Κεφάλαιον 10 Συνέχεια από Κεφάλαιον 9
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Β’: Ποιός πιστός κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του…(#1)
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ: «Μελέτες κατά Περίπτωση» (#1)
Αφού εξετέθησαν οι γενικές πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους να απωλέσει κάποιος τη σωτηρία του αρχίζομε την εξέταση συγκεκριμένων περιπτώσεων για τις οποίες το Ευαγγέλιο ομιλεί. Έχω επίγνωση ότι αυτό το δεύτερο μέρος της Νέας Σειράς μου μπορεί να γίνει πηγή διαφωνιών. Ας αφήσουμε, όμως, τη Γραφή να μας ομιλήσει:
1. «Μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου»
Η αδιαφορία, η αυτο-ικανοποίηση και η αυταρέσκεια των πιστών της Λαοδικείας τούς είχε παρασύρει σε πνευματική αδιαφορία και σε έλλειψη ουσιαστικής σχέσεως με τον Χριστόν. Ο ζήλος τους έπρεπε να αναζωπυρωθεί! Έπρεπε να μετανοήσουν.
Τί θα ειπούμε για τους χλιαρούς χριστιανούς; Αυτοί οι άνθρωποι μέλλουν να εξεμεσθούν από του στόματος του Κυρίου σύμφωνα με την Αποκ.3:14-19! «ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου» (Αποκ.3:16). Τί σημαίνει η φράση «μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου»; Σωτηρία, ασφάλεια, ανταμοιβή, στέφανος, παρρησία ή ΑΠΌΡΡΙΨΗ; Ο Κύριος λέγει προς τον χλιαρόν χριστιανόν ότι τον αγαπά, τον ελέγχει και τον παιδεύει, προκειμένου να μετανοήσει και να γίνει ζηλωτής. Τί θα συμβεί όμως σε κάποιον που δεν γίνεται ζηλωτής και ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙ; (εδ.19). Μήπως πρόκειται να σωθεί εάν δεν μετανοήσει εγκαίρως για τη χλιαρότητά του; Ο Κύριος φαίνεται αγανακτισμένος από την αδιαφορία, αυτο-ικανοποίηση και τη χλιαρότητα που επικρατούσε στην εκκλησία της Λαοδικείας…
Ο λόγος αυτός ισχύει τόσον για χλιαρές εκκλησίες όσον και για χλιαρά άτομα! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η Βίβλος δεν περιορίζεται μόνον σε υποσχέσεις αλλά είναι εξίσου γεμάτη και από προειδοποιήσεις! Ο νόμος δεν ετέθη διά τον δίκαιον, αλλά διά τους ανόμους και ανυποτάκτους…! (1Τιμ.1:9). Ναι! Προειδοποιήσεις για όσους περιπατούν ατάκτως· οι οποίοι χωλαίνουν μεταξύ δύο φρονημάτων· οι οποίοι έχουν παραλύσει από αναποφασιστικότητα (1Βασιλ.18:21)· οι οποίοι είναι χλιαροί και κινδυνεύουν να εξεμεσθούν (Αποκ.3:16)· οι οποίοι δεν αποφάσισαν να σηκώσουν τον σταυρόν τους και να ακολουθούν πιστώς τον Ιησούν· οι οποίοι δεν οδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού· οι οποίοι μυωπάζουν και δεν έχουν τον καρπόν του Πνεύματος στη ζωή τους. Προειδοποιούναι να μην αυταπατώνται. Θα εξεμεσθούν από το στόμα Του ΕΑΝ παραμείνουν χλιαροί!
Όλοι εκείνοι που θα απορριφθούν δεν είναι ψευδάδελφοι ή υποκριτές! Η ζωή τους είναι απλώς τέτοια που δεν τους εξασφαλίζει την αιώνια ζωή! Όσοι είναι χλιαροί… δεν κατηγορούνται ως άπιστοι αλλά ως χλιαροί! Χλιαροί δεν είναι μόνον εκείνοι που δε έχουν ζήλο αλλά και εκείνοι που δεν παίρνουν ποτέ θέση προς το κακό, προς την αδικία, προς την αμαρτία εν γένει!
Συμπέρασμα: Όπως βλέπεις, αγαπητέ μου αναγνώστη, αναφέρεται σε «χριστιανούς» οι οποίοι, παρά τις εκκλησιαστικές ή παρα-εκκλησιαστικές τους δραστηριότητες περιπατούν αδιάφορα ή χωρίς γνήσιο πνευματικό ζήλο και που δεν οδηγούνται από το Πνεύμα το Άγιον! Δυνατόν να χάσουν τη σωτηρία που τους προσεφέρθη κατα χάριν από τον Ουράνιον Πατέρα μας μέσω της θυσίας του Υιού αυτού Ιησού Χριστού, εκτός εάν μετανοήσουν! Ο Ίδιος ο Κύριος τους καλεί σε μετάνοια διότι δεν ανταπεκρίθησαν αξίως στην πρόσκληση του Κυρίου!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Στο ευαγγέλιο του Ιωάννου, ως επίσης και στις επιστολές του, η λέξη μετάνοια δεν υπάρχει. Είναι, ωστόσο, ΠΛΗΡΩΣ ενσωματωμένη. Εμφανίζονται όμως οι λέξεις μετανοώ ή μετάνοια κατά εντονότατο και ‘απειλητικό’ τρόπο στην Αποκάλυψη δια της οποίας καλεί εκκλησίες και άτομα να μετανοήσουν ειδάλλως θα υποστούν τις συνέπειες της αμετανοησίας τους! Σε ορισμένες περιπτώσεις ο Κύριος καθορίζει ‘προθεσμίες’ της μακροθυμίας Του, πράγμα το οποίον είναι σύμφωνο με Ρωμαίους 2:4-6. Σε άλλες περιπτώσεις και ιδιαιτέρως στην προς Τίτον επιστολή ο Θεός προστάζει να σταματούμε την προσπάθεια να αναζωπυρώσουμε ιδιογνώμονας ανθρώπους: «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, εξεύρων ότι διεφθάρη ο τοιούτος και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος» (Τίτ.3:10-11).
Η αληθινή πίστη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς μετάνοια. Η πραγματική μετάνοια παράγει έργα, ζήλον και αναζωπύρωση! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τόσον ο Ιωάννης ο Βαπτιστής όσον και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός άρχισαν τη διακονία τους με την δήλωση: ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ… (Μάρκ.1:15). Το κλειδί είναι ο νόμος της μετανοίας που παράγει έργα άξια μετανοίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κύριός μας είπε στους μαθητές του δύο φορές εν συνεχεία: «Ουχί, σας λέγω, αλλ’ εάν δεν μετανοήτε, ΠΆΝΤΕΣ ομοίως θέλετε απολεσθή. ……… Ουχί, σας λέγω, αλλ’ εάν δεν μετανοήτε, ΠΆΝΤΕΣ ομοίως θέλετε απολεσθή.» (Λουκ.13:3-5). Βλέπετε, ο Κύριος δεν κάμνει ουδεμία διάκριση!
Εκείνο που μετρά, δεν είναι εάν παράγουμε 30 ή 50 ή 100 %. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΜΟΝΟΝ ΕΑΝ ΜΕΤΑΝΟΟΥΜΕ, ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΑΣ ! ΝΑΙ, ΚΑΙ ΕΑΝ ΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ! Εκείνοι που δεν μετανοούν δεν έχουν θέση στην οικογένεια του Χριστού. «…Εάν δεν σε νίψω δεν έχεις μέρος μετ’εμού!» (Ιωάν.13:8). Ο νοών, νοείτω!
Κάποιος ενδεχομένως να ισχυρισθή ότι ο Θεός θα χρησιμοποιήσει την παιδείαν Του, προκειμένου να διασώσει τον χλιαρόν ή τον άτακτον. ΑΛΗΘΕΣ! Προσοχή όμως: Η παιδεία του Θεού δεν οδηγεί κατ’ ανάγκην σε μετάνοια και σε απόρριψη της ανυπακοής μας (Ησα.1:5). «Διά τί παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη η καρδία κεχαυνωμένη». Η παιδεία του Θεού είναι χρήσιμη μόνον σ’εκείνους που δέχονται την παιδείαν του Θεού, ταπεινούνται ενώπιον Θεού και ανθρώπων… Παρακαλώ, προσέξτε το ακόλουθο εδάφιο: «Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν» (Ψαλ.94:15). Η έλλειψη ευθύτητος οδηγεί σε στασιασμόν (Ησα.1:5). Μπορούμε να ξεχάσουμε εκείνο που ο Παύλος είπε σχετικά με την αποστολή του; Δήλωσε επισήμως ότι η αποστολή του ήταν να δώσει την μαρτυρία του για «…την εις τον Θεόν μετάνοιαν και την πίστιν την εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν» (Πράξ.20:21). Συμπεραίνομε κατά συνέπεια ότι η βάση της σωτηρίας μας είναι η θυσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αλλά το κλειδί της ασφαλείας και της πνευματικής προόδου μας είναι η ειλικρινής μετάνοια:
Δεν υπάρχει μετάνοια; Δεν υπάρχει διόρθωση!
Δεν υπάρχει μετάνοια; Δεν υπάρχει πνευματική πρόοδος!
Δεν υπάρχει μετάνοια; Δεν υπάρχει Χριστός!
Δεν υπάρχει μετάνοια; Δεν υπάρχει ζωή αιώνια αλλά αιώνιος θάνατος!
2. « …μέλλουσι να αποθάνωσι·… »
Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον εδάφιον στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, το οποίο έχει ως εξής: «Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά, τα οποία μέλλουσι να αποθάνωσι· διότι δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του Θεού» (Αποκ.3:2). Αυτό το χωρίο δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο απόστολος Ιωάννης ομιλούσε περί χριστιανών, που ήταν ακόμη πνευματικά ζωντανοί αλλά που κινδύνευαν να πεθάνουν, εκτός εάν ενισχύονταν από άλλους Χριστιανούς ή από τους «υπευθύνους της Εκκλησίας», οι οποίοι ήταν δυνατοί… και οι οποίοι είχαν αμελήσει να φροντίσουν τους αδύναμους χριστιανούς, η ζωή των οποίων διακυβεύονταν! Προσοχή! Οι νεκροί δεν μπορούν να πεθάνουν. Μόνον εκείνοι που είναι ακόμα ζωντανοί μπορούν να πεθάνουν!
Τι σημαίνει αυτό στη φράση που εξετάζομε; Ασφάλεια ή επικείμενον ή εν εξελίξει πνευματικόν θάνατον; Έτσι, οι αδύνατοι και ασταθείς χριστιανοί, ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ, μέλλουν να αποθάνουν! [Πιστεύω ότι ο Παύλος γι’αυτόν τον λόγον ήθελε, πιθανότατα, να επιστρέψει και να επισκεφθεί τους αδελφούς κατά πάσαν πόλιν, στις οποίες είχαν κηρύξει τον λόγον του Κυρίου, για να διαπιστώσουν «πως έχουσι» (Πράξ.15:36), μήπως τους επείρασεν ο πειράζων και αποβεί εις μάτην ο κόπος τους (1Θεσσαλ.3:5)].
Στην προς Ρωμαίους 14:15 (αλλά και στην 1Κορ.8:11) έχομε το ίδιο πνεύμα όσον αφορά τους αδύνατους αδελφούς εν Χριστώ: «Εάν όμως ο αδελφός σου λυπήται διά φαγητόν, δεν περιπατείς πλέον κατά αγάπην· μη φέρε εις απώλειαν με το φαγητόν σου εκείνον, υπέρ του οποίου ο Χριστός απέθανεν» «…Μη φέρε εις ΑΠΩΛΕΙΑΝ με το φαγητόν σου εκείνον, υπέρ του οποίου ο Χριστός απέθανεν.»
Αυτό που ο Απόστολος Ιωάννης εδιδάσκε στην εκκλησία των Σάρδεων, αποτελεί αφενός ένα κίνδυνο για τον αδύνατο και ασταθή χριστιανό και ταυτόχρονα μια πολύ σοβαρή προειδοποίηση προς τον δυνατόν χριστιανόν, ο οποίος λόγω είτε της γνώσεως του και της πνευματικής του ελευθερίας, είτε λόγω της ελλείψεως διακρίσεως ή ακόμα λόγω ελλείψεως αγάπης θα σκανδάλιζε και θα προκαλούσε την πνευματική πτώση στην αμαρτία του αδύνατου αδελφού! Σύμφωνα με τη Βίβλο ο αδύνατος αδελφός θα απωλεσθεί ΕΞΑΙΤΙΑΣ των ισχυροτέρων αδελφών και οι οποίοι δεν κάνουν το καθήκον τους προς τον αδύνατο αδελφό για τον οποίον ο Χριστός απέθανε. «Και διά την γνώσιν σου θέλει απολεσθή ο ασθενής ΑΔΕΛΦΟΣ, διά τον οποίον ο Χριστός απέθανεν» (1Κορ.8:11), εκτός βεβαίως εάν ο αδελφός αντιδράσει από μόνος του θετικά και εγκαίρως σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Είναι σαφέστατο! Φυσικά, αυτό δεν έχει σχέση με προβλήματα μόνον ορισμένων τροφών αλλ’επίσης και με κάθε κακή ή απερίσκεπτο συμπεριφορά. Συνεπώς, η ευθύνη πέφτει στους ώμους των δυνατών αδελφών. Από την άλλη πλευρά, όλοι οι αδελφοί που είναι αδύνατοι δεν θα χαθούν επειδή είναι αδύνατατοι. Κινδυνεύουν όμως να χάσουν την σωτηρία τους…
3. «… Κύριε, Κύριε…»&&&
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εδήλωσε: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν. Πας λοιπόν όστις ακούει τους λόγους μου τούτους και κάμνει αυτούς, θέλω ομοιώσει αυτόν με άνδρα φρόνιμον, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν· και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και δεν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν. Και πας ο ακούων τους λόγους μου τούτους και μη κάμνων αυτούς θέλει ομοιωθή με άνδρα μωρόν, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον· και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε, και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη. » (Ματ.7:21-27 ).
Παρακαλώ, αγαπητέ αναγνώστη, πρόσεξε την εξαιρετικά σημαντική αρχή της χριστιανικής ζωής που αναφέρει ο απόστολος Ιάκωβος στην επιστολήν του: «Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς» (Ιάκ.1:22). Ναι, αφήνωντας την καρδιά του να τον απατά και να καθιστά τη θρησκεία του ματαία (Ιάκ.1:26). Ο Θεός ασχολείται με την καρδιά μας και τη συμπεριφορά μας και όχι με τα λόγια μας…
Συμπεραίνομε, λοιπόν, ότι δεν κατηγορούνται ως μη πιστοί, αλλά ως άνθρωποι περιπατούντες εν αταξία, εν ανυπακοή! Ως εκ τούτου, επαναλάμβάνω, ότι αυτή η περικοπή δεν αναφέρεται σε μη πιστεύοντας, αλλά σε πιστεύοντας! Η πίστη τους τούς κάνει να αποκαλούν τον Ιησούν Χριστόν ΚΥΡΙΟΝ!
Η ενέργεια θαυμάτων, το χάρισμα της διδασκαλίας, η προφητεία, τα εξαιρετικά ταλέντα δεν συνδέονται κατ' ανάγκην με την ευσέβεια, δεν συνδέονται οπωσδήποτε με τον ηθικό χαρακτήρα. Τι πιστεύετε για τον προφήτη Bαλαάμ ή για τους μάγους της Αιγύπτου;
Πώς αντιλαμβάνεσθε;
- 1Κορ.13:2: «Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν».
- Λουκ.6:46: «Διά τί δε με κράζετε, Κύριε, Κύριε, και δεν πράττετε όσα λέγω;»
- Ρωμ.2:13: «Διότι δεν είναι δίκαιοι παρά τω Θεώ οι ακροαταί του νόμου, αλλ' οι εκτελεσταί του νόμου θέλουσι δικαιωθή».
- 2Cor.11:15: «Διότι δεν είναι δίκαιοι παρά τω Θεώ οι ακροαταί του νόμου, αλλ' οι εκτελεσταί του νόμου θέλουσι δικαιωθή».
- 1Ιωάν.2:19: «Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ' υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών».
- Λουκ.9:49: «Αποκριθείς δε ο Ιωάννης, είπεν· Επιστάτα, είδομέν τινά εκβάλλοντα τα δαιμόνια εν τω ονόματί σου, και ημποδίσαμεν αυτόν, διότι δεν ακολουθεί μεθ' ημών».
Ένα πράγμα είναι βέβαιο για αυτό το είδος των ανθρώπων: Ακόμη και αν λένε ότι έχουν χαρά, ελπίδα, ζήλο. Ακόμη και αν λένε ότι είχαν ή έχουν οπτασίες (οράματα), ότι έχουν γλωσσολαλήσει (τί είδους γλώσσα και ποίας προελεύσεως;), κι’άν έχουν έλθει σε εκστάσεις κ.λπ., δεν υπήρξαν ποτέ πραγματικοί χριστιανοί!
Αντίθετα, όσοι έχουν κατασκευάσει το σπίτι τους επί του βράχου είναι αυτοί που θα σωθούν! Ποία είναι η έννοια των λέξεων: «επί του βράχου» και «επί της άμμου»; Παρακαλώ, σταθείτε και σκεφθείτε και μη λησμονήσετε ότι: «Όστις λέγει, Εγνώρισα αυτόν, και τας εντολάς αυτού δεν φυλάττει, ψεύστης είναι, και εν τούτω η αλήθεια δεν υπάρχει» (1Ιωάν.2:4). Τέτοιοι ψεύστες θα σωθούν, εάν δεν μετανοήσουν εγκαίρως; Στο ανωτέρω απόσπασμα και σε μια παράλληλη περικοπή (Λουκ.13:26-27 ) βλέπομε μια άλλη πλευρά του ίδιου προβλήματος: «τότε θέλετε αρχίσει να λέγητε· Εφάγομεν έμπροσθέν σου και επίομεν, και εν ταις πλατείαις ημών εδίδαξας. Και θέλει ειπεί· Σας λέγω, δεν σας εξεύρω πόθεν είσθε· φύγετε απ’ εμού πάντες οι εργάται της αδικίας.» Η έκφραση: «Εφάγομεν έμπροσθέν σου και επίομεν», πολύ πιθανόν, να αναφέρεται σε συμμετοχή τους στην Τράπεζα του Κυρίου! Δεν αποκλείεται μάλιστα να συμμετέσχον στην Tράπεζα του Κυρίου ενώ είτε ζούσαν σε αμαρτία είτε δεν είχαν τακτοποιήσει τις σχέσεις τους με αδελφούς με τους οποίους είχαν ενδεχομένως σοβαρά πνευματικά προβλήματα.Τέτοιοι «εργάτες της ανομίας» θα σωθούν εάν δεν μετανοήσουν εγκαίρως; Ένα ερώτημα προκύπτει: Έχομε να κάνουμε με κατ’όνομα χριστιανούς ή με χριστιανούς που δεν υπακούουν; Γνωρίζω ότι κάποιοι από τους αναγνώστες μου θα διαφωνήσουν λέγοντας ότι οι άνθρωποι στους οποίους αναφέρομαι δεν υπήρξαν ποτέ Χριστιανοί! Ναι και Όχι! Ορισμένοι από αυτούς ξεκίνησαν καλά, αλλά διεφθάρησαν «εν τω υπάγειν»… και τελείωσαν κακώς, ακριβώς όπως ο Δημάς, ο οποίος ήταν ένας από τους συνεργάτες του Παύλου! Ήταν αληθής οπαδός, αντάξιος του Χριστού; (Στο σημείο αυτό θα επανέλθουμε εκτενέστερα περαιτέρω).
Είμαι πεπεισμένος ότι πολλοί θα ισχυρισθούν ότι οι ‘υποθέσεις’ που κάνω δεν έχουν καμία αξία αλλά ό,τι είπε ο Κύριος: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα!» Απολύτως σωστόν! Βεβαίως! Τα λόγια του Κυρίου έχουν ισχύ και όχι τα δικά μου. Όμως τα λόγια μου, βασιζόμενα στην Βίβλο, δεν θέτουν εν αμφιβόλω τους λόγους του Χριστού αλλά τουναντίον τους επιβεβαιώνουν: Ο Ιησούς Χριστός δεν αμφισβήτησε τις απαντήσεις τους, ούτε και τους κατηγόρησε ως ψεύστας ή ως μη πιστεύοντας αλλά ως εργάτας της ανομίας! Ας επαναλάβω: Το να λαλείς τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, να έχεις το χάρισμα της προφητείας, να ξεύρεις πάντα τα μυστήρια και πάσαν τη γνώση, ακόμα και πίστη να μετατοπίζεις όρη, να μοιράζεις τα υπάρχοντά σου και να παραδώσεις το σώμα σου να καυθεί εάν δεν έχεις αγάπη, είσαι ουδέν. (1Κορ.13:2). Ο θέλων να εννοεί, ας εννοήσει!
Είδα κατά την πολυετή εν Χριστώ πείρα μου πιστούς οι οποίοι είτε διότι πήραν μια θέση εξουσίας είτε διότι τους εδόθη μια ηγετική θέση εστράφησαν είτε στη φιλαργυρία είτε στον καταξουσιασμόν της εκκλησίας. Παρά τις διαμαρτυρίες της εκκλησίας ή ορισμένων πιστών επέμειναν πεισματωδώς εις την αμαρτωλήν οδόν τους. Πάσα η προτέρα δικαιοσύνη τους δεν ισχύει πλέον! Είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ «δίκαιοι», σαν να μη είχαν ποτέ πιστεύσει σ’Αυτόν. Καλόν είναι να φέρουμε στη μνήμη μας εκείνο που μας εδίδαξε ο προφήτης Ιεζεκιήλ: «Όταν όμως ο δίκαιος επιστραφή από της δικαιοσύνης αυτού και πράξη αδικίαν και πράξη κατά πάντα τα βδελύγματα τα οποία ο άνομος πράττει, τότε θέλει ζήσει; Πάσα η δικαιοσύνη αυτού, την οποίαν έκαμε, δεν θέλει μνημονευθή· ΕΝ τη ανομία αυτού την οποίαν ηνόμησε και ΕΝ τη αμαρτία αυτού, την οποίαν ημάρτησεν, ΕΝ αυταίς θέλει αποθάνει……. (Μήπως και αυτές οι περιπτώσεις περιλαμβάνονται εις το «Ποτέ δεν σας εγνώρισα»;) Και όταν ο άνομος επιστραφή από της ανομίας αυτού, την οποίαν έπραξε, και πράξη κρίσιν και δικαιοσύνην, ούτος θέλει φυλάξει ζώσαν την ψυχήν αυτού. Επειδή εσυλλογίσθη και επέστρεψεν από πασών των ανομιών αυτού, τας οποίας έπραξε, θέλει εξάπαντος ζήσει, δεν θέλει αποθάνει. (Ιεζ.18:24-28) [………] Όταν ο δίκαιος επιστρέψη από της δικαιοσύνης αυτού και πράξη αδικίαν, διά τούτο μάλιστα θέλει αποθάνει. Και όταν ο άνομος επιστρέψη από της ανομίας αυτού και πράξη κρίσιν και δικαιοσύνην, αυτός θέλει ζήσει διά τούτο (Ιεζ.33:11-19)
***
Η βάση της σωτηρίας μας είναι η πίστη μας στη θυσία του Ιησού Χριστού! Το κλειδί, όμως, της ασφαλείας και της προόδου του πιστού είναι Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ! Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…