Στην Θεία Ευχαριστία, το ψωμί και το κρασί γίνονται πραγματικό σώμα και αίμα Ιησού Χριστού;

From: Σπύρος Γκόλιας
Subject: Ερώτηση Βιβλική

ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας κύριε Οικονομίδη. Θα ήθελα να σας κάνω και μία ακόμα ερώτηση. Σας ευχαριστώ για την απάντηση που δώσατε στην προηγούμενη μου ερώτηση σχετικά με τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών. Συγχωρέστε την μη σκόπιμη δογματική χροιά που ίσως δίνω στις ερωτήσεις μου, απλά επειδή προέρχομαι από Καθολική οικογένεια, κάποια πράγματα τα οποία από μικρός μου τα μεταφέρανε ίσως διαφορετικά, έχουν μείνει μέσα στο μυαλό μου πολύ έντονα. Η ερώτηση μου, μελετώντας (συστηματικά και με πάθος) εδώ και 3 μήνες την Αγία Γραφή, είναι σχετικά με το αν κατά την Θεία Ευχαριστία, το ψωμί και το κρασί παραμένουν όντως ψωμί και κρασί, ή αν γίνονται πραγματικό σώμα και αίμα Ιησού Χριστού, έστω και η "μεταβολή" αυτή ή "μετουσίωση" αν τελικά είναι συνμετουσίωση δηλαδή σώμα και αίμα δια της πίστεως, εξωτερικά όμως ψωμί και κρασί. Διάβασα την ερώτηση ενός αναγνώστη σας στο θέμα αυτό (θανάσης), αλλά η απάντηση που του δώσατε προσωπικά δεν με κάλυψε και μου άφησε πολλά ερωτηματικά. Παρακαλώ θα ήθελα αν έχετε την καλοσύνη να κάνετε μία πιο αναλυτική απάντηση. Καλοπροαίρετα ρωτώ και ειδικά α ν δεχτούμε όντως το "κάνετε τουτο εις την ανάμνηση.." παρόλα ταύτα βλέπω ότι τα παρακάτω εδάφια "διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου." και επίσης "Διότι η σαρξ μου αληθώς είναι τροφή, και το αίμα μου αληθώς είναι πόσις" δίνουν μία ερμηνεία πιο κοντά στην μετουσίωση. Πώς θα μπορούσαμε να τα ερμηνεύαμε; Παρακαλώ συγχωρέστε την επιμονή μου σε κάποια εδάφια, η ερώτηση μου είναι καλοπροαίρετη. Σας ευχαριστώ, ο Θεός να σας ευλογεί.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητέ Σπύρο,

Η απάντηση που έδωσα σε άλλον αναγνώστη για το θέμα αυτό με την Θεία Ευχαριστία και το Σώμα και Αίμα Χριστού, ισχύει ως τοποθέτηση και δεν αλλάζει. Δεν βλέπω τι άλλο να γράψω ως επιπλέον πληροφορία. Είναι καθαρή διακήρυξη του Λόγου του Θεού, ότι, η Τελετή αυτή του Δείπνου του Κυρίου με Άρτο και Οίνο γίνεται μόνο από πιστούς Χριστιανούς ως ανάμνηση των Παθών του Κυρίου και της Σωτηρίας που χάριν του σταυρού προσφέρεται σε κάθε μετανοημένη ψυχή.

Είναι γνωστό ότι, η Ορθόδοξη και Καθολική εκκλησία θεωρούν ότι η τελετή αυτή είναι θυσία πραγματική, αλλά αναίμακτη, όπου ο Χριστός προσφέρεται και πάλι Θυσία στον Πατέρα Θεό υπέρ των αμαρτιών μας, και η θυσία αυτή (η θρησκευτική δηλαδή) είναι ίδια με την Θυσία του Γολγοθά. Με την ενέργεια του ιερέα υποστηρίζουν ότι μεταβάλλεται ο άρτος και ο οίνος σε πραγματικό σώμα και αίμα Χριστού. Η Βίβλος όμως έχει διαφορετική θέση από την θρησκεία. Δεν γίνεται να προσφέρουν τον Κύριο ως θυσία κάθε φορά που γίνεται η τελετή αυτή, διότι: «ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών» (Εβραίους: 9’ 28), καθώς επίσης ότι: «…είμεθα ηγιασμένοι διά της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης» (Εβραίους: 10’ 10).

Και ο Απόστολος Πέτρος δηλώνει γράφοντας ότι: «Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας…» (Α’ Πέτρου: 3’ 18).

Το «άπαξ» υποδηλώνει μια για πάντα, μια και μόνη φορά, και όχι επανάληψη σε κάθε τελετή Θείας Κοινωνίας όπως τά θρησκευτικά συστήματα κάνουν.

Θα σου δώσω περιληπτικά και κάποια μαρτυρία ενός πιστού Χριστιανού στην κοντινή εποχή του Κυρίου. Πρόκειται για τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα που έζησε στα έτη 100-163 μ.Χ. Αυτός στην «Απολογία» του περιγράφει την συνάθροιση ως εξής:

«Την Κυριακή γίνεται συνάθροιση των πιστών και αναγιγνώσκονται τα απομνημονεύματα των Αποστόλων και ο προϊστάμενος προτρέπει να μιμηθούν όλα αυτά τά καλά που άκουσαν. Έπειτα όλοι εγειρόμεθα και αναπέμπουμε προσευχές. Μετά το τέλος των προσευχών προσφέρεται άρτος και ποτήριον ύδατος και οίνου και αυτός αφού τά λάβει αναπέμπει προσευχή ευχαριστίας. Έπειτα οι διάκονοι δίνουν στον καθένα να μεταλάβουν από τον άρτο και τον οίνο».

Αυτός ήταν αγαπητέ μου ο ΑΠΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ Θείας Ευχαριστίας την εποχή εκείνη, και δεν υπήρχαν «μαγικές» τελετουργίες που γινόντουσαν στην Τελετή του Δείπνου, ούτε υπήρχαν φυσικά ιερείς για την τελετουργία αυτή εφόσον το ιερατείο καταργήθηκε με την Θυσία τού Κυρίου. Όλα αυτά τα θρησκευτικά κατασκευάσματα έχουν την αφετηρία τους από το Βυζάντιο του 350 μ.Χ. και μετά, όταν η παρακμή έκανε την εμφάνιση της στον Χριστιανισμό.

Αγαπητέ Σπύρο, εφόσον μελετάς μόλις τρείς μήνες -όπως λές- τον Λόγο του Θεού, το σημαντικότερο είναι να γνωρίσεις τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό σου Σωτήρα και να πιστέψεις στο Σωτήριο έργο που έκανε επάνω στον Σταυρό του Γολγοθά, και μετά θα σου αποκαλυφθούν δια του Αγίου Πνεύματος οι απορίες σου αυτές. Δώσε μεγαλύτερη βάση στην μελέτη περί της Δωρεάν Σωτηρίας.

Ευχαριστώ γιά τήν επικοινωνία.

ΡΩΤΑΤΕ καί ΑΠΑΝΤΑΜΕ