα τα επιχειρήματά μου υποστηρίζονται από τα κατάλληλα εδάφια. Άλλοι δυνατόν να προσθέσουν και άλλα χαρακτηριστικά.

Παρακαλείται ο αναγνώστης μου, επίσης, να μη ξεχνά εκείνο που ο Απόστολος Πέτρος έγραψε: «Και δι’ αυτό δε τούτο καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην. Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (2Πέτ.1:5-8). Ο νέο-γεννημένος Χριστιανός δεν έχει στην καθημερινή ζωή του όλες αυτές τις αρετές από την αρχή της νέας του ζωής. Έχει μια νέα ζωή, αλλά δεν ξέρει ακόμη πώς θα πρέπει να περπατάει… Καθώς περνά ο καιρός, το Άγιον Πνεύμα του δείχνει ή φανερώνει τις πνευματικές του ανάγκες και τον διδάσκει πως να τις διεκδικήσει διά της πίστεως και της προσευχής! Εάν ο νεογέννητος πιστός υπακούει στην ενέργεια/οδηγία του Αγίου Πνεύματος μέσα του, αρχίζει να αναπτύσσεται πνευματικά. Ο αληθής πιστός παραδέχεται με κατά Θεόν λύπη αυτό που του λείπει από την πνευματική ζωή του και ζητά από τον ουράνιο Πατέρα του, κατά το μέτρον των ελλείψεων που διαπιστώνει, να καλύψει τις ανάγκες του και να προσθέτει μέρα με τη μέρα και άλλες αρετές. Η συνειδητοποίησις των αναγκών του γίνεται συνήθως στις ώρες των δοκιμασιών και των κρίσεων. Εάν ο πιστός έχει δίψα του για την πνευματική του ανάπτυξη θα φθάσει «εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, σε άνδρα τέλειον, σε μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφεσ.4:13).

Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ

baltatzis@skynet.be

Συνεχίζεται…