Υπάρχουν πολύ σπουδαιότερα θέματα που πρέπει ν’ αλλάξουν μορφή στην επικρατούσα «Ορθόδοξη Εκκλησία» της χώρας μας. Δεν είναι απλώς η μοναστηριακή περιουσία για την οποία τόσος πολύς λόγος γίνεται, αλλά τα ακόλουθα θέματα που εν συντομία θα παραθέσω:
1 ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ να προσευχόμαστε και να προσκυνούμε τους αγίους, ενώ ο Ιησούς Χριστός ξεκάθαρα τονίζει «τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και Αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει» (Ματθ: δ’ 10). Ο άγιος Πέτρος όταν τον προσκύνησε ο Κορνήλιος του είπε: «Σήκω, και εγώ ο ίδιος άνθρωπος είμαι» (Πράξεις: ι’ 28). Ο άγιος Ιωάννης που έγραψε την Αποκάλυψη αναφέρει τα ακόλουθα στο τελευταίο κεφάλαιο: «Και όταν τα άκουσα και τα είδα, έπεσα εις τα πόδια του αγγέλου, που μου τα έδειχνε, για να τον προσκυνήσω. Αλλά αυτός μου είπε: Πρόσεξε μη! Είμαι δούλος σαν εσένα και σαν τους αδελφούς σου τους προφήτας και εκείνους που τηρούν τα λόγια του βιβλίου αυτού. Τον Θεόν να προσκυνήσεις» (Αποκάλυψη: κβ’ 8-9).
2 ΕΧΟΥΝ ΘΕΟΠΟΙΗΣΕΙ και προσεύχονται στην Παρθένο Μαρία σαν να έχει ιδιότητες θεϊκές (πανταχού παρουσία, καρδιογνωσία, κ.α.), ενώ συγχρόνως λένε «Ο πανταχού παρών είναι ο Θεός, δηλαδή Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα». Εφόσον Η μητέρα του Χριστού δεν είναι πανταχού παρούσα πώς μπορεί ν’ ακούσει τις προσευχές μας; Την θεωρούν μεσίτρια και ζητούν να πρεσβεύει για μας, ενώ πολύ καθαρά η διδασκαλία του Χριστού μας αναφέρει «Ένας Θεός υπάρχει και ένας μεσίτης…» (Α’ Τιμόθεον: β’ 5), «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή, κανείς δεν έρχεται εις τον Πατέρα παρά δι’ εμού» (Ιωάννης: ιδ’ 6), «Δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου σωτηρία, ούτε υπάρχει άλλο όνομα υπό τον ουρανό, δοσμένον εις τους ανθρώπους, δια του οποίου πρέπει να σωθούμε» (Πράξεις: δ’ 12) (εδώ αναφέρεται στο Όνομα του Ιησού Χριστού και μόνο). Η ίδια η μητέρα του Ιησού Χριστού όταν ζήτησε από τον Χριστό να μετατρέψει το νερό σε κρασί που είχε τελειώσει στο γάμο της Κανά έλαβε την εξής απάντηση από τον Ιησού Χριστόν: «Τι επεμβαίνεις σ’ εμέ, γυναίκα; Δεν ήλθε ακόμη η ώρα μου». Λέγει η μητέρα Του εις τους υπηρέτας, «Κάνετε ότι σας πη» (Ιωάννης: β’ 4-5). Καθαρά εδώ φαίνεται ότι ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν δέχθηκε μεσιτεία της μητέρας Του. Η πιστή και αγία μητέρα του Χριστού ποτέ δεν δέχθηκε προσκύνηση και λατρεία, τουναντίον θεώρησε τον Θεόν Σωτήρα της (Λουκάς: α’ 47).
3 ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ μας διδάσκουν ότι το νήπιο πρέπει να βαπτισθεί και αν πεθάνει αβάπτιστο θα πάει στην κόλαση. Αυτή η διδασκαλία είναι τελείως ξένη προς τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και των αγίων Αποστόλων. Ο Ιησούς Χριστός πήρε αβάπτιστα Εβραιόπουλα και είπε: «Σας βεβαιώ ότι, εάν δεν μετανοήσετε και δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθαίος: ιη’ 3). “Αφήστε τα παιδιά κα μη τα εμποδίζετε να έλθουν σ’ Εμέ, διότι σε τέτοιους ανήκει η βασιλεία των ουρανών” (Ματθαίος: ιθ’ 14). Μια σύντομη μελέτη της Καινής Διαθήκης που είναι ο καταστατικός χάρτης όλων των χριστιανών, όλων των δογμάτων, μας φανερώνει ότι οι σκοποί του βαπτίσματος είναι:
1ον, Η συγχώρεση των αμαρτιών (Πράξεις: β’ 38, κβ’ 16)
2ον, Ο συμβολισμός της ταφής του παλαιού αμαρτωλού εαυτού και αρχή μιας νέας χριστιανικής ζωής (Ρωμαίους: ς’ 3-5).
3ον, Ένδυσις του Ιησού Χριστού δηλ. της αγνότητας, της καθαρότητας, της αθωότητας (Γαλάτας: γ’ 27).
4ον, Σωτηρία και πρόσθεση στο Σώμα του Ιησού Χριστού δηλ. την Εκκλησία Του (Πράξεις: β’ 41, 47 & Α’ Πέτρου: γ’ 21).
4 ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ διδάξει να κάνουμε μνημόσυνα, τρισάγια υπέρ της ψυχής των πεθαμένων. Η διδασκαλία της Αγίας Γραφής είναι πεντακάθαρη στο θέμα αυτό. Ο άνθρωπος μια φορά πεθαίνει, μετά δε τούτο υπάρχει κρίσις (Εβραίους: θ’ 28). Δεν υπάρχει περίπτωση ο άνθρωπος να μετανοήσει μετά τον θάνατόν του, όσα κόλλυβα, μνημόσυνα και τρισάγια αν γίνουν (Λουκάς: ις’ 26)
5 ΕΧΩΡΙΣΑΝ την Εκκλησία σε κληρικούς και λαϊκούς, ενώ ο Ιησούς Χριστός με την θυσία Του στο σταυρό κατήργησε το ιερατείο της Παλαιάς Διαθήκης και στη χριστιανική πλέον περίοδο όλοι οι αναγεννημένοι πιστοί που έχουν πιστέψει, μετανοήσει και βαπτισθεί είναι ιερείς του Θεού (Α’ Πέτρου: β’ 5-9, Αποκάλυψις: α’ 6). Πουθενά στην Καινή Διαθήκη μετά από τον θάνατο του Ιησού Χριστού και την ίδρυση της Εκκλησίας την ημέρα της Πεντηκοστής δεν αναφέρονται ιερείς σαν τίτλος, που ανήκει μόνο στους πρεσβυτέρους. Υπάρχουν πρεσβύτεροι και διάκονοι (πρεσβύτεροι – επίσκοποι – ποιμένες, τρεις όροι που ανήκουν στο ίδιο πρόσωπο (Πράξεις: κ’ 17, 28). Ο μόνος Αρχιερεύς μας είναι ο Ιησούς Χριστός και έχει την αρχιερωσύνη Του αμετάθετο (Εβραίους: ζ’ 24). Είναι τρομερό λάθος σήμερα να ονομάζονται άνθρωπο αρχιερείς. Ο τίτλος αυτός ανήκει πλέον μόνο στον Ιησού Χριστόν.
6 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη να κατασκευάζουμε εικόνες και να τις προσκυνάμε. Η δευτέρα από τις δέκα εντολές πολύ καθαρά τονίζει, «Μην κάνεις κανένα είδος είδωλον ούτε κανενός την εικόνα, όσα βρίσκονται πάνω στον ουρανό, όσα βρίσκονται κάτω στη γη και όσα βρίσκονται στη θάλασσα που είναι κάτω από τη γη. Μη προσκυνήσεις αυτά και μη λατρεύσεις αυτά» (Έξοδος: κ’ 4-5).
7 ΔΥΣΤΥΧΩΣ πολλές ψευδοδιδασκαλίες και ανθρώπινες παραδόσεις ήρθαν και μετέτρεψαν την ανόθευτη «Μίαν, αγίαν… και αποστολικήν» Εκκλησία που ήταν τον πρώτον αιώνα, στην σημερινή μορφή της «Ορθοδόξου Εκκλησίας», που δυστυχώς είναι ένα κράμα εβραϊκών διδασκαλιών, αρχαίων ελληνικών εθίμων και χριστιανισμού. Μακάρι όλοι οι Έλληνες να μελετούσαν την Αγία Γραφή που είναι η θεμελιώδη πηγή πίστεως για όλους τους χριστιανούς. Μακάρι να αποφάσιζαν οι Καθολικοί, οι Ευαγγελικοί και οι Ορθόδοξοι να επιστρέψουν στην αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία προτού παρεισφρήσουν ξένες διδασκαλίες. Μακάρι να αποφασίσουμε να ονομαζόμεθα μόνο χριστιανοί (Πράξεις: ια’ 26), όπως ακριβώς ήταν οι πρωτεργάτες του Θείου Λόγου. Πολλοί πιστοί σ’ ολόκληρο τον κόσμο που αγαπούν την αλήθεια, έχουν κάνει πράξη την πολυπόθητη ενότητα των πιστών.
από την «Ελευθεροτυπία» 25/06/1987 *********************Το παραπάνω κείμενο που αντέγραψα, το ανέσυρα από το αρχείο μου, με χαρά μπορώ να πω, διότι, αν και «ξεχασμένο» ήρθε και πάλι στα χέρια μου, όπου και το μοιράζομαι με τους αναγνώστες μου.
Είναι πράγματι ευλογία όταν ακούγονται τέτοιες φωνές, και πολύ περισσότερο όταν ένα ιδιωτικό πολιτικο-κοσμικό έντυπο, όπως η «Ελευθεροτυπία» δέχεται να δημοσιεύσει.
Ο «Σπορέας» συμφωνεί απόλυτα με τα λεγόμενα του κ. Ρούσσου, και εξ αρχής υποστηρίζει αυτές τις θέσεις -όπως φαίνεται και στα περισσότερα άρθρα μου-, που πολλές φορές χρησιμοποιώ «σκληρή γλώσσα» (για αφύπνιση) χωρίς να μπορώ να την αποφύγω. Η τοποθέτηση μου, ως ΑΔΟΓΜΑΤΙΣΤΟΣ, (που δυστυχώς ξενίζει τους μη γνωρίζοντες την αλήθεια), και η παράκληση μου για επιστροφή στις γνήσιες Αποστολικές ρίζες, τις καθ’ όλα ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ (Ορθώς δοξάζειν) χωρίς ονόματα και ταμπέλες, αλλά μόνο με την ονομασία ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ (Πράξεις: ια’ 26), αυτή την επιδίωξη έχει, όπως μας προτρέπει και από το άρθρο του, ο θεολόγος Ντίνος Ρούσσος.
Η ενότητα του χριστιανισμού ήταν και είναι κύριο μέλημα του «Σπορέα» αλλά και του κάθε αναγεννημένου πιστού που έχει σκοπό και επιδίωξη την δόξα του Ιησού Χριστού. Τα ονόματα Καθολικός, Ευαγγελικός και Ορθόδοξος, είναι καλά μόνο για τα χαρτιά του “Καίσαρα” (κράτος), αλλά δεν πρέπει να έχουν ισχύ στην ενότητα των πιστών χριστιανών, διότι μόνο διχόνοια και έχθρα φέρνουν. Ο Απόστολος Παύλος το λέει με πόνο ψυχής: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην» (Α’ Κορινθίους: α’ 10).
Μήπως υπάρχει σώφρων χριστιανός που δεν το θέλει αυτό;
Γιώργος Οικονομίδης
“sporeas.gr”
12/12/2007