Του Μιλτιάδη Καλογερόπουλου
(Β΄ Τιμόθεος 4:6-8)
Ας κοιτάξουμε μαζί σήμερα ενός ανθρώπου τον αγώνα. Ο αγώνας του είναι σχεδόν στο τέλος του. Ήταν ένας σκληρός αγώνας, σκληρότερος από τον δικό μας. Ήταν ένας αγώνας με πολλά τραύματα, πολλά σημάδια. Χρειαζόταν μερικά ραψίματα κατά την διάρκεια του δρόμου. Ήταν επίσης ένας αγώνας με θαυμαστές νίκες.
“Δεν αρκεί κανείς να αγωνιστεί. Για να είναι άξιος του βραβείου ο αθλητής θα πρέπει να αγωνιστεί τίμια και σύμφωνα με τους κανόνες’’ την ανέφερε ένας γνωστός Έλληνας προπονητής του μπάσκετ, σε συνέντευξή του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αφορμή στάθηκε η συμπεριφορά ενός αθλητή της αντίπαλης ομάδας στη διάρκεια του αγώνα, ο οποίος, κατά τον προπονητή, πάντα, με θεατρινίστικες κινήσεις ξεγελούσε κατ’ εξακολούθηση τους διαιτητές κερδίζοντας φάουλ που δεν του είχαν γίνει στην πραγματικότητα. Πρόκειται για μια συμπεριφορά σαφώς αντιαθλητική και ανέντιμη.
Αυτά τα λόγια τα είχε πει ο Απόστολος Παύλος στον νεαρό Τιμόθεο, πριν 2000 χρόνια σχεδόν. Β’ Τιμ. Β’5 Αν, μάλιστα, και αγωνίζεται κάποιος, δεν στεφανώνεται, αν δεν αγωνιστεί νόμιμα.
Υπάρχουν διάφοροι αγώνες.
Το Ιπποδρόμιο – Horse Races
Αυτοκινητοδρομία – Car Races
Κολύμβηση – Swimming Races
Ποδηλατοδρόμιο –bicycle Races
Μαραθωνοδρόμο — Marathons
Θέλω να συμμεριστώ μαζί σας το τέλος του αγώνα, από αυτό το μήνυμα – θα δείτε το γιατί ενώ το διαβάζουμε.
Β΄Τιμ. 4:6-8 Ανάλαβε λέει στον Τιμόθεο, είμαι στο τέλος της ζωής μου, η ζωή μου είναι μια θυσία στο θυσιαστήριο του Θεού.
Αυτός είναι ο μόνος αγώνας που αξίζει να τρέξεις. Έτρεξα σκληρά τον αγώνα πιστεύοντας έως το τέλος. Αυτό που μένει τώρα είναι το στεφάνι από τον δίκαιο κριτή. Όχι μόνο σε μένα αλλά σε όλους όσους περιμένουν τον ερχομό Του. Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας μιας ολόκληρης ζωής. Ο Παύλος λέει, τελείωσα το δρόμο. Ο Αγώνας αυτός είναι να ζεις την χριστιανική ζωή με τέτοιο τρόπο που να δοξάζει τον Θεό και να οικοδομή τους άλλους, από την ημέρα που αναγεννηθήκαμε μέχρι την τελευταία επίγεια πνοή. Το θαυμαστό νέο είναι ότι υπάρχει στεφάνη για τον κάθε ένα από εμάς. Υπάρχει ένα δώρο για τον καθένα που τελειώνει τον αγώνα. Θέλω να σου πω πως θα μπορέσεις να πάρεις το δώρο. Θέλω να φορέσεις και εσύ το στεφάνη στο τέλος.
Ι. Θα πρέπει να μπεις μέσα στον αγώνα.
Δεν μπορείς να τελειώσεις κάτι που ποτέ δεν άρχισες. Μπορούμε να μιλάμε τι θέλουμε, μπορούμε να γνωρίζουμε. Δεν μπορούμε να κερδίσουμε αν δεν λάβουμε μέρος στον αγώνα. Πως μπορούμε να μπούμε στον αγώνα; Τι φόρμες θα πρέπει να συμπληρώσουμε; που υπογράφουμε; Εισερχόμεθα μέσα στον αγώνα με το να παραδώσουμε την ζωή μας ολοκληρωτικά εις τον Ιησού Χριστό, και να γίνει αυτός ο Κύριος της ζωής μας. Κανένας αγώνας δεν κερδίσθηκε στην αρχή αλλά στο τέλος του αγώνος. Αρχίζοντας ένα αγώνα δε σημαίνει ότι πρόκειται να τον τελειώσεις, αν και αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός. Θα πρέπει να μπεις στον αγώνα για να κερδίσεις, πρέπει να κάνεις κάτι περισσότερο από το να αρχίσεις.
ΙΙ. Πρέπει να έχεις αντοχή.
Αυτός είναι ένας μακρινός αγώνας – Μαραθώνιος . χρειαζόμεθα αντοχή. Θα χρειαστεί να αντέξεις τα σκληρά στρώματα , τους ψηλούς λόφους, της βαθιές κοιλάδες, τους ύπουλους κινδύνους, το πρόσκομμα στα εμπόδια, την βροχή, τα εγκαύματα του ηλίου, την ώρα της μοναξιάς στον αγώνα, την ώρα που έχεις αποκάμει, την ώρα που είσαι έτοιμος να κρεμάσεις τα παπούτσια, χρειάζεσαι αντοχή.
Ο Απόστολος Παύλος Νικητής — μας υπενθυμίζει ότι και αυτός αγωνίστηκε τον καλό αγώνα — μιλάμε για αντοχή – από τον δρόμο της Δαμασκού έως την Ρώμη, υπήρχαν χαρούμενες αλλά και πολλά ατυχήματα στο δρόμο.
Ακούστε τι είχε πει. Α κορ.9:24-27
Δεν ξέρετε ότι, αυτοί που τρέχουν μέσα στο στάδιο, όλοι μεν τρέχουν, ένας όμως παίρνει το βραβείο; Έτσι να τρέχετε, ώστε να το πάρετε.
25 Μάλιστα, κάθε αγωνιζόμενος, εγκρατεύεται σε όλα· εκείνοι μεν, για να πάρουν φθαρτό στεφάνι, εμείς όμως άφθαρτο. 26 Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω, όχι σαν χωρίς στόχο· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπάω τον αέρα· 27 αλλά, δαμάζω το σώμα μου και το δουλαγωγώ, μήπως, ενώ κήρυξα σε άλλους, εγώ γίνω αδόκιμος.
ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Ο αθλητισμός, όπως και κάθε αγώνας στη ζωή που έχει σαν στόχο την απόκτηση ενός βραβείου ή την επίτευξη ενός στόχου, είναι συνυφασμένος με την δυσκολία, την έντονη προσπάθεια και την αφιέρωση του αγωνιζόμενου προς τον τελικό στόχο.
Ο Michael Jordan είπε: Δεν είναι τα μεγάλα πράγματα που κάνεις σε ένα αγώνα. Αλλά να έχεις κάτι μέσα σου να κερδίσεις.
ΙΙΙ. Πρέπει να επικεντρώσεις την προσοχή σου στο βραβείο.
Αυτό που θα μας κρατήσει στον αγώνα είναι το βραβείο στο τέλος, όταν το σχοινί ακουμπήσει στο στήθος μας ξέρουμε ότι κερδίσαμε.
Πολλοί νομίζουν ότι το βραβείο είναι ο ουρανός, αλλά χωρίς το πραγματικό βραβείο χωρίς αγώνα, ο ουρανός είναι απλώς ένα άλλος τόπος.
Εβραίους 12:1-2 λέει:
Κι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας·
2 αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης, ο οποίος, εξαιτίας της χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθησε στα δεξιά του θρόνου του Θεού.
Ο Ιησούς είναι το βραβείο, Αυτός κάνει τον αγώνα άξιο και τον ουρανό κάτι περισσότερο από μια τοποθεσία.
Οι άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν γνήσια σχέση με τον Χριστό ποτέ δεν θα καταλάβουν ποια είναι η αξία της αιωνιότητας μαζί Του.
Θα πρέπει να επιθυμήσουμε το βραβείο σε τέτοιο βαθμό, όπου θα είμαστε πρόθυμοι να περάσουμε από οτιδήποτε ο αγώνας αυτός μας καλεί και να φτάσουμε στο τέλος.
Όλοι μας ανεξαιρέτως την ηλικία μπορούμε να κερδίσουμε τον αγώνα, όχι με το να είμαστε στην πρώτη θέσει, αλλά απλά με το να τελειώσουμε τον αγώνα.
Όπως σε όλους τους αγώνες απαιτείτε κάποια αρχή. Ίσως σήμερα χρειάζεται να καλέσεις τον Ιησού Χριστό στην καρδία σου εάν δεν το έχεις κάνει.
Κάποιος είπε: εάν δεν είσαι πρόθυμος να πάς έως το τέλος, καλύτερα μην πας καθόλου. Είμαστε σε αυτό τον αγώνα έως το τέλος.