Η Αγία Τριάδα Μετεώρων ζητεί να της αναγνωριστεί η κυριότητα σε έκταση 27.000 στρεμμάτων Στην αγωγή που έχει καταθέσει δεν επικαλείται χρυσόβουλλα ή φιρμάνια αλλά «νομή και κατοχή από απωτάτων χρόνων»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ
Μια «δασική Βιστωνίδα» διεκδικεί από τον Δήμο Καλαμπάκας η Μονή Αγίας Τριάδας των Μετεώρων. Η μονή, με αγωγή κατά του δήμου που κατέθεσε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Πρωτοδικείο Τρικάλων, ζητεί να αναγνωριστεί η κυριότητά της σε δασική έκταση 27 χιλιάδων στρεμμάτων στο σημείο όπου συναντώνται οι Δήμοι Καλαμπάκας, Χασίων και Τυμφαίων. Χωρίς να επικαλείται χρυσόβουλλα ή φιρμάνια, το μοναστήρι ζητεί την αναγνωριστική κυριότητα της περιοχής, καθώς, όπως επικαλείται στην αγωγή του, «από των απωτάτων χρόνων και προ του έτους 1840, περιήλθεν εις εμέ κατά αποκλειστικήν κυριότητα, νομήν και κατοχήν στο δασοαγρόκτημα “Βλαχάβα”, ολικής εκτάσεως 27.191,840 στρεμμάτων».Η μονή υποστηρίζει ότι:
«ασκούσα επ΄ αυτού όλες τις πράξεις νομής και κατοχής που αρμόζουν στον κύριο, συνεχώς και αδιαλείπτως έως του έτους 1923, βόσκοντας επ΄ αυτού τα αιγοπρόβατά μου, μισθώνοντας τις γεωργικές εκτάσεις σε τρίτους, κόπτοντας ξυλεία για τις ανάγκες της Μονής και επιβλέποντας συνεχώς τούτο από τυχόν καταπατήσεώς του από οιονδήποτε τρίτο, καταστάς έτσι κυρία τούτου».
Ακόμη υπολογίζει ότι η αξία της περιοχής ανέρχεται:
«στο ποσό των 800.000 ευρώ, η δε εικοσαετής πρόσοδός του εις το ποσό των 400.000 ευρώ».
Όπως αναφέρεται στην αγωγή, η απαλλοτρίωση και οι πράξεις διάθεσης στις οποίες είχε προχωρήσει το Δημόσιο στο παρελθόν «είναι παράνομες και καταχρηστικές». Συγκεκριμένα, η μονή τις χαρακτηρίζει αντισυνταγματικές, διότι τα κτήματα δεν χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση ακτημόνων, αλλά για εκμετάλλευση από την τοπική αυτοδιοίκηση. Ακόμη, σημειώνει ότι η καταχώριση της έκτασης στο κτηματολόγιο των τοπικών αρχών έγινε «χωρίς να προβλέπεται από καμία διάταξη» και ότι η εγγραφή «δεν αποτελεί ούτε προβλέπει συστατικό ή αποδεικτικό στοιχείο της κυριότητας του ακινήτου, αλλά έχει ενημερωτικό χαρακτήρα». Ακόμη, κατηγορεί τον δήμο ότι «επελήφθη αναρμοδίως της διαχείρισης και εκμετάλλευσης του δάσους, καθώς καμία διάταξη δεν προβλέπει παρέμβαση των ΟΤΑ στην αποκατάσταση των ακτημόνων».
Τ
έλος, επικαλείται γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (331/1999) που είχε κρίνει ότι το δάσος Πυροστιά (το 10% της υπό διεκδίκηση έκτασης) «δεν επάγεται κατά νόμο την περιέλευση του δάσους στην κυριότητα και νομή του Δημοσίου». Μάλιστα, η μονή υποστηρίζει ότι το υπουργείο Γεωργίας είχε κάνει αποδεκτή τη γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ως «αείποτε δεσποζόμενο» από αυτήν. Η δασική έκταση είχε απαλλοτριωθεί το 1923 για την αποκατάσταση ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων, ωστόσο το 1925 το δάσος Πυροστιά εξαιρέθηκε υπέρ της μονής. Μάλιστα, το Δημόσιο προσπάθησε να ανατρέψει την απόφαση της επιτροπής απαλλοτριώσεων, χωρίς τελικά να τα καταφέρει: το 1952 πέρασε στους κτηματικούς πίνακες του Δημοσίου, αλλά σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα η μονή δικαιώθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Καλαμπάκας κ. Β. Μπούτινας, η μονή είχε επιχειρήσει και στο πρόσφατο παρελθόν να διεκδικήσει δικαστικώς ολόκληρη την περιοχή, χωρίς επιτυχία. Σε ό,τι αφορά την εκδίκαση της αγωγής, ο δήμος ζήτησε και πήρε αναβολή ως τις 6 Απριλίου 2009.
Αναδημοσίευση από “ΤΟ ΒΗΜΑ” –
Ημερομηνία δημοσίευσης 9/10/2008
Διάβασε επίσης:
Θρησκευτική Αλητεία και “Holy Business”
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ…
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ζήτησε την παραίτηση το Εφραίμ
Το top-10 των χρυσών μοναστηριών