Κεφάλαιον 13 Συνέχεια από το Κεφάλαιον 12
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Β’: Ποιός πιστός κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του…(#4)
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ: «Μελέτες κατά Περίπτωση»…(#4
Τώρα θα εξετάσουμε άλλες περιπτώσεις:
11. Αδελφοί στους οποίους υπάρχει « πονηρά καρδία απιστίας »…
Ο συγγραφεύς της επιστολής προς Εβραίους προειδοποιεί: «προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχη εις μηδένα από σας πονηρά καρδία απιστίας, ώστε να αποστατήση από Θεού ζώντος, αλλά προτρέπετε αλλήλους καθ’ εκάστην ημέραν, ενόσω ονομάζεται το σήμερον, διά να μη σκληρυνθή τις εξ υμών διά της απάτης της αμαρτίας· διότι μέτοχοι εγείναμεν του Χριστού, εάν κρατήσωμεν μέχρι τέλους βεβαίαν την αρχήν της πεποιθήσεως, ενώ λέγεται· Σήμερον, εάν ακούσητε της φωνής αυτού, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας ως εν τω παραπικρασμώ. Διότι τινές, αφού ήκουσαν, παρεπίκραναν αυτόν αλλ’ ουχί πάντες οι εξελθόντες εξ Αιγύπτου διά του Μωϋσέως. Εις τίνας δε παρωργίσθη τεσσαράκοντα έτη; ουχί εις τους αμαρτήσαντας, των οποίων τα κώλα έπεσον εν τη ερήμω;» (Εβρ.3:12-17 – 1Κορ.10:10 Ιούδας 1:5).
Τί σημαίνει πονηρά καρδία απιστίας; Σημαίνει «πονηρά καρδία απιστίας» σε έναν πιστεύοντα! Νωρίτερα ή αργότερα αυτή θα τον οδηγήσει σε αποστασία. Πρόκειται για έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεόν, πράγμα το οποίον υπήρξε η αιτία της αρχικής αποστασίας και η πηγή όλου του κακού που σήμερα υποφέρουμε. Τί θα συμβεί εάν ο σύζυγος δεν έχει εμπιστοσύνη στη σύζυγο του ή το παιδί προς τους γονείς του; Δεν θα επέλθει αποστασία μεταξύ τους; Απόσταση μεταξύ τους! Αδύνατον να εισέλθη ο άνθρωπος στη γη της αναπαύσεως και καταπαύσεως… με έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Θεόν ή και προς τους ανθρώπους που τον αγαπούν! Προσέξατε πόσον διαφορετικής μεταχειρήσεως έτυχον ο Χάλεβ και ο Ιησούς του Ναυή! Γιατί; Επειδή ‘είχαν εν εαυτοίς άλλο πνεύμα και ηκολούθησαν εντελώς την οδόν του Θεού’! (Αριθ.14:24). Ναι, και μέχρι τέλους!
Αλλού, στην ίδια προς Εβραίους επιστολή είναι γραμμένο: «Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμέν ποτέ.» (Εβρ.2:1). Επίσημες προειδοποιήσεις! Εγράφησαν ματαίως; Λέγει «ημείς»! Αυτή είναι, επίσης και η έννοια του εδαφίου Εβρ.3:6: «ο δε Χριστός ως Υιός επί τον οίκον αυτού, του οποίου ημείς είμεθα οίκος, εάν κρατήσωμεν μέχρι τέλους βεβαίαν την παρρησίαν και το καύχημα της ελπίδος.».
Επίσης, πρέπει να προσέξουμε τις εξής προειδοποιήσεις:
- «Προσέχετε εις εαυτούς, διά να μη χάσωμεν εκείνα, τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν. Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν» (2Ιωάν.1:8-9). Δεν χάνονται τα έργα μας παρά εάν αμαρτάνουμε χωρίς να μετανοούμε…
- «Αγαπητέ, μη μιμού το κακόν, αλλά το αγαθόν. Ο αγαθοποιών εκ του Θεού είναι, ο δε κακοποιών δεν είδε τον Θεόν.» (3Ιωάν.1:11)
Αυτές οι προειδοποιήσεις σας λέγουν κάτι;
12. Εκείνοι που δεν πιστεύουν τις υποσχέσεις και προειδοποιήσειςτου Θεού
Και τί θα ειπούμε για την περιγραφή των εδαφίων Εβρ.3:17-19; «Εις τίνας δε παρωργίσθη τεσσαράκοντα έτη; ουχί εις τους αμαρτήσαντας, των οποίων τα κώλα έπεσον εν τη ερήμω; Προς τίνας δε ώμοσεν ότι δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσιν αυτού, ειμή προς τους απειθήσαντας; Και βλέπομεν ότι διά απιστίαν δεν ηδυνήθησαν να εισέλθωσι!». Έτσι, βλέπομε ότι δεν μπορούσαν να εισέλθουν εξαιτίας της απιστίας. Ο Θεός τους περίμενε και τους υπέμεινε επί σαράντα χρόνια! Είχαν ιδεί «τεράστια» και «θαύματα» στη ζωή τους αλλά η θέση της καρδιάς τους δεν άλλαξε! Η καρδιά τους ήταν ΑΝΕΝΤΙΜΟΣ από την αρχή. Ο απόστολος Ιάκωβος προειδοποίησε τους χριστιανούς: «Θέλω δε να σας υπενθυμίσω, αν και σεις εγνωρίσατε ήδη τούτο, ότι ο Κύριος, αφού έσωσε τον λαόν εκ γης Αιγύπτου, απώλεσεν ύστερον τους μη πιστεύσαντας» (Ιούδας 1:5) Και ξανά και ξανά στα εδ. Εβρ.4:1-3: «Ας φοβηθώμεν λοιπόν μήποτε, ενώ μένει εις ημάς επαγγελία να εισέλθωμεν εις την κατάπαυσιν αυτού, φανή τις εξ υμών ότι υστερήθη αυτής. Διότι ημείς ευηγγελίσθημεν, καθώς και εκείνοι· αλλά δεν ωφέλησεν εκείνους ο λόγος, τον οποίον ήκουσαν, επειδή δεν ήτο εις τους ακούσαντας ηνωμένος με την πίστιν……… ». Μετανοώ και πιστεύω ειλικρινά είναι το παν! Η θέση αυτή οδηγεί σε δράση και σε πράξεις: Σε πίστη δι’αγάπης ενεργουμένη (Γαλ.5:6). Αδύνατον να εισέλθη ο άνθρωπος στη ‘γη της αναπαύσεως και καταπαύσεως’ με έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Θεόν !
Η απιστία και η ανυπακοή τιμωρούνται!
13. Εκείνοι που έχουν «παραπέσει»
Τι θα ειπούμε για την περικοπή Εβρ.6:4-8 : «Διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς και γενόμενοι μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος, και έπειτα παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν του Θεού και καταισχύνοντες. Διότι γη, ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην επ’ αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους, διά τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού· όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή.»
Έτσι βλέπομε ότι έχομε να κάνουμε με πιστεύοντας, και όχι με εθνικούς! Τί σημαίνει μάλιστα η λέξη ‘ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν του Θεού’; Με πιστεύοντας που ήταν ΜΕΣΑ στην χάρη του Θεού και κινδύνευαν να εκ-πέσουν αυτής, να πέσουν έξω από αυτήν! Αντιθέτως, βλέπομε τα θαυμάσια πράγματα που εγράφησαν για εκείνους που ήσαν επιμελείς στην εκπλήρωση του θελήματος του Θεού: «Περί υμών δε, αν και λαλώμεν ούτως, αγαπητοί, είμεθα πεπεισμένοι ότι έχετε τα καλήτερα και συνεχόμενα με την σωτηρίαν. Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες. Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους, διά να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας» (Εβρ.6:9-12).
AMΗN… ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ! Ναι, με πίστη στις υποσχέσεις Tου και με υπομονή: Υπομονή ενωμένη με την ελπίδα της λυτρώσεως (εδ.19).
Ο συγγραφεύς της προς Εβραίους επανέρχεται και πάλι στο ίδιο σημείο (στο κεφάλαιο 10), μιλώντας τους με σοβαρότερες προειδοποιήσεις: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών, αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους» (Εβρ.10:26-27 ). Τα εδάφια Εβρ.10:22-39 περιγράφουν ξεκάθαρα τον κίνδυνο εκείνων που ζουν αμελώς, που ζουν με συνείδηση πονηρά, συρόμενοι εις τα οπίσω και αποστρεφόμενοι τον λαλούντα εξ ουρανών! (εδ.12:25). Γιατί έπεσαν; ΕΑΝ είχαν αγαπήσει τον Θεόν ΕΚ ΚΑΡΔΙΑΣ χωρίς επιφύλαξη δεν θα μπορούσαν να έχουν κακές επιθυμίες στην καρδιά τους. «Η ΠΤΩΣΗ»τους θα ήταν αδύνατος!
Ας μη υπάρξει παρεξήγηση! Ο προφήτης Ιωνάς, ο βασιλεύς Δαβίδ και ο Απόστολος Πέτρος, παραδείγματος χάριν, ποτέ δεν «παρέπεσαν» παρά τις σοβαρές τους αμαρτίες! Ήταν αδύνατοι, ΑΛΛΑ ήταν ειλικρινείς, ήταν τίμιοι! Έπεσαν αλλά σηκώθηκαν γιατί αγαπούσαν τον Κύριον. Δεν είχαν παρά μία μόνον επιθυμία στην καρδιά τους: Να αγαπούν τον Θεόν, να κάνουν το θέλημά Του και να Τον υπηρετούν! «Η επιθυμία των δικαίων είναι μόνον το καλόν· η προσδοκία δε των ασεβών οργή» (Παρ.11:23). Η καθαρότητα της καρδιάς τους απεκαλύφθη πέραν πάσης αμφιβολίας! Αυτή η περίπτωση φέρνει στον νουν μου εκείνο που ο Απόστολος Παύλος έγραψε στην προς Κορινθίους πιστούς: «Διότι ιδού, αυτό τούτο, το ότι ελυπήθητε κατά Θεόν, πόσην σπουδήν εγέννησεν εις εσάς, αλλά απολογίαν, αλλά αγανάκτησιν, αλλά φόβον, αλλά πόθον, αλλά ζήλον, αλλ’ εκδίκησιν. Κατά πάντα απεδείξατε εαυτούς ότι είσθε καθαροί εις τούτο το πράγμα» (2Κορ.7:11).
Ο Απόστολος Ιάκωβος δηλώνει ταπεινά: «διότι εις πολλά πταίομεν άπαντες …» (Ιάκ.3:2). Τι σημαίνει αυτή η φράση; Πράγματι, όλοι σκοντάφτουμε κατά πολλούς τρόπους! Μήπως τούτο σημαίνει ότι όλοι μας έχουμε «παραπέσει»; Κατ’ουδένα τρόπον! Αγαπούμε τον Κύριον με όλη μας την καρδιά και θέλομε να κάνουμε το θέλημά Του! Δεν έχομε παρά μια επιθυμία και μια σκέψη: Να είμαστε ευάρεστοι εις τον Κύριον! Αλλά οφείλομε ταπεινά να παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν καταφέρνομε να τα κάνουμε σωστά, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, όχι από έλλειψη αγάπης και σταθερότητος ως προς τον ‘ΝΟΜΟΝ’ του Χριστού και τον λόγον Του, αλλά λόγω ελλείψεως, χωρίς αμφιβολία, της αναγκαίας συνέσεως και πνευματικής περισκέψεως… Γι’αυτόν τον λόγον αρχίζει την επιστολήν Του λέγοντας ότι «Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν» (Ιάκ.1:5).
Τέτοιοι άνθρωποι δεν κινδυνεύουν να «παραπέσουν»!
14. «Δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής»
Στην Αποκάλυψη του αποστόλου Ιωάννου διαβάζομε (τουλάχιστον 7 φορές) ότι μόνον όσοι «νικούν» θα κληρονομήσουν τα πάντα (Αποκ.21:7), θα κληρονομήσουν όλες τις ευλογίες Του! Νικούν, αλλά τί; Ασφαλώς τις προσωπικές εκάστου αμαρτωλές τάσεις, τους πειρασμούς του κόσμου τούτου, τις πλάνες, τα προβλήματα και τις δοκιμασίες της ζωής! Αυτό προϋποθέτει ότι ζουν βάσει των χριστιανικών αρχών. Τούτο επίσης, σημαίνει ότι η ζωή και ιδιαίτερα του χριστιανού είναι ένας πόλεμος, μια εκστρατεία (Ιώβ 7:1 et 14:14)! Πολλοί νικώνται ή παραδίνονται στον εχθρό αλλά εκείνοι που μένουν σταθεροί και επιτυγχάνουν τη νίκη θα αμειφθούν ως « νικητές ».
Έχετε ποτέ σταματήσει και σκεφθεί τί θα συμβεί σε όσους δεν έχουν νικήσει αλλά θα έχουν ηττηθεί; Θα υποστούν μόνον μια απλή παιδεία η μιά απλή επιτίμηση; Στην Αποκάλυψη 3:5, αναφέρεται σαφώς ότι «Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής, και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού.» Μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι, εάν ο πιστεύων δεν «νικά», το όνομα του θα διαγραφεί από το βιβλίο της ζωής. Συμπεραίνομε ότι αυτό το εδάφιο σημαίνει ότι τα ονόματα όλων των πιστευόντων είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής. Ορισμένα από αυτά τα ονόματα θα διαγραφούν και ότι μόνον τα ονόματα όσων νικούν και έχουν γίνει εκλεκτοί, αυτών τα ονόματα δεν θα εξαλειφθούν! Όσοι ζουν συνεχώς μια «ζωή σήκω-πέσε», εκείνοι που διάγουν μια ζωή που μπορεί να συγκριθεί με εκείνην ορισμένων μελών της εκκλησίας της Κορίνθου που ημάρτησαν αλλά που δεν μετενόησαν, αυτοί είναι εκείνοι των οποίων το πνευματικό μέλλον διακυβεύεται και ενδέχεται να ιδούν τα ονόματά τους να διαγράφονται από το βιβλίο της ζωής εκτός εάν μετανοήσουν εγκαίρως και εμπιστευθούν τον Θεόν! Τέτοιοι είναι ομοίως εκείνοι που κινδυνεύουν να κατασπαραχθούν από τον εχθρό μας τον διάβολον, ο οποίος περιέχεται ως λέων ορυόμενος ζητών τίνα να καταπίει! Γιατί; Διότι δεν είναι άγρυπνοι και δεν έχουν πάρει την αμετάκλητη απόφαση να ζήσουν για τον Σωτήρα τους! Ιδού κατωτέρω ένα είδος επιβεβαιώσεως της δηλώσεως «δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής »:
- « Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Ο νικών δεν θέλει αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου.» (Αποκ.2:11). Επομένως, η δυνατότης να ιδεί κανείς το όνομά του να διαγράφεται από το βιβλίο της ζωής και να υποφέρει τον δεύτερον θάνατον υπάρχει! Η λέξη «νικά» δεν αναφέρεται σε ‘αγαθοεργίες’ αλλά στην εντολή: «Μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον». Εάν κάποιος μετανοεί ειλικρινά, απορρίπτει ειλικρινά όλα όσα είναι αντίθετα προς το θέλημα του Θεού και η καρδιά του αναπαύεται στην αγάπη του Θεού και στην φροντίδα Του δεν κινδυνεύει να περάσει από τέτοιο κίνδυνο!
- Ο Ησαΐας, ο οποίος μπορούσε δια του Αγίου Πνεύματος να ομιλεί και να αναγγέλει αιώνιες αλήθειες, έγραψε: «Έρχεσαι εις συνάντησιν του ευφραινομένου και εργαζομένου δικαιοσύνην, των ενθυμουμένων σε εν ταις οδοίς σου· ιδού, συ ωργίσθης, διότι ημείς ημαρτήσαμεν· εάν διεμένομεν εν αυταίς, ηθέλομεν σωθή;» (Ησα.64:5).
- Ίσως κάποιοι να έχουν αμφιβολίες σχετικά με την παραπάνω ερμηνεία. Το Ευαγγέλιο μας λέγει: «Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι, τούτο ας φρονώμεν· και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός» (Φιλιπ.3:15). Δεν είναι, επομένως, υποχρεωμένοι να δεχθούν την ερμηνεία μου! Νομίζω, ωστόσο, ότι θα πρέπει να τονισθεί ότι το ζήτημα της διαγραφής του ονόματος του κάποιων από το βιβλίο του Θεού, από το βιβλίο της ζωής, φαίνεται ακόμη και από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και ιδιαίτερα στα βιβλία της Εξόδου, εδάφιον 32:33, Δευτερονομίου 9:14, Ψαλμών 69:28, 109:13, στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Φιλιππισίους και στην Αποκάλυψη 1:8, 17:8, 8:12, 8:15, 9:27, 10:19. Θα ήθελα να παραθέσω κατωτέρω ορισμένα εδάφια από αυτή τη σειρά. Και ο αναγινώσκων ας εννοεί:
- Έξοδ.32:33 «Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Όστις ημάρτησεν εναντίον εμού, τούτον θέλω εξαλείψει εκ της βίβλου μου· (Το εδάφιο αυτό ομιλεί περί διαγραφής προσώπων ήδη εγγεγραμμένων στο βιβλίο…)
- Αποκ.22:19 «και εάν τις αφαιρέση από των λόγων του βιβλίου της προφητείας ταύτης, ο Θεός θέλει αφαιρέσει το μέρος αυτού από του βιβλίου της ζωής και από της πόλεως της αγίας και των γεγραμμένων εν τω βιβλίω τούτω.» (Το εδάφιο αυτό ομιλεί περί διαγραφής προσώπων ήδη εγγεγραμμένων στο βιβλίο…)
- Αποκ.21:27 «Και δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα και ψεύδος, αλλά μόνον οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου.»
- Αποκ.20:12 «Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών»
- Φιλιπ.4:3 «και παρακαλώ και σε, σύντροφε γνήσιε, βοήθει αυτάς αίτινες συνηγωνίσθησαν μετ’ εμού εις το ευαγγέλιον ομού και με τον Κλήμεντα και τους λοιπούς συνεργούς μου, των οποίων τα ονόματα είναι εν βιβλίω ζωής.» [O Δημάς δεν ήταν μεταξύ των συνεργατών του Παύλου (Φιλήμ.1:24, Φιλιπ.4:3); Τί συνέβη όταν εγκατέλειψε τον Παύλο και ιδιαιτέρως το έργον του Θεού;]
15. Όσοι «εξηπατήθησαν υπό του … όφεως»…
Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους πιστούς της πόλης της Κορίνθου: «φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νους σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν» (2Κορ.11:3). Έτσι βλέπομε ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τους Χριστιανούς να εξαπατηθούν υπό του Σατανά και να διαφθαρούν… μέσω ψευδοδιδασκάλων καί πονηρών μεθοδειών του Σατανά (Εφεσ.6:11), μέσω άλλου Ιησού, άλλου Πνεύματος ή άλλου Ευαγγελίου από εκείνου που εδέχθησαν και που αποσκοπούν να εμποδίσουν τους πιστούς: Γι’αυτό και προτρέπονται:
- Να είναι «σοφοί εις το αγαθόν και απλοί εις το κακόν»! (Ρωμ.16:19),
- Να είναι προσκεκολλημένοι εξ όλης καρδίας εις τον Κύριον και να μη στραφούν σε άλλα αντικείμενα, πρόσωπα, εικόνες (Έξοδ.20:4, Δευτερ.5:8-9).
- Να είναι προσκεκολλημένοι στην απλή και υγιά διδασκαλία και να αποφύγουν να στραφούν σε εθελοθρησκείες, μίγματα φιλοσοφιών, ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και χάσουν την απλότητα που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα πραγματικόν χριστιανόν (Κολ.2:23).
- Να μην απομακρυνθούν από τον απλόν τρόπον λατρείας εν πνεύματι και αληθεία που ο Κύριος είχε συστήσει και απαιτούσε: Εν πνεύματι και αληθεία (Ιωάν.4:23), προϊόν λατρείας της καρδίας και όχι τελετών και εορτών, δαπανηρών πολυτελών και εντυπωσιακών ενδυμασιών ή ακόμη με εικονολατρείες, αγιολατρείες, Μαριολατρείες (την αγία μητέρα του Ιησού), μοντέρνους κοσμικούς τρόπους λατρείας, με κληρικισμό κ.λπ. Ας περιοριστούμε σ’αυτά τα ολίγα και ας μη αναφερθούμε σε άλλους τρόπους αντιγραφικής λατρείας…
Θα σωθούν οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι εξηπατήθησαν και διεφθάρησαν, εάν δεν συνέλθουν και δεν μετανοήσουν εγκαίρως και δεν εμπιστευθούν τον Θεόν; ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ, πιστεύετε ότι πιστοί που ηγάπησαν τον Κύριον εξ όλης καρδίας, οι οποίοι ώμοσαν (έκαμαν συνθήκην μετ’Αυτού) να φυλάττουν τας κρίσεις της δικαιοσύνης Του (Ψαλ.119:106 και Ψαλ.50:5), οι οποίοι σήκωσαν τον σταυρόν τους και ακολουθούν τον Ιησούν, οι οποίοι παρέστησαν τα σώματά τους θυσίαν ζώσαν, οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με τον κόσμον τούτον αλλά μεταμορφώνονται δια της ανακαινίσεως του νοός των, θα εξαπατηθούν και θα διαφθαρούν υπό του Σατανά και θα χάσουν την σωτηρίαν τους;
Όχι, όχι, όχι! Οι υποσχέσεις του Θεού σχετικά με την προστασία των ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ δεν έχουν καμία αξία; Ποιός άνθρωπος θα εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Χριστού και ο Χριστός δεν θα τηρήσει την «υποσχεσή Του» να τον φυλάξει μέχρι τέλους; Αυτός ο άνθρωπος έχει τη μαρτυρία μέσα του για την ασφάλεια της σωτηρίας του!
Ας αναφέρομε μόνον τρείς:
- «Αγαπήσατε τον Κύριον, πάντες οι όσιοι αυτού· ο Κύριος φυλάττει τους πιστούς, και ανταποδίδει περισσώς εις τους πράττοντας την υπερηφανίαν» (Ψαλ.31:23)
- «Οι οφθαλμοί μου θέλουσιν είσθαι επί τους πιστούς της γης, διά να συγκατοικώσι μετ’ εμού· ο περιπατών εν οδώ αμώμω, ούτος θέλει με υπηρετεί» (Ψαλ.101:6)
- «οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ» (1Πετ.1:5).
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…